French
DeutschZdzisław Michalski (lekarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Pełne imię i nazwisko | Zdzisław Ambroży Michalski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | lekarz |
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | ordynator i naczelny lekarz, dyrektor |
| Pracodawca | Sanatorium Miejskie w Otwocku, Szpital Przemienienia Pańskiego |
| Rodzice | Bolesław Roman i Kazimiera Marcjanna z d. Jurczyńska |
| Małżeństwo | Zofia Amelia z d. Czekierska |
| Dzieci | Lesław Wojciech "Cichy" |
| Krewni i powinowaci | Wandalin Kazimierz Massalski brat cioteczny |
| Odznaczenia | |
  [1] | |
Zdzisław Ambroży Michalski (ur. 7 grudnia 1892 w Warszawie, zm. 26 stycznia 1960 tamże) – polski lekarz, dowborczyk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się dnia 7 grudnia 1892 w Warszawie w rodzinie Bolesława i Kazimiery z d. Jurczyńskiej. W rodzinnym mieście ukończył szkoły podstawowe jak i prywatne gimnazjum. Maturę zdawał w Petersburgu, aby zgodnie z obowiązującymi przepisami mieć możliwość studiowania. Wybrał uczelnie w Dorpacie o kierunku lekarskim.
Powołany został do Armii Carskiej po wybuchu I wojny światowej gdzie pełnił funkcję podlekarza. Ukończył kurs w odeskiej Szkole Oficerów Piechoty i dostał przydział do Brygady Strzelców Polskich. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako lekarz i wraz z armią generała Andersa uczestniczył w walkach o Wilno[potrzebny przypis].
W wolnej Polsce został asystentem na Uniwersytecie Warszawskim i w 1923 dostał delegację na roczne stypendium Rockefellera do Paryża oraz Anglii. Po powrocie wygrał konkurs na stanowisko naczelnego lekarza sanatorium miejskiego w Otwocku. W 1930 objął oddział wewnętrzny szpitala Przemienienia Pańskiego na warszawskiej Pradze.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej został dyrektorem Szpitala Przemienienia Pańskiego. W nocy z 7 na 8 września, po kolejnym bombardowaniu budynków szpitala, zarządził ewakuację do budynków przy ul. Sierakowskiego.
Szpital pod dyrekcją Zdzisława Michalskiego usytuowany został w VI Obwodzie Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Tutaj trafili dwaj ranni żołnierze AK uczestnicy zamachu na Franza Kutscherę. Również w Szpitalu Przemienienia w czasie okupacji działało tajne nauczanie studentów "Szkoły Zaorskiego". Po wybuchu powstania warszawskiego Michalski wraz z personelem pozostał w szpitalu i ponownie dokonał ewakuacji, na ulicę Boremlowską 6/12. Od września 1944 mieścił się tu Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego zwany "Akademią Boremlowską"[2].
W 1948 Zdzisław Michalski został aresztowany przez UB za przygotowanie ulotki wzywającej narody Rosji Sowieckiej do buntu przeciwko reżimowi stalinowskiemu. Został skazany na 7 lat więzienia, utratę praw publicznych i obywatelskich na 3 lata i przepadek mienia na rzecz Skarbu Państwa.
Z powodu choroby na gruźlicę oraz dzięki wstawiennictwa wysokiego urzędnika, męża dawnej pacjentki, wyszedł na wolność po dwóch latach i siedmiu miesiącach a reszta kary została zawieszona.
Zmarł w Warszawie dnia 26 stycznia 1960 i pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 30 wprost-2-11)[3], w 1990 został rehabilitowany. Żonaty był z Zofią Amelią Czekierską, z którą miał syna Lesława Wojciecha ps. "Cichy".
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Konwent Polonia - zdzislaw-michalski - » Album Polonorum [online] [dostęp 2021-02-21] (pol.).
- ↑ Ulica Boremlowska 6/12 - Praga Południe; Warszawa [online], www.twoja-praga.pl [dostęp 2021-02-21] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JURCZYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Powstańcze Biogramy - Zdzisław Michalski [online], www.1944.pl [dostęp 2021-02-20] (pol.).
- Zdzisław Ambroży «Znachor» Michalski [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-02-20] (pol.).