French
DeutschZygmunt Siedlecki (lekkoatleta) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1907 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 sierpnia 1977 | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Zygmunt Siedlecki (ur. 4 kwietnia 1907 w Porochońsku w parafii Pińsk, zm. 28 sierpnia 1977 w Białobrzegach[1][2]) – polski lekkoatleta oraz trener lekkoatletyczny.
Ukończył Gimnazjum im. dr. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu w 1929 oraz Centralny Instytut Wychowania Fizycznego w Warszawie w 1932[1]. Był miotaczem oraz wieloboistą. W 1932 uzyskał bardzo dobry wynik w dziesięcioboju 7853,82 punktów i zakwalifikował się do reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie w 1932 w Los Angeles. Po pierwszym dniu olimpijskiej rywalizacji zajmował 9. miejsce, jednak z powodu kontuzji wycofał się w drugim dniu zawodów[1][2][3].
Był mistrzem Polski w rzucie dyskiem w 1934, wicemistrzem w pchnięciu kulą w 1931 i 1933 oraz w rzucie dyskiem w 1931, a także brązowym medalistą w rzucie dyskiem w 1933[4]. Zwyciężył w skoku w dal z miejsca podczas zimowych mistrzostw Polski w 1935. Na tych samych mistrzostwach wywalczył brązowy medal w pchnięciu kulą[5].
Dwukrotnie poprawiał lekkoatletyczne rekordy Polski: w dziesięcioboju w 1932 (7853,82 pkt, 29 czerwca 1932 w Warszawie) oraz w rzucie dyskiem w 1934 (45,95 m, 8 sierpnia 1934 w Warszawie)[6]. Dziesięciokrotnie reprezentował Polskę w meczach reprezentacji, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.
Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 1237. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Przed II wojną światową był kierownikiem Miejskiego Ośrodka WF w Warszawie. W kampanii wrześniowej walczył w szeregach 72 Pułku Piechoty. Później działał w konspiracji[1].
Po wojnie był kierownikiem ośrodka sportowego w Białobrzegach, a następnie trenerem Stali Radom i Pilicy Białobrzegi[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Polski Komitet Olimpijski, Zygmunt Siedlecki – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2014-12-26] (pol.).
- ↑ a b Zygmunt Siedlecki [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-16] (ang.).
- ↑ W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896-1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 157.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 165–166 i 175–176. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 82 i 89. ISBN 978-83-64544-00-2.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 144 i 179. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 145, tu urodzony 17 kwietnia 1907.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 163. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 500-501. ISBN 978-83-86320-10-3.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony. Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego. Mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 195. ISBN 83-913663-9-1.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
