Wiktor z Marsylii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Wiktor z Marsylii
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce śmierci

ok. 287-288 lub 290
Marsylia

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

21 lipca

Atrybuty

palma męczeństwa, koło, sztandar, miecz

Patron

opactwa św. Wiktora, Marsylii

Wiktor z Marsylii (zm. 287-288 lub 290) – według tradycji oficer Legii Tebańskiej, męczennik chrześcijański w czasach wspólnego panowania Dioklecjana i Maksymiana, patron Marsylii i święty Kościoła katolickiego.

Jego Pasja powstała ok. IX wieku, ale nie jest uważana za autentyczną, natomiast jego wczesny kult potwierdził już w VI wieku Grzegorz z Tours, który uważał Wiktora za biskupa. Kult Wiktora potwierdzają także badania archeologiczne z 1966 roku.

Wiktor z Marsylii, po długim procesie i torturach, miał ponieść śmierć męczeńską za odmowę wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Podczas pobytu w więzieniu nawrócił 3 strażników więziennych: Deuteriusza, Felicjana i Aleksandra, których ścięto wraz z Wiktorem i wyrzucono za burtę podczas morskiej podróży. Na miejscu ich chrześcijańskiego pochówku wybudowano kościół wykuty w skale. Podczas prac wykopaliskowych (1966), na cmentarzu we wnęce skały, odkryto 2 ciała prawdopodobnie z początku IV wieku. Niewykluczone, że należały do św. Wiktora i jego towarzysza[1].

Około 415 roku św. Jan Kasjan założył w Marsylii 2 klasztory (żeński i męski) nazwane opactwem św. Wiktora (fr. Abbaye Saint-Victor de Marseille w Vieux-Port), którego Wiktor został patronem.

W 806 roku święty Wiktor został ujęty w martyrologium liońskim, a następnie w innych.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 21 lipca za Martyrologium Rzymskim.

W ikonografii atrybutami świętego są: miecz, palma męczeństwa, sztandar, koń i koło na którym był łamany[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b San Vittore (Martire a Marsiglia) - Santi Beati (autor: Fabio Arduino ) (wł.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]