Avrupa Birliği-Belarus ilişkileri - Vikipedi

Avrupa-Belarus ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde European Union ve Belarus

Avrupa Birliği

Belarus

Avrupa-Belarus ilişkileri, Belarus Cumhuriyeti ile Avrupa Birliği (AB) arasındaki ilişkileri ifade eder. Karşılıklı ilişkiler ilk olarak Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun 1991'de Belarus'un bağımsızlığını tanımasından sonra kuruldu.

Aleksandr Lukaşenko 1994 yılında Belarus lideri olduktan sonra, AB'nin Belarus hükûmetini otoriter ve anti-demokratik uygulamalar nedeniyle defalarca kınaması ve hatta ülkeye yaptırımlar uygulaması nedeniyle Minsk ile AB arasındaki ilişki kötüleşti ve soğuk ve mesafeli kaldı.[1]

2008'de ilişkilerde hafif bir iyileşmenin ardından, (resmen Lukaşenko'nun neredeyse %80'lik bir ezici zafere sahip olduğu) 2010 Belarus cumhurbaşkanlığı seçimleri, Minsk'te kitlesel gösterilere ve tutuklamalara yol açtı. AB, muhalif isimlerin ve protestocuların hapsedilmesinin insan hakları yasalarına aykırı olduğunu ve önde gelen Belaruslu yetkililer ve iş adamlarına yönelik yeni hedefli yaptırımlar uyguladığını ilan etti.[2][3][4][5][6]

Belarus, AB'nin Doğu Ortaklığına katılıyor. Ekim 2015'te AB, Belarus'a yönelik yaptırımlarının çoğunu askıya alacağını duyurdu.[7] Belarus, üç AB üye ülkesiyle sınır komşusudur: Polonya, Litvanya ve Letonya.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Ekonomik Komisyonu 1991'de Belarus'un bağımsızlığını tanıdı ve Belarus, Avrupa Birliği ile birçok ikili ve çok taraflı anlaşmanın bir parçası haline geldi.[8] 1995 yılında Belarus ve Avrupa Birliği arasında bir Ortaklık ve İşbirliği Anlaşması imzalanmış ancak bu anlaşma AB tarafından onaylanmamıştır. Belarus, AB Genelleştirilmiş Tercihler Sistemine ve en çok gözetilen ulus kaydına dayalı ticari ilişkiler anlaşmalarının bir üyesidir.[9] Belarus aynı zamanda AB'nin Doğu Ortaklığı'nın bir parçasıdır.[8]

Belarus-AB ilişkileri, 1994 yılında Aleksandr Lukaşenko'nun seçilmesinden sonra kötüleşmeye başladı; Belarus, AB'nin cumhurbaşkanı Lukaşenko yönetimindeki otoriter rejimin kurulmasına tepkisi olarak AB'nin Avrupa Komşuluk Politikasından dışlandı.[10]

Belarus-AB ilişkilerinin daha da kötüleşmesi 21. yüzyılda Avrupa Birliği'nin Belaruslu yetkililere, işadamlarına ve devlete ait birkaç şirkete yaptırımlar uygulamasıyla devam etti.[11] Yaptırımlar, 2010 cumhurbaşkanlığı seçimleri sırasında birkaç siyasi muhalefet üyesinin ve protestocunun hapsedildiği ve hapis cezasına çarptırıldığı kitlesel protestoların ardından siyasi baskıların sonuçlarıydı.[11]

Belarus-AB ilişkilerinin geliştiğine dair notlar var.[8] Beyaz Rusya, Ukrayna'ya yönelik saldırganlığında Rusya'yı desteklemedi ve birkaç siyasi mahkumu serbest bıraktı.[12] 2015 yılında AB, Belarus yetkililerine yönelik yaptırımların çoğunu askıya aldı.[13] 2016 yılında Lukaşenko'ya 2000 yılında uygulanan seyahat yasağı kaldırıldı.[13] Bu karar Belarus yetkililer tarafından övgüyle karşılandı. Ancak hem AB yetkilileri hem de uluslararası kuruluşlar tarafından belirtildiği gibi, Belarus'ta halen devam eden insan hakları ihlalleri ve siyasi muhalefet baskısı nedeniyle ilişkilerde gelişme yavaşlıyor.[12][14]

2019 yılında Lukaşenko, yaptırımların sona ermesinden bu yana Avrupa Birliği'ne ilk resmi ziyaretini yaptı.[15] Lukaşenko'nun Avusturyalı Sebastian Kurz ile yaptığı görüşmede AB'nin Doğu Ortaklığı programı ve ek ekonomik girişimler tartışıldı.[15]

2016 yılında Belarus parlamentosuna iki muhalefet adayı seçildi.[16] Bu, birçok AB yetkilisi tarafından demokratikleşme yolunda bir adım olarak işaretlendi.[16]

Vize sistemi, AB ile Belarus arasında işlemektedir ve Avrupa Birliği'ne girmek isteyen Belaruslular için gerekli olan Schengen vizeleri bulunmaktadır. Belarus, 2017'de AB dahil 70 ülkenin vatandaşları için vizesiz giriş sağladı.[17] 2019 yılında, AB'nin Belaruslular için Schengen vizesi alma şartlarını basitleştirerek, başvurunun onaylanması için gereken maliyetleri ve süreyi azaltacağı açıklandı.[18]

Belarus-AB ilişkileri, 2014 yılında Kırım'ın ilhakından sonra aktif bir AB eleştirmeni ve muhalifi olarak ortaya çıkan Rusya ile Belarus'un daha güçlü bağları nedeniyle karmaşıklaşıyor.[19] Belarus, Belarus-Rusya Birliği Devletinin yanı sıra, her iki ülkeyi ve diğer birçok BDT üyesini de içeren bir gümrük birliği olan Avrupa-Asya Birliği'nin bir parçasıdır.[19] Bugün itibarıyla, iki ülke arasında kurulan serbest ticaret ve serbest dolaşım bölgeleri ile Belarus-Rusya entegrasyonu çoğunlukla ekonomiktir, ancak Rusya'nın daha derin siyasi ve idari entegrasyon talep ettiği görülmektedir.[19]

2021 Belarus-Avrupa Birliği sınır krizi sırasında yasadışı göç yolları.

2021'de Ryanair'in Yunanistan'dan Litvanya'ya (her ikisi de AB üyesi) olan 4978 sefer sayılı uçuşu Belarus hava kuvvetleri tarafından Minsk'e inmeye zorlandı. Uçuş, varış noktasından 10 km'nin altındaydı ancak yine de Belarus hava sahasındaydı. Belarus hükûmeti hakkında olumsuz yorumlar yayınlayan iki yolcu gazeteci Raman Protaseviç ve kız arkadaşı Sofia Sapega, yetkililer tarafından gözaltına alındı ve uçağın 7 saat sonra kalkışına izin verildi. AB üyeleri eylemi oybirliğiyle kınadı ve olası tepkileri tartışmaya başladı.[20]

AB'nin olaya verdiği yanıt olarak, Belarus uçaklarının AB hava sahası üzerinde uçması ve bloğa üye 27 ülkenin herhangi bir havalimanını kullanmaları yasaklandı.[21]

Daha sonra 2021'de Belaruslu atlet Krystsina Tsimanouskaya, Belaruslu yetkililerin kendisini Tokyo havaalanında bir uçağa bindirmeye çalışmasının ardından bir dizi Avrupa Birliği ülkesine sığınma başvurusunda bulundu. Havaalanında, havaalanı polisi geri gönderilmeyi durdurdu ve onu havaalanında güvenli bir alana aldı. Ona insani vize verdikten sonra Polonya'ya uçmayı başardı.[22]

Şubat 2022'de Belarus, Rus kuvvetlerinin Ukrayna'nın Belarus topraklarından istilasının bir kısmını gerçekleştirmesine izin verdi.[23] AB, Belarus'a yanıt olarak yeni yaptırımlar uyguladı.[24]

Yasal çerçeve[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Birliği ve Beyaz Rusya, 1995 yılında karşılıklı siyasi ve ekonomik ilişkileri yönetmeyi amaçlayan bir Ortaklık ve İşbirliği Anlaşması (PCA) imzalamış olmalarına rağmen, bu anlaşma AB tarafından onaylanmamıştır.[25] Ayrıca, Avrupa Birliği, Belarus'u, başlangıçta Birliğin coğrafi yakınlığında bir "arkadaş halkası" oluşturmak için tasarlanan Avrupa Komşuluk Politikası'nın (ENP) dışında tutmuştur. Brüksel, bu dışlamanın Başkan Lukaşenko yönetiminde otoriter bir rejimin kurulmasına doğrudan bir yanıt olduğunu iddia etti.[26]

Bununla birlikte, AB-Belarus ticari ilişkilerini, Birliğin Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi ve AB ile Sovyetler Birliği arasındaki 1989 Anlaşmasının en çok kayrılan ulus (MFN) hükümleri tarafından hala kapsamaktadır.[26] Belarus, Avrupa Birliği'ne üyelik talebinde bulunmayan birkaç Avrupa ülkesinden biridir. Benzer şekilde Avrupa Birliği de Minsk'e üyelik teklifinde bulunmadı.[27] Belarus, Birlik Devletinin (eski adıyla 'Rusya ve Belarus Birlik Devleti') kurucu üyelerinden biri olarak, Rusya ile ekonomik ve siyasi bağlarını sürekli olarak ilerletmeye çalıştı.

Ekim 2009'da Belarus'taki bağımsız NISEPI enstitüsü tarafından yürütülen bir ankette, bir yıl önceki yüzde 26,7'ye kıyasla Belarus halkının yüzde 44,1'inin AB'ye katılım referandumunda Evet oyu vereceği ortaya çıktı. Polonyalı Rzeczpospolita gazetesi, yerel uzmanların bu hareketi Belarus devlet medyasındaki daha fazla AB yanlısı mesaja bağladığını söylüyor.

30 Ekim 2015'te AB'nin, Ağustos ayında ülkedeki siyasi mahkumların serbest bırakılmasının ardından Belarus'a yönelik yaptırımlarının çoğunu askıya alacağı açıklandı.[7]

Ağustos 2020'de tartışmalı bir cumhurbaşkanlığı seçiminin ardından gerçekleşen bir dizi kitlesel protestonun ardından AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell, AB'nin "şiddet ve tahrifattan" sorumlu Belaruslu yetkililere yaptırım getireceğini duyurdu.[28][29] Avrupa Konseyi Başkanı Charles Michel, 19 Ağustos'ta daha da ileri giderek, AB'nin yakında şiddet, baskı ve seçim sahtekarlığından sorumlu "önemli sayıda" kişiye yaptırım uygulayacağını söyledi.[30]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The EU's external relations with Belarus". European Union. 13 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "'Time to turn the page' on EU-Belarus ties: OSCE". 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  3. ^ "Trend - новости Азербайджана, Грузии, Казахстана, Туркменистана, Узбекистана, Ирана, Турции". 11 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  4. ^ "Lukashenko hails lifting of EU travel ban". 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. 
  5. ^ "Trend - новости Азербайджана, Грузии, Казахстана, Туркменистана, Узбекистана, Ирана, Турции". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. [ölü/kırık bağlantı]
  6. ^ "Trend - новости Азербайджана, Грузии, Казахстана, Туркменистана, Узбекистана, Ирана, Турции". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016. [ölü/kırık bağlantı]
  7. ^ a b BBC News. Belarus President Lukashenko: EU and US to ease sanctions 29 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. October 30, 2015
  8. ^ a b c "EEAS - Belarus Factsheet" (PDF). 31 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2020. 
  9. ^ "European Commission - Belarus". 17 Nisan 2019. 5 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2019. 
  10. ^ "The EU's relations with Belarus - Overview". 13 Mart 2007. 13 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  11. ^ a b "Belarus". EU Sanctions (İngilizce). 11 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  12. ^ a b "Belarus: Political Prisoners Released, but Authorities Need to Do More for Human Rights". Amnesty International USA (İngilizce). 31 Ağustos 2015. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2019. 
  13. ^ a b "Lukashenko hails lifting of EU travel ban". 5 Kasım 2012. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  14. ^ "Belarus 'Continues To Violate Fundamental Human Rights,' Amnesty Tells UN Committee". RadioFreeEurope/RadioLiberty (İngilizce). 4 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  15. ^ a b "As Putin's embrace tightens, Belarus strongman reaches out to EU". Bloomberg. 10 Kasım 2019. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2019. 
  16. ^ a b Luhn (12 Eylül 2016). "Belarus activists unmoved by election of two opposition MPs". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 4 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2019. 
  17. ^ "Visiting Belarus without visas | Belarus.by". www.belarus.by. 5 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  18. ^ "Belarus Approves Visa Facilitation Draft Agreements With EU". Schengen Visa Info (İngilizce). 20 Eylül 2019. 29 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  19. ^ a b c "Nordea trade - Belarus". 1 Ekim 2019. 1 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2019. 
  20. ^ "EU leaders agree on Belarus sanctions after plane diversion". Associated Press. 24 Mayıs 2021. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "Belarusian airlines banned from flying over EU or using its airports". Euronews. 4 Haziran 2021. 4 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2021. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2022. 
  23. ^ "Ukraine says it was attacked through Russian, Belarus and Crimea borders". CNN. 24 Şubat 2022. 24 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  24. ^ "EU extends Russia sanctions to airspace, media, Belarus". Euractiv. 27 Şubat 2022. 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022. 
  25. ^ "Belarus - Trade - European Commission". ec.europa.eu. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2016. 
  26. ^ a b Agreement signed between European Community and Soviet Union Webarşiv şablonunda hata: |url= value. Boş. 1989-12-18
  27. ^ Korosteleva, E.A., “The Limits of the EU Governance: Belarus ' Response to the European Neighbourhood Policy”, Contemporary Politics, Vol. 15(2), June 2009, pp. 229–45
  28. ^ "Belarus election: Exiled leader calls weekend of 'peaceful rallies'". BBC News. 14 Ağustos 2020. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  29. ^ "EU announces sanctions against Belarus over 'violence' on protesters and electoral 'falsification'". Euro News. 14 Ağustos 2020. 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 
  30. ^ Meredith (19 Ağustos 2020). "EU to impose sanctions on Belarusian officials for election fraud, calls for a new vote". CNBC. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2020. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]