میرابگرون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میرابگرون
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Myrbetriq, Betanis, Betmiga, others
نام‌های دیگر	YM-178
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a612038
داده‌ها	EU EMA: by INN; US DailyMed: Mirabegron; US سازمان غذا و دارو (آمریکا): Mirabegron;
رده‌بندی داروهای; بارداری	AU: B3 ; ;
روش مصرف دارو	خوراکی (قرص)
کد ATC	G04BD12 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: فقط با نسخه (اس۴) ; UK: فقط ℞ (POM) ; US: فقط ℞ ; EU: Rx-only ; ℞ (Prescription only);
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	۲۹–۳۵٪
پیوند پروتئینی	۷۱٪
متابولیسم	کبد از طریق گلوکورونیداسیون (مستقیم)، هیدرولیز آمید و حداقل متابولیسم اکسیداتیو در داخل بدن توسط CYP2D6 و CYP3A4. برخی با دخالت بوتیل‌کولین‌استراز
نیمه‌عمر حذف	۵۰ ساعت
دفع	ادرار (۵۵٪), مدفوع (۳۴٪)
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-(2-Amino-1,3-thiazol-4-yl)-N-[4-(2-{[(2R)-2-hydroxy-2-phenylethyl]amino}ethyl)phenyl]acetamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۲۲۳۶۷۳-۶۱-۸;
پاب‌کم CID	۹۸۶۵۵۲۸;
دراگ‌بنک	DB08893;
کم‌اسپایدر	۸۰۴۱۲۱۹;
UNII	MVR3JL3B2V;
KEGG	D09535;
ChEBI	CHEBI:۶۵۳۴۹;
ChEMBL	ChEMBL۲۰۹۵۲۱۲;
ECHA InfoCard	100.226.392
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C21H24N4O2S۱
جرم مولی	۳۹۶٫۵۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(Nc1ccc(cc1)CCNC[C@H](O)c2ccccc2)Cc3nc(sc3)N;
	InChI InChI=1S/C21H24N4O2S/c22-21-25-18(14-28-21)12-20(27)24-17-8-6-15(7-9-17)10-11-23-13-19(26)16-4-2-1-3-5-16/h1-9,14,19,23,26H,10-13H2,(H2,22,25)(H,24,27)/t19-/m0/s1; Key:PBAPPPCECJKMCM-IBGZPJMESA-N;

میرابگرون (انگلیسی: Mirabegron) که با نام تجاری Myrbetriq به فروش می‌رسد، دارویی است که برای درمان مثانه بیش‌فعال استفاده می‌شود. خواص آن مشابه داروهای ضد موسکارینی مانند سولیفناسین یا تولترودین است^[۵]. این دارو از راه دهان مصرف می‌شود.^[۶]

عوارض جانبی رایج عبارتند از فشار خون بالا، سردرد، و عفونت‌های دستگاه ادراری. سایر عوارض جانبی مهم شامل احتباس ادرار، ضربان قلب نامنظم و آنژیوادم است. با فعال کردن گیرنده آدرنرژیک β۳ در مثانه عمل می‌کند و در نتیجه آن را آرام می‌کند.^[۷]

میرابگرون نخستین آگونیست بتا-۳ بالینی موجود با تأییدیه برای استفاده در بزرگسالان مبتلا به مثانه بیش‌فعال است. میرابگرون برای استفاده پزشکی در ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲ تأیید شد.^[۸]^[۹]^[۳] در سال ۲۰۱۹، با بیش از ۳ میلیون نسخه، ۱۸۹مین داروی رایج در ایالات متحده بود. این دارو در بریتانیا به داروهای ضد موسکارینی مانند اکسی‌بوتینین کمتر ترجیح داده می‌شود.^[۱۰]^[۱۱]

کاربرد پزشکی[ویرایش]

میرابگرون در درمان مثانه بیش‌فعال استفاده می‌شود. این دارو به همان اندازه با داروهای ضد موسکارینی مانند سولیفاسین یا تولترودین کار می‌کند. در انگلستان کمتر به این عوامل ترجیح داده می‌شود.

میرابگرون همچنین برای درمان بیش‌فعالی دترسور نوروژنیک (NDO)، یک اختلال عملکرد مثانه مرتبط با اختلالات عصبی، در کودکان سه سال و بالاتر نشان داده شده است.

عوارض جانبی[ویرایش]

اثرات نامطلوب بر حسب بروز:

عوارض جانبی بسیار رایج (بیش از ۱۰٪ بروز) عبارتند از: فشار خون بالا

عوارض جانبی رایج (۱-۱۰٪ بروز) عبارتند از: خشکی دهان، نازوفارنژیت، عفونت دستگاه ادراری (UTI)، سردرد، آنفلوانزا، یبوست سرگیجه، درد مفاصل، سیستیت، درد کمر، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URTI)، سینوزیت، اسهال، ضربان قلب بالا، خستگی، درد شکم و نئوپلاسم‌ها (سرطان)

عوارض جانبی نادر (<۱٪ بروز) عبارتند از: تپش قلب، تاری دید، گلوکوم، سوء هاضمه، گاستریت، اتساع شکم، رینیت، افزایش در آنزیم‌های کبدی (GGTP, AST, ALT و LDH)، اختلالات کلیوی و ادراری (مانند سنگ کلیه، درد مثانه)، اختلالات سیستم تولید مثلی، اختلالات ناحیه تناسلی و واژینال، واسکولیت، راش، خارش، پورپورا، ادم لب، سندرم استیونز-جانسون مرتبط با افزایش سرمی ALT, AST و بیلی‌روبین و احتباس ادراری

منابع[ویرایش]

↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام EMC وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام DM وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ "Betmiga EPAR". آژانس دارویی اروپا. Retrieved 28 April 2020. Text was copied from this source which is © European Medicines Agency. Reproduction is authorized provided the source is acknowledged.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ ^۴٫۳ ^۴٫۴ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام MSR وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ "[93] Are claims for newer drugs for overactive bladder warranted?". Therapeutics Initiative. 22 April 2015. Retrieved 17 March 2019.
↑ "Mirabegron Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Retrieved 18 March 2019.
↑ British national formulary : BNF 76 (76 ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 763. ISBN 9780857113382.
↑ "Drug Approval Package: Myrbetriq (mirabegron) Extended Release Tablets NDA #202611". U.S. سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA). 10 August 2012. Retrieved 28 April 2020.
↑ Sacco E, Bientinesi R, Tienforti D, Racioppi M, Gulino G, D'Agostino D, et al. (April 2014). "Discovery history and clinical development of mirabegron for the treatment of overactive bladder and urinary incontinence". Expert Opinion on Drug Discovery. 9 (4): 433–48. doi:10.1517/17460441.2014.892923. PMID 24559030. S2CID 26424400.
↑ "The Top 300 of 2019". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.
↑ "Mirabegron - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mirabegron». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۲.

مطالعه بیشتر[ویرایش]

Sacco E, Bientinesi R (December 2012). "Mirabegron: a review of recent data and its prospects in the management of overactive bladder". Therapeutic Advances in Urology. 4 (6): 315–24. doi:10.1177/1756287212457114. PMC 3491758. PMID 23205058.
Tyagi P, Tyagi V, Chancellor M (March 2011). "Mirabegron: a safety review". Expert Opin Drug Saf. 10 (2): 287–94. doi:10.1517/14740338.2011.542146. PMID 21142693. S2CID 207487296.

پیوند به بیرون[ویرایش]

"Mirabegron". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[EMC-1] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام EMC وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[DM-2] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام DM وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[Betmiga_EPAR-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ "Betmiga EPAR". آژانس دارویی اروپا. Retrieved 28 April 2020. Text was copied from this source which is © European Medicines Agency. Reproduction is authorized provided the source is acknowledged.

[MSR-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ ^۴٫۳ ^۴٫۴ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام MSR وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[TI93-5] "[93] Are claims for newer drugs for overactive bladder warranted?". Therapeutics Initiative. 22 April 2015. Retrieved 17 March 2019.

[AHFS2019-6] "Mirabegron Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Retrieved 18 March 2019.

[BNF76-7] British national formulary : BNF 76 (76 ed.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 763. ISBN 9780857113382.

[8] "Drug Approval Package: Myrbetriq (mirabegron) Extended Release Tablets NDA #202611". U.S. سازمان غذا و دارو (آمریکا) (FDA). 10 August 2012. Retrieved 28 April 2020.

[9] Sacco E, Bientinesi R, Tienforti D, Racioppi M, Gulino G, D'Agostino D, et al. (April 2014). "Discovery history and clinical development of mirabegron for the treatment of overactive bladder and urinary incontinence". Expert Opinion on Drug Discovery. 9 (4): 433–48. doi:10.1517/17460441.2014.892923. PMID 24559030. S2CID 26424400.

[10] "The Top 300 of 2019". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.

[11] "Mirabegron - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Retrieved 16 October 2021.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]