هلال حاصلخیز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هلال حاصلخیز در ۷۵۰۰ پیش از میلاد.

هلال حاصلخیز، نام بخش تاریخی از خاورمیانه و دربرگیرندهٔ بخش‌های خاوری دریای مدیترانه، بخش های غربی ایران، میانرودان و مصر باستان می‌باشد. این نام نخستین بار از سوی جیمز هنری بریستد باستان‌شناس دانشگاه شیکاگو بر این بخش از جهان گذارده شد.

هلال حاصلخیز با رودهای نیل، دجله، فرات، کارون و رود اردن سیراب می‌شود. این منطقه از باختر به دریای مدیترانه، از شمال به بیابان سوریه و از دیگر سوی‌ها به شبه جزیره عربستان و خلیج فارس و دیگر بخش‌های مدیترانه محدود می‌شود. هلال حاصلخیز امروزه کشورهای مصر، فلسطین، لبنان و نیز کرانه باختری رود اردن و نوار غزه و بخش‌هایی از اردن، سوریه، عراق، جنوب شرقی ترکیه، غرب و جنوب غربی ایران را دربرمی‌گیرد. جمعیت هلال حاصلخیز را امروزه نزدیک به ۱۲۰ میلیون یا دست کم یک چهارم جمعیت کل خاورمیانه تخمین می‌زنند.

هلال بارور ۶۵۰ پ.م.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، Fertile Crescent (نسخه ۲۳ فوریه ۲۰۰۷)

پیوند به بیرون

[ویرایش]