Starszy strażak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Starszy strażak (st. str.) − najwyższy stopień korpusu szeregowych w Państwowej Straży Pożarnej oraz drugi stopień funkcyjny Ochotniczej Straży Pożarnej. Niższym stopniem jest strażak, a wyższym sekcyjny. Odpowiednik stopnia starszego szeregowego w Wojsku Polskim, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Biurze Ochrony Rządu oraz w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Odpowiednikiem tego stopnia w policji jest Starszy posterunkowy Policji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 września 2021 r. w sprawie umundurowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1795).
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2010 r. w sprawie stopni policyjnych, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Więziennej lub Straży Granicznej odpowiadających poszczególnym stopniom wojskowym Dz.U. z 2010 r. nr 27, poz. 135
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie stopni wojskowych, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego odpowiadających stopniom policyjnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 331)