French
DeutschStanisław Dworzański – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 września 1919 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
.png){kind=small}
Stanisław Franciszek Ksawery Dworzański (ur. 25 października 1897 w Limanowej, zm. 7 września 1919 w Drahunach) – porucznik Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, pośmiertnie awansowany na kapitana. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Limanowej, w rodzinie Jana i Antoniny z Hofmannów[1]. W 1912 wstąpił do Polskich Drużynach Strzeleckich. W 1914, będąc jeszcze uczniem VIII klasy gimnazjum w Nowym Targu, wstąpił do kompanii nowotarskiej Legionów Polskich. Walcząc w składzie 2 pułku piechoty został ranny pod Łowczówkiem i pod Kostiuchnówką. W styczniu 1915 został awansowany na kaprala, a w lutym uzyskał świadectwo dojrzałości. 15 października 1916 awansowany na sierżanta i przeniesiony do 5 pułku piechoty[1]. Po kryzysie przysięgowym wcielony do austriackiego 6 pułku strzelców konnych. W czasie urlopu zdrowotnego wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od listopada 1918 brał udział w walkach o Lwów. Już jako podporucznik 5 pułku piechoty Legionów walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Brał udział w wyprawie wileńskiej. W bitwie nad Dzisną i nad Dryssą został kilkakrotnie ranny. Pozostał jednak na polu walki i dowodził nadal kompanią[1]. Zmarł w wyniku ran 7 września 1919 w miejscowości Drahuny[2]. Pośmiertnie awansowany na stopień kapitana.
Jego ciało początkowo złożone zostało w grobowcu zasłużonych w Nowym Targu, a potem przeniesione do grobowca rodzinnego[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (3170)[3]
- Krzyż Niepodległości[3] – 19 grudnia 1930 za pracę w dziele odzyskania niepodległości[4]
- Krzyż Walecznych[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 50.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 164.
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 51.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-07-16].