بوم‌شناسی اجتماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بوم‌شناسی اجتماعی (انگلیسی: Social ecology) دیدگاهی که برطبق آن مشکلات زیست‌محیطی ناشی از مسائل اساسی اجتماعی است و باید آنها را در متن جامعه درک و رفع کرد.^[۱]

اکولوژی اجتماعی (social ecology) نامِ یک نظریهٔ انتقادی است که توسطِ ماری بوکچین (Murray Bookchin) مؤلف و فعال زیست‌محیطی آمریکایی بنیاد گذاشته شده‌است. فرضِ اصلی اکولوژی اجتماعی این است که تقریباً همهٔ مشکلاتِ اکولوژیکِ جهان ریشه در مشکلاتِ اجتماعی دارند و مشکلاتِ اجتماعی به نوبهٔ خود ریشه در ساختارها و روابطِ سلسله‌مراتبی و سلطه‌جو دارند. مطابقِ دیدگاهِ اکولوژیِ اجتماعی، به غیر از برخی بلایای طبیعی، علتِ اصلی بروزِ بیشترِ بحران‌های اکولوژیکِ در قرن‌های بیستم و بیست و یکم را باید در اقتصاد، اخلاق، فرهنگ، تنش‌های بین دو جنس و سایرِ پدیده‌های اجتماعی جستجو کرد؛ بنابراین، بدونِ مقابله با مشکلاتِ جامعه، نمی‌توان چالش‌های اکولوژیکِ موجود را درک یا حل کرد.[۱]

پویش‌های صنعتی، فناوری و جمعیتی دو سده اخیر زیست‌بوم‌های موجود در کره زمین را به شدت فروساییده اند، به گونه ای که تداوم ومانایی آنها پایایی حیات و تمدن را با ابهام روبرو ساخته‌است. این مخاطرات محیطی حساسیت جامعه و کنش گران سیاسی را برانگیخنه است. دانش بوم‌شناسی با سرشت دوگانه انسانی- محیطی اش در تدوین ادبیات سیاسی و امنیتی بسیار اثرگذار ظاهر شده‌است.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• گرمایش جهانی
• ماری بوکچین

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Social ecology». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۱۷.

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.