Taśtacy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taśtacy
Miejsce zamieszkania

Polska (Wielkopolska)

Język

polski, dialekt wielkopolski

Grupa

Polacy

Taśtacy (Tośtacy, Taśtaki) – wiejska grupa etnograficzna zamieszkująca obszar nad Wartą, od granicy dawnego Królestwa Polskiego (Kongresowego) w kierunku Nowego Miasta nad Wartą[1][2]. Taśtacy zamieszkują m.in. wsie: Czeszewo, Krzykosy, Lubrze, Orzechowo, Pięczkowo, Witowo[3].

Ludność ta wyróżnia się odrębnymi cechami kulturowymi od sąsiednich grup lokalnych (m.in. Porzeczan)[4][5][6].

Nazwa grupy wzięła się z tego powodu, iż powożąc wołają na konia taśta[1].

W niektórych wioskach przetrwały umiejętności szycia i haftowania białych, tiulowych czepków – kobiecych nakryć głowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Fischer: Lud polski. Lwów: 1926, s. 12-13.
  2. Ludwik Gomolec: Wielkopolskie grupy regionalne i lokalne nazwy ludności wiejskiej. W: pod red. Józefa Burszty: Kultura Ludowa Wielkopolski. T. 2. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1964, s. 13, 39.
  3. a b Program Wielkopolska Odnowa Wsi. Poznań, 2010, s. 13 (Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XLVIII/704/10 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 31 maja 2010 r.)
  4. Oskar Kolberg: Kaliskie. 1890.
  5. Ludwik Gomolec. Taśtacy czy Toźdocy. „Świat (dodatek tyg. do Głosu Wielkopolskiego)”. 38, 1949. 
  6. Karol Zierhoffer. Tośtacy po raz drugi. „Świat (dodatek tyg. do Głosu Wielkopolskiego)”. 41, 1949.