Tipasa (Algieria) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tipasa
‏تيبازة‎
Ilustracja
Starożytny tumulus niedaleko Tipasy
Państwo

 Algieria

Wilajet

Tibaza

Populacja
• liczba ludności


25 225
(2008)

Kod pocztowy

42000

Położenie na mapie Algierii
Mapa konturowa Algierii, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Tipasa”
Ziemia36°35′N 2°27′E/36,583333 2,450000
Tipasa[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Zabudowa głównej ulicy (cardo maximus) rzymskiej Tipazy
Państwo

 Algieria

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, IV

Numer ref.

193

Region[b]

Kraje arabskie

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1982
na 6. sesji

Tipasa (fr. Tipaza), Tibaza (arab. تيبازة Tibazah) – miejscowość w Algierii, ok. 70 km na zachód od Algieru, z ruinami starożytnego miasta, wpisanymi na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

Siedziba władz prowincji Tipaza.

Współczesna osada z portem rybackim położona jest nad Morzem Śródziemnym, w pewnej odległości od dominującej nad wybrzeżem góry Chenoua. Po obu stronach miejscowości znajdują się kompleksy turystyczne (Matares i Tipaza Village).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo założona w VI/V wieku p.n.e. osada fenicka, następnie miasto rzymskie po podboju Mauretanii przez cesarza Klaudiusza.

Mimo wczesnego zaistnienia chrześcijaństwa, spora część mieszkańców wyznawała starożytny politeizm jeszcze do V wieku n.e. W 484 n.e. król Wandalów Huneryk wysłał do Tipasy ariańskiego biskupa dla wprowadzenia herezji chrześcijańskiej. Wielu mieszkańców zbiegło wówczas przed prześladowaniami do Iberii.

W późniejszych wiekach brak o Tipasie śladów w zapisach historii, brak również osadnictwa arabskiego w tym miejscu. Współczesna miejscowość Tibaza powstała dopiero w 1857 roku.

Stanowisko archeologiczne[edytuj | edytuj kod]

Przylegające do morza ruiny z czasów rzymskich rozciągają się na znacznym obszarze. Zachowały się pozostałości dawnych obwarowań, rzymskie forum wraz ruinami bazyliki, kurii i kapitolu (tradycyjnie budowanej świątyni Trójcy Kapitolińskiej), amfiteatr, teatr i liczne domy mieszkalne z mozaikami. W najlepszym stanie przetrwały budowle chrześcijańskie: kościół z grobem św. Salsy i z otaczającym go cmentarzem, bazylika św. Piotra i Pawła, grobowa kaplica miejscowych biskupów i inne.

Niedaleko Tipasy znajduje się pochodzący z II wieku p.n.e. tumulus, zwany Grobowcem Królów Numidyjskich (wcześniej znany jako Grobowiec Chrześcijanki, franc. Tombeau de la chrétienne).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]