Walerij Charłamow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walerij Charłamow

Валерий Харламов

1979
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1948 Moskwa
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1981 Sołniecznogorsk
Obywatelstwo	Rosja
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik (lewoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Informacje klubowe
Klub	CSKA Moskwa
Numer w klubie	17
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Sapporo 1972 hokej na lodzie złoto Innsbruck 1976 hokej na lodzie srebro Lake Placid 1980 hokej na lodzie
Odznaczenia
}
Multimedia w Wikimedia Commons

Walerij Borisowicz Charłamow (ros. Валерий Борисович Харламов, ur. 14 stycznia 1948 w Moskwie, zm. 27 sierpnia 1981 w Sołniecznogorsku) – radziecki hokeista, reprezentant ZSRR, trzykrotny olimpijczyk.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

• CSKA Moskwa (1967-1981)

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, Summit Series 1972, 1974, oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1972, 1976, 1980. Brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie.

Jego przyjacielem był inny radziecki hokeista, Aleksandr Malcew (był świadkiem na ślubie Charłamowa). Walerij Charłamow zginął wraz ze swoją żoną w wypadku samochodowym w drodze powrotnej z wakacji. Ich syn Aleksandr (ur. 1975) także był hokeistą^[1].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

• Złoty medal mistrzostw świata (8 razy): 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1978, 1979
• Srebrny medal mistrzostw świata (2 razy): 1972, 1976
• Brązowy medal mistrzostw świata (1 raz): 1977
• Złoty medal igrzysk olimpijskich (2 razy): 1972, 1976
• Srebrny medal igrzysk olimpijskich (1 raz): 1980

Klubowe

• Złoty medal mistrzostw ZSRR (11 razy): 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981
• Srebrny medal mistrzostw ZSRR (3 razy): 1969, 1974, 1976
• Puchar ZSRR (5 razy): 1968, 1969, 1973, 1977, 1979
• Finalista Pucharu ZSRR (1 raz): 1976
• Puchar Europy (11 razy): 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981

Indywidualne

• Liga radziecka 1969/1970:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 124 gole
• Liga radziecka 1970/1971:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 88 goli
• Liga radziecka 1971/1972:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Anatolij Firsow i Władimir Wikułow) - łącznie 78 goli
  • Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie (wraz z Aleksandrem Malcewem)
• Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 9 goli
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 15 punktów
• Mistrzostwa świata w 1972:
  • Skład gwiazd turnieju
• Liga radziecka 1972/1973:
  • Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie
• Mistrzostwa świata w 1973:
  • Skład gwiazd turnieju
• Turniej Izwiestii 1973:
  • Najlepszy napastnik turnieju^[2]
• Liga radziecka 1974/1975::
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 60 goli
• Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1976:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
• Mistrzostwa świata w 1976:
  • Skład gwiazd turnieju
• Liga radziecka 1977/1978:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 78 goli
• Liga radziecka 1979/1980:
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Władimir Krutow i Boris Michajłow) - łącznie 73 gole

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

• Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1969
• Hokeista roku w ZSRR: 1972, 1973
• Galeria Sławy IIHF: 1998
• Hockey Hall of Fame: 2005
• Skład Stulecia IIHF: 2008^[3]

Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

• Jego numer 17 został zastrzeżony w klubie CSKA Moskwa oraz reprezentacji Rosji.
• Na jego cześć nazwano w 2002 Trofeum Charłamowa przyznawane corocznie najbardziej wartościowemu rosyjskiemu hokeiście, występującemu w północnoamerykańskich rozgrywkach NHL.
• Dla upamiętnienia jego osoby władze powstałej w 2008 rosyjskiej ligi hokejowej KHL stworzyły w ramach rozgrywek Dywizję Charłamowa w Konferencji Wschód^[4].
• Na jego cześć nazwano Puchar Charłamowa w juniorskich rozgrywkach Mołodiożnaja Chokkiejnaja Liga (MHL).
• Szkółka hokejowa w klubie CSKA Moskwa nosi imię Charłamowa.
• 16 lutego 2013 w Petersburgu odbył się mecz pamięci Charłamowa^[5].
• W 2013 powstał film biograficzny Legenda No. 17 opowiadający o życiu Walerija Charłamowa^[6][7]. W jego rolę wcielił się Daniła Kozłowski. W filmie wystąpił syn Walerija i Iriny, Aleksandr.
• W styczniu 2014 została wydana książka pt. Nieznany Charłamow autorstwa Leonida Rejziera^[8].
• W lutym 2014 pośmiertnie został przyjęty do Rosyjskiej Galerii Hokejowej Sławy^[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Walerij Charłamow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Walerij Charłamow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
• Walerij Charłamow – profil na stronie Chidlovski