Siemoń – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siemoń

wieś
Tablica miejscowości
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	toruński
Gmina	Zławieś Wielka
Liczba ludności (III 2011)	759[2]
Strefa numeracyjna	56
Kod pocztowy	87-133[3]
Tablice rejestracyjne	CTR
SIMC	0851100
Położenie na mapie gminy Zławieś Wielka Siemoń
Położenie na mapie Polski Siemoń
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Siemoń
Położenie na mapie powiatu toruńskiego Siemoń
53°09′51″N 18°23′57″E/53,164167 18,399167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Siemoń – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 759 mieszkańców^[2]. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Zławieś Wielka.

Graniczy z miejscowościami: Głażewo (odległość 3,3 km), Wybczyk (2,3 km), Słomowo (3,4 km), Łążyn (4,5 km), Rzęczkowo (5,1 km) i Cichoradz (3 km). Najbliższe miasta to: Toruń (25 km), Bydgoszcz (31 km), Chełmża (16 km) i Chełmno (23 km). Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 597: Rzęczkowo - Cichoradz - Siemoń - Unisław. Przez wieś prowadzi także turystyczny szlak niebieski (20 km) Zamek Bierzgłowski - Bierzgłowo - Słomowo - Siemoń - Raciniewo - Unisław. Miejscowa parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Siemoniu, z wybudowanym w latach 1980-1982 nowym kościołem, podlega dekanatowi Bierzgłowo i Diecezji Toruńskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Siemoń (wieś) – osada, wzmiankowana w latach 1400-1438, stanowiąca własność Zakonu w komturii starogrodzkiej. W 1418 r. należy do pro­kuratorii pieńskiej. Król Kazimierz Jagiellończyk nadaje w 1454 r. wieś burmistrzowi toruńskiemu Rutgerowi von Birken, który przekazał ją chłopom za roczny czynsz. Później w 1485 r. wdowa po burmistrzu Barbara Rudger przekazuje wieś na rzecz parafii Św. Jana w Toruniu. Do 1773 r. wieś stanowiła własność kościelną.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]