Thomas Lackner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Thomas Lackner

Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1993 Hall in Tirol
Klub	HSV Absam-Bergisel
Wzrost	169 cm[1]
Debiut w PŚ	4 stycznia 2018 w Innsbrucku (43. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile (4. miejsce)
Rekord życiowy	212,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (20 marca 2022)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Mistrzostwa świata juniorów złoto Otepää 2011 drużynowo Uniwersjada brąz Ałmaty 2017 normalna Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Szczyrk 2009 drużynowo Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2021/2022 Alpen Cup 1. miejsce 2010/2011 3. miejsce 2009/2010
Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Lackner (ur. 9 kwietnia 1993 w Hall in Tirol) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant HSV Absam-Bergisel. Drużynowy złoty medalista mistrzostw świata juniorów z 2011. Medalista zimowej uniwersjady i olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2021/2022.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W cyklu FIS Cup zadebiutował na przełomie stycznia i lutego 2009, zajmując 14. i 15. miejsce. W lipcu 2009 w Villach w swoim pierwszym występie w Letnim Pucharze Kontynentalnym zakończył zawody na 11. pozycji, a w styczniu 2010 w Titisee-Neustadt zajął 17. lokatę w debiucie w zimowej edycji cyklu^[3].

W sezonie 2009/2010 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu Alpen Cup. W sezonie 2010/2011 zwyciężył, wyprzedzając bezpośrednio Stefana Krafta i Jakę Hvalę^[4]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2011 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, w którym startował wraz z Michaelem Hayböckiem, Stefanem Kraftem i Markusem Schiffnerem. Indywidualnie zajął 6. miejsce^[3].

W kilku kolejnych sezonach wyniki sportowe Lacknera były gorsze niż te, które osiągał w wieku 16–17 lat. Do 2013 okazjonalnie zdobywał punkty Pucharu Kontynentalnego. Po wyjściu z wieku juniorskiego na arenie międzynarodowej startował głównie w FIS Cup^[3].

W lutym 2017 wystartował na Zimowej Uniwersjadzie 2017, zdobywając brązowy medal w konkursie indywidualnym. W kolejnych tygodniach wrócił do startów w Pucharze Kontynentalnym, 19 lutego w Planicy zajmując 7. miejsce w zawodach cyklu – pierwsze w karierze w czołowej dziesiątce. Do końca sezonu regularnie zdobywał punkty PK^[5]. 4 stycznia 2018 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 43. miejsce w konkursie w Innsbrucku. W Pucharze Kontynentalnym w sezonie 2017/2018 najwyżej klasyfikowany był na 5. pozycji^[6]. W 2019 po raz pierwszy wystąpił w Letnim Grand Prix, zajmując 39. miejsce w zawodach w Hinzenbach^[7].

5 grudnia 2020 w drugim w karierze występie w zawodach Pucharu Świata Lackner zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując w zawodach w Niżnym Tagile 4. miejsce^[8]. Dzień później został wycofany ze startu z powodu zakażenia wirusem SARS-CoV-2^[9]. W dalszej części sezonu 2020/2021 występował głównie w Pucharze Świata, najczęściej zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce^[8].

5 września 2021 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, zawody w Szczuczyńsku kończąc na 16. i 25. miejscu. W sezonie zimowym 2021/2022 w sześciu występach w Pucharze Świata punkty zdobył trzykrotnie, a najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w styczniu 2022 w Willingen. Występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Sześciokrotnie ukończył zawody tego cyklu na podium, po 2 razy na 1., 2. i 3. miejscu^[10]. Z 1010 punktami zwyciężył w klasyfikacji generalnej sezonu 2021/2022 Pucharu Kontynentalnego, o 13 punktów wyprzedzając Joacima Ødegårda Bjørenga^[11].

W grudniu 2023 w wyniku upadku na treningu w Seefeld złamał dwa żebra i kość strzałkową w prawej nodze^[12].

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2011 Otepää	–	6. miejsce
2013 Liberec	–	12. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2011 Otepää	–	złoty medal[a]
2013 Liberec	–	4. miejsce[b]

Starty T. Lacknera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
6.	28 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	92,0 m	90,5 m	233,0 pkt	22,0 pkt	Władimir Zografski
1.	30 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	druż.[a]	79,5 m	91,5 m	920,5 pkt (206,0 pkt)	–
12.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	94,0 m	93,0 m	239,5 pkt	44,0 pkt	Jaka Hvala
4.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.[b]	93,5 m	97,5 m	1034,0 pkt (249,0 pkt)	52,5 pkt	Słowenia

Uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Szczyrbskie Jezioro	–	18. miejsce
2017 Ałmaty	–	brązowy medal

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2015 Szczyrbskie Jezioro

–

7. miejsce[c]

Starty T. Lacknera na uniwersjadzie – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	27 stycznia	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	indywid.	85,0 m	89,0 m	211,7 pkt	37,1 pkt	Władimir Zografski
7.	1 lutego	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	druż.[c]	84,5 m	90,5 m	610,1 pkt (215,5 pkt)	113,1 pkt	Rosja
3.	1 lutego	2017	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	98,5 m	99,5 m	261,2 pkt	4,6 pkt	Naoki Nakamura

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2009 Szczyrk

–

15. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2009 Szczyrk

–

srebrny medal[d]

Starty T. Lacknera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
15.	17 lutego	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	96,0 m	223,5 pkt	46,0 pkt	Peter Prevc
2.	19 lutego	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[d]	92,0 m	102,0 m	944,5 pkt (236,0 pkt)	23,0 pkt	Słowenia

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[13]
2020/2021	36.
2021/2022	45.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	-	-	4	-	26	49	24	23	28	39	29	29	40	-	-	-	18	34	42	28	-	-	-	-	93
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	42	-	-	-	-	27	7	-	-	-	-	-	31	22	-	-	49
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[13]
2017/2018	59.
2020/2021	22.
2021/2022	50.

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[13]
2021/2022	35.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[14]
2021	58.
2022	31.
2023	40.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2019
								punkty
-	-	-	-	-	-	39	-	0
2021
								punkty
-	-	-	16	25	-	-	-	21
2022
						punkty
8	18	-	-	-	-	45
2023
									punkty
-	-	8	28	14	34	-	-	-	53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[15]
2009/2010	77.
2010/2011	124.
2011/2012	81.
2012/2013	92.[16]
2016/2017	43.
2017/2018	27.
2019/2020	60.
2020/2021	64.
2021/2022	1.
2022/2023	72.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	5 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	129,5 m	127,0 m	294,1 pkt
2.	12 marca	2022	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,0 m	133,0 m	300,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	22 stycznia	2022	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	123,0 m	–	116,1 pkt	2.	2,7 pkt	Anže Semenič
2.	23 stycznia	2022	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	124,5 m	122,5 m	234,1 pkt	3.	11,8 pkt	Anže Semenič
3.	5 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	129,5 m	127,0 m	294,1 pkt	1.	–
4.	6 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	128,0 m	122,0 m	266,3 pkt	3.	9,4 pkt	Michael Hayböck
5.	12 marca	2022	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	132,5 m	130,0 m	265,2 pkt	2.	18,4 pkt	Žiga Jelar
6.	12 marca	2022	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,0 m	133,0 m	300,6 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	20	11	38	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49
Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	55	-	-	39	25	-	-	-	-	-	-	6
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	59	40	-	-	-	13	27	27	46	26	-	-	35	42	33
Sezon 2012/2013
																												punkty
28	30	-	-	15	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	46	-	-	0
Sezon 2015/2016
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	47	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	27	26	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	7	12	6	15	15	35	26	23	25	158
Sezon 2017/2018
																												punkty
13	20	6	9	-	-	10	5	14	12	-	-	23	25	26	21	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	256
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	44	43	36	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	21	16	-	-	49
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	11	-	-	-	-	26
Sezon 2021/2022
																										punkty
6	8	8	9	5	11	4	5	12	4	2	3	25	22	13	-	-	17	7	11	13	1	3	2	1	8	1010
Sezon 2022/2023
																									punkty
17	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce	Źr.[15]
2009	53.	[17]
2011	83.	[18]
2017	17.	[15]
2018	56.	[15]
2019	98.	[15]
2021	30.	[15]
2022	42.	[15]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2009
											punkty
-	-	-	11	19	-	-	-	-	-	-	36
2011
										punkty
-	-	36	27	28	39	-	-	-	-	7
2012
														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	33	46	0
2017
													punkty
-	-	24	18	8	31	6	8	12	31	23	44	16	169
2018
													punkty
-	-	14	13	31	-	-	-	-	39	32	-	-	38
2019
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	16	-	-	15
2021
												punkty
8	4	20	17	-	-	-	-	-	-	-	-	107
2022
									punkty
12	32	24	44	-	-	-	-	-	29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce
2017	14.
2018	17.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[19]
2008/2009	132.
2009/2010	18.[20]
2010/2011	67.
2011/2012	31.
2014/2015	18.
2015/2016	33.
2016/2017	17.
2017/2018	7.
2018/2019	38.
2019/2020	8.
2021/2022	23.
2022/2023	47.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	13 lutego	2010	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	94,5 m	254,0 pkt
2.	25 stycznia	2020	Rastbüchl	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-74	HS-78	77,0 m	79,0 m	252,8 pkt
3.	15 lipca	2021	Kuopio	Puijo	K-92	HS-100	93,0 m	104,0 m	246,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 sierpnia	2009	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	90,0 m	89,5 m	203,5 pkt	3.[e]	10,5 pkt	Daniel Wenig
2.	13 lutego	2010	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	94,5 m	254,0 pkt	1.	–
3.	26 lutego	2011	Ruhpolding	Große Zirmbergschanze	K-115	HS-128	122,0 m	120,0 m	251,6 pkt	3.	10,6 pkt	Daniel Wenig
4.	27 stycznia	2017	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	89,5 m	88,5 m	243,5 pkt	3.	19,5 pkt	Moritz Baer
5.	28 stycznia	2017	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	89,5 m	93,0 m	255,5 pkt	2.	4,0 pkt	Eetu Nousiainen
6.	25 lutego	2018	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	93,0 m	96,0 m	250,0 pkt	2.	2,5 pkt	Elias Tollinger
7.	25 stycznia	2020	Rastbüchl	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-74	HS-78	77,0 m	79,0 m	252,8 pkt	1.	–
8.	16 lutego	2020	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	94,5 m	95,0 m	235,4 pkt	2.	8,9 pkt	Marco Wörgötter
9.	15 lipca	2021	Kuopio	Puijo	K-92	HS-100	93,0 m	104,0 m	246,5 pkt	1.	–
10.	18 września	2021	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,5 m	86,0 m	229,6 pkt	3.	14,3 pkt	Janni Reisenauer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	15	-	-	-	-	-	-	-	34
Sezon 2009/2010
																										punkty
5	-	-	3	8	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	-	-	-	-	-	-	237
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	9	-	-	89
Sezon 2011/2012
																							punkty
4	8	-	-	-	-	-	-	-	-	22	14	-	-	8	23	-	-	-	-	-	-	-	149
Sezon 2014/2015