Tadeusz Julian Chrościcki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Julian Chrościcki (ur. 22 maja 1888 w Przytyku, zm. 15 czerwca 1942 w KL Auschwitz) – ziemianin, porucznik rezerwy Wojska Polskiego, członek Tajnej Armii Polskiej, dowódca kadry pułkowej w Pruszkowie, członek Organizacji Bojowej PPS, Związku Walki Czynnej, dowódca plutonu Krakusów w Usnarzu Makarowcu, pow. grodzieński, gm. Krynki^[1] .

Przed wojną był właścicielem majątku Usnarz Makarowiec^[1] . Doprowadził do otwarcia w Krynkach gimnazjum^[1] .

Aresztowany 19 września 1940, przebywał na Pawiaku, przez trzy miesiące izolowany w al. Szucha. 6 kwietnia 1941 przybył do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym zginął 15 czerwca 1942^[1] .

Był żonaty z Julią z Augustowskich, z którą miał syna Tadeusza Lucjana (ur. 27 marca 1919 w Makarowcach)^[1] . Syn został zatrzymany 17 października 1940 i osadzony na Pawiaku^[1] . 28 maja 1941 przybył do KL Auschwitz (numer więzienny 16655) i został przydzielony do karnej kompanii^[1] . 10 czerwca 1942 uciekł z obozu razem z Augustem Kowalczykiem^[1] .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 353.
• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-10-10].