Rudolf Bommer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudolf Bommer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1957
Aschaffenburg

Wzrost

187 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1964–1971 TV 1860 Aschaffenburg
1971–1973 Viktoria Aschaffenburg
1973–1976 Kickers Offenbach
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1985 Fortuna Düsseldorf 264 (38)
1985–1988 Bayer Uerdingen 83 (13)
1988–1992 Viktoria Aschaffenburg
1992–1997 Eintracht Frankfurt 84 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984  RFN 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
FC Kleinwallstadt
1994–1995 Eintracht Frankfurt amat.
1995–1997 Eintracht Frankfurt (asystent)
1997–1998 VfR Mannheim
1998–2000 Viktoria Aschaffenburg
2000–2004 SV Wacker Burghausen
2004 TSV 1860 Monachium
2005–2006 1. FC Saarbrücken
2006–2008 MSV Duisburg
2011 SV Wacker Burghausen
2012–2013 Energie Cottbus
2015 Viktoria Aschaffenburg
2016–2019 SC Hessen Dreieich
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Rudolf Bommer (ur. 19 sierpnia 1957 w Aschaffenburgu) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Bommer jako junior grał w zespołach TV 1860 Aschaffenburg, Viktoria Aschaffenburg oraz Kickers Offenbach. W 1976 roku trafił do pierwszoligowej Fortuny Düsseldorf. W Bundeslidze zadebiutował 14 sierpnia 1976 roku w przegranym 1:2 pojedynku z Bayernem Monachium, w którym strzelił także gola. W 1978 roku dotarł z klubem do finału Pucharu RFN, a w 1979 roku do finału Pucharu Zdobywców Pucharów. W tym samym roku, a także w 1980 roku zdobył z Fortuną Puchar RFN. Przez 9 lat w barwach tego zespołu rozegrał 264 spotkania i zdobył 38 bramek.

W 1985 roku Bommer odszedł do Bayeru Uerdingen, także grającego w Bundeslidze. Zadebiutował tam 10 sierpnia 1985 roku w wygranym 1:0 spotkaniu z Bayernem Monachium. W 1986 roku zajął z klubem 3. miejsce w Bundeslidze. W Bayerze grał przez trzy lata. Łącznie zagrał tam w 83 meczach i strzelił 13 goli.

W 1988 roku Bommer przeszedł do drugoligowej Viktorii Aschaffenburg, w której występował już jako junior. W 1989 roku spadł z zespołem do Oberligi. Tam spędził trzy lata, a potem, w 1992 roku wrócił do Bundesligi, związując się kontraktem z Eintrachtem Frankfurt. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 15 sierpnia 1992 roku przeciwko Dynamu Drezno (1:1). W 1993 roku zajął z Eintrachtem 3. miejsce w Bundeslidze, a w 1996 roku spadł z nim do 2. Bundesligi. W 1997 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji RFN Bommer zadebiutował 15 lutego 1984 roku w wygranym 3:2 towarzyskim meczu z Bułgarią. W tym samym roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy. Zagrał na nich w meczu z Portugalią (0:0), a Niemcy odpadli z turniej po fazie grupowej.

W tym samym roku Bommer dotarł z drużyną do ćwierćfinału Letnich Igrzysk Olimpijskich. W 1988 roku wraz z zespołem zdobył brązowy medal Letnich Igrzysk Olimpijskich.

W drużynie narodowej Bommer rozegrał 6 spotkań, wszystkie w 1984 roku.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Bommer karierę jako trener rozpoczął w zespole FC Kleinwallstadt. Następnie prowadził rezerwy Eintrachtu Frankfurt, VfR Mannheim oraz Viktorię Aschaffenburg. Od 2000 roku trenował grający w Regionallidze Süd SV Wacker Burghausen. W 2002 roku awansował z klubem do 2. Bundesligi. Pracował tam do 2004 roku.

Potem był szkoleniowcem zespołu TSV 1860 Monachium i 1. FC Saarbrücken. W 2006 roku został zatrudniony jako trener w MSV Duisburgu. W 2007 roku awansował z nim do Bundesligi, ale w 2008 roku wrócił do 2. Bundesligi. W listopadzie 2008 roku stracił pracę.

Od początku 2011/2012 Bommer ponownie prowadził trzecioligowy SV Wacker Burghausen, a na początku 2012 roku został szkoleniowcem Energie Cottbus.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]