Zbigniew Cieślak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Cieślak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1954
Warszawa

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 2 grudnia 2006
do 2 grudnia 2015

Zbigniew Cieślak (ur. 11 lutego 1954 w Warszawie) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, w latach 2014–2024 członek, a od 2019 do 2024 zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1977 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1982 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, a stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1992. W latach 1994–1998 był rektorem Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Ostrołęce.

Od 2002 do 2006 był prorektorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Specjalizuje się w prawie administracyjnym. Jest profesorem nadzwyczajnym UKSW, zajmował stanowisko profesora także w Uniwersytecie Warszawskim oraz w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Ostrołęce. Członek Collegium Invisibile[1] oraz rady naukowej kwartalnika „Prawo i Więź[2].

W latach 1991–1992 był dyrektorem Biura Komisji Sejmowych. Następnie do 1993 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów w randze podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów[3]. W latach 1997–1998 sprawował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Był członkiem zespołu negocjacyjnego w sprawie członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Od 1999 do 2001 zasiadał w Kolegium Najwyższej Izby Kontroli. W 2006 został powołany na przewodniczącego Rady Służby Cywilnej przez premiera Kazimierza Marcinkiewicza. 2 grudnia tego samego roku Sejm powołał go na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. W 2006 wszedł także do nowo powołanej Kościelnej Komisji Historycznej. 4 grudnia 2014 został powołany przez prezydenta RP w skład Państwowej Komisji Wyborczej[4]. 7 października 2019 został wiceprzewodniczącym PKW[5]. W 2019 powołany na zastępcę przewodniczącego PKW[6].

W grudniu 2019 został zgłoszony przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość na członka Państwowej Komisji Wyborczej[7]. Sejm IX kadencji wybrał go na to stanowisko 20 grudnia 2019[8]. W styczniu 2020 prezydent Andrzej Duda powołał go w skład PKW[9]. Ponownie został wiceprzewodniczącym komisji[10], w jej składzie zasiadał do 2024.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2014-12-04].
  2. Rada Naukowa. prawoiwiez.edu.pl. [dostęp 2018-08-18].
  3. Nota biograficzna na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2014-12-04].
  4. Skład PKW uzupełniony. prezydent.pl, 4 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-04].
  5. M.P. z 2019 r. poz. 982
  6. Maciej Deja: Nowy przewodniczący PKW. Wiesław Kozielewicz wybrany. wp.pl, 7 października 2019. [dostęp 2020-02-13].
  7. Druk nr 92: Lista kandydatów zgłoszonych przez kluby parlamentarne na członków Państwowej Komisji Wyborczej (druk nr 92). sejm.gov.pl, 18 grudnia 2019. s. 3. [dostęp 2019-12-26].
  8. Głosowanie nr 153 na 2. posiedzeniu Sejmu. Głosowanie nad wskazaniem członków Państwowej Komisji Wyborczej, zgodnie z listą kandydatów z druku nr 92. sejm.gov.pl, 20 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-26].
  9. Andrzej Duda wręczył akty powołania w skład PKW. prezydent.pl, 20 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-20].
  10. Państwowa Komisja Wyborcza ma nowego przewodniczącego. tvp.info, 11 lutego 2020. [dostęp 2020-02-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]