انوکساپارین سدیم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انوکساپارین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Lovenox, Clexane, Xaparin, others
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a696006
داده‌ها	EU EMA: by INN; US سازمان غذا و دارو (آمریکا): enoxaparin;
رده‌بندی داروهای; بارداری	B;
روش مصرف دارو	subcutaneous (SC), intravenous (IV)
کد ATC	B01AB05 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	UK: فقط ℞ (POM) ; US: فقط ℞ ;
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف	4.5 hours
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۷۹۸۰۹-۵۸-۶ ;
پاب‌کم CID	۷۷۲;
IUPHAR/BPS	۶۸۱۱;
دراگ‌بنک	DB01225 ;
کم‌اسپایدر	none;
UNII	8NZ41MIK1O;
KEGG	D07510 ;
ChEMBL	ChEMBL۱۲۰۱۶۸۵ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0045969 ;
ECHA InfoCard	100.029.698
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	(C26H40N2O36S5)n
جرم مولی	4500 g/mol (average)
	(صحت‌سنجی)

آنوکساپارین سدیم یک داروی ضد انعقادی، رقیق کننده خون است.^[۱] از این دارو برای درمان و جلوگیری از ترومبوز وریدهای عمقی (DVT) و آمبولی ریوی (PE) از جمله در دوران بارداری و در موارد خاصی از جراحی استفاده می‌شود. همچنین در افرادی که سندرم کرونری حاد (ACS) و حملات قلبی دارند استفاده می‌شود. این دارو به صورت تزریق دقیقاً زیر پوست استفاده می‌شود، نکته قابل توجه آن است که تزریق انوکساپارین سدیم هیچ گاه به صورت وریدی یا رگی نبوده و برای استفاده همانطور که گفته شد باید از روش عضلانی بهره گرفت، یکی دیگر از مهم ترین کاربردها شامل دستگاه‌های دیالیز کلیه است.^[۲]

عوارض جانبی رایج شامل خونریزی، تب و ورم پاها است.^[۱] خونریزی ممکن است خصوصاً در افرادی که دچار پونکسیون کمریشده‌اند جدی باشد. به نظر می‌رسد استفاده در دوران بارداری برای کودک بی خطر است. انوکساپارین در خانواده داروهای کم وزن مولکولی هپارین است.

انوکساپارین اولین بار در سال ۱۹۸۱ ساخته شد و در سال ۱۹۹۳ برای مصارف پزشکی مورد تأیید قرار گرفت.^[۱] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد که ایمن‌ترین و موثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است.^[۳] انوکساپارین تحت چندین نام تجاری فروخته می‌شود و به عنوان داروی عمومی در دسترس است. هزینه عمده فروشی در کشورهای در حال توسعه حدود ۱٫۹۰–۱۰٫۸۰ دلار در روز است.^[۴] در ایالات متحده، هزینه عمده فروشی از سال ۲۰۱۶ حدود ۱۴٫۱۳ دلار در روزبوده است.^[۵] انوکساپارین از هپارین ساخته شده‌است.^[۶] در سال ۲۰۱۷، این دارو ۲۹۹مین داروی رایج در ایالات متحده بود که بیش از یک میلیون نسخه از آن وجود داشت.^[۷]^[۸]

فارماکوکینتیک[ویرایش]

انوکسوپارین بعد از تزریق زیر پوستی به سهولت و با یک زیست دستیابی حدود ۹۲٪ جذب می‌شود. اوج غلظت پلاسمایی آن طی یک تا ۵ ساعت حاصل می‌شود. نیمه عمر حذف آن حدود ۴ تا ۵ ساعت است اما متعاقب یک دوز ۴۰ میلی‌گرمی فعالیت آنتی فاکتور Xa تا ۲۴ ساعت ناپایدار می‌ماند. این دارو در کبد متابولیزه می‌شود و از طریق ادرار دفع می‌گردد که دفع آن هم به صورت داروی تغییر نکرده و هم به صورت متابولیت‌های دفعی است.^[۹]

نحوه مصرف و دوز مصرفی[ویرایش]

انوساپارین یک دارو ضد انعقاد طولانی اثر است و معمولا به صورت تک دوز ( یکبار در روز ) تجویز میشود اما گاهی نیز در برخی موارد به صورت دوبار در روز در فواصل هر 12 ساعت تجویز و تزریق میشود. این دارو دارای دو دوز 4000 و 6000 واحد است و تنها به صورت آمپول تولید میشود. تنها راه تزریق انوکساپارین به صورت زیر جلدی است.

در مواردی که نیاز به تجویز طولانی مدت یک داروی ضد انعقاد طولانی مدت باشد، انوکساپارین نسبت به هپارین ارجحیت دارد و مناسب تر میباشد. همچنین دوز درمان و عوارض جانبی انوکساپارین نسبت به هپارین کمتر است.

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ "Enoxaparin Sodium". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
↑ "Clexane Forte Syringes - Summary of Product Characteristics (SPC) - (eMC)". www.medicines.org.uk. 6 August 2015. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 15 December 2016.
↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
↑ "Enoxaparin". International Drug Price Indicator Guide. Retrieved 8 December 2016.
↑ "NADAC as of 2016-12-07 | Data.Medicaid.gov". Centers for Medicare and Medicaid Services. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 15 December 2016.
↑ Network, Northern Neonatal (2008). Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 96. ISBN 978-0-470-75035-3. Archived from the original on 2016-12-20.
↑ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.
↑ "Enoxaparin Sodium - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Archived from the original on 28 January 2020. Retrieved 11 April 2020.
↑ «انوکساپارین چیست؟». darooyab. دریافت‌شده در ۵ ژوئیه ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]

"Enoxaparin sodium". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
http://www.mayo.edu/ translated by https://www.bimarsalamat.com/

[AHFS2016-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ "Enoxaparin Sodium". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 8 December 2016.

[2] "Clexane Forte Syringes - Summary of Product Characteristics (SPC) - (eMC)". www.medicines.org.uk. 6 August 2015. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 15 December 2016.

[WHO21st-3] World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

[ERC2014-4] "Enoxaparin". International Drug Price Indicator Guide. Retrieved 8 December 2016.

[5] "NADAC as of 2016-12-07 | Data.Medicaid.gov". Centers for Medicare and Medicaid Services. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 15 December 2016.

[Net2008-6] Network, Northern Neonatal (2008). Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 96. ISBN 978-0-470-75035-3. Archived from the original on 2016-12-20.

[7] "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.

[8] "Enoxaparin Sodium - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Archived from the original on 28 January 2020. Retrieved 11 April 2020.

[9] «انوکساپارین چیست؟». darooyab. دریافت‌شده در ۵ ژوئیه ۲۰۲۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]