French
DeutschWincenty Wodzinowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Wincenty Wodzinowski (przed 1932 r.) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 lipca 1940 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
    | |
Wincenty Wodzinowski (ur. 1866 w Igołomi, zm. 5 lipca 1940 w Krakowie) – polski malarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1880–1881 studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona w Warszawie, w latach 1881–1889 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Leopolda Löfflera, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. W latach 1890–1892 uzupełniał wiedzę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1892 powrócił do Krakowa, blisko 20 lat (1899–1916) wykładał na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego[1]. W 1894 otrzymał srebrny medal na wystawie w Chicago.
Malował pejzaże, portrety, kompozycje realistyczne i symboliczne, wiejskie sceny rodzajowe. W późniejszych latach seryjnie powtarzał te same motywy.
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. 1 listopada 1916 został mianowany chorążym kancelaryjnym. Wiosną 1917 pełnił służbę w Krajowym Inspektoracie Zaciągu[2].
W 1923 został wybrany prezesem honorowym Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie[3].
Zmarł 5 lipca 1940 w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera VIII-3-17)[4].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)[5]
- Krzyż Niepodległości (28 grudnia 1933)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1927)[7]
- Krzyż Walecznych
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Na krakowskich Azorach (Prądnik Biały) została ustanowiona ulica jego imienia.
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Chłop bronowicki
- Dziewczyna wiejska z kogutem
- Na swojską nutę, 1889
- Portret krakowiaka
- Dziewczyna przy oknie, 1903
- Portret ojca, 1890
- Sekrety, 1910
- Kuszenie
- Panorama Racławicka - postać Kościuszki i stroje ludowe
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janina Kras, Wyższe Kursy dla Kobiet im. A. Baranieckiego w Krakowie 1868–1924, 1972, s. 126.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 71.
- ↑ Związek polskich artystów plastyków w Krakowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 8, s. 3, 24 lutego 1923.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2023-01-24].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu sztuki i pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172).
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 100, poz. 246 „za zasługi na polu życia społecznego i w dziedzinie sztuki”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Żołnierze Niepodległości. Wodzinowski Wincenty. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-07-23].