Trabzonspor

Trabzonspor
Competitiester
Naam Trabzonspor
Bijnaam Karadeniz Firtinasi
(Storm van de Zwarte Zee)
Bordo-Mavililer (De Bordeaux-Blauwen)
Stamnummer 000154[1]
Opgericht 2 augustus 1967
Stadion Medical Park Arena, Trabzon
Capaciteit 40.782[1]
Voorzitter Vlag van Turkije Ertuğrul Doğan[1]
Trainer Vlag van Turkije Abdullah Avcı
(Hoofd)sponsor Vlag van Turkije VESTEL
Kledingmerk Vlag van Italië Macron
Competitie Vlag van Turkije Süper Lig
Vlag van Turkije Turkse beker
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2022/23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Trabzonspor is een Turkse voetbalclub uit de stad Trabzon, opgericht in 1967 uit diverse kleinere lokale clubs.

Trabzon ligt in de Zwarte Zee-regio.

Trabzonspor wordt gezien als een van de vier grote clubs van Turkije, en het was lang de enige club van buiten Istanboel die de Turkse competitie wist te winnen. Trabzonspor is de enige Turkse voetbalclub die zowel de vrouwelijke als de mannelijke competitie heeft gewonnen. De clubkleuren zijn bordeaux en blauw. Trabzonspor speelde zijn thuiswedstrijden in het Hüseyin Avni Akerstadion. Trabzonspor heeft per 29 januari 2017 met de 4-0 gewonnen wedstrijd tegen Gaziantepspor zijn intrek genomen in het nieuwe stadion, de Medical Park Arena. Trabzonspor heeft een satellietclub genaamd 1461 Trabzon.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]

In de stad Trabzon waren in de jaren zestig van de 20ste eeuw vier belangrijke amateurclubs: Karadenizgücü, Martispor, İdmangücü en İdmanocaği.

De drie eerst genoemde clubs fuseerden op 21 juni 1966 tot de club Trabzonspor. De clubkleuren werden toen rood en wit. De vierde club, İdmanocaği, was niet bij de fusie betrokken en was in die periode net de belangrijkste op sportief vlak. Na lang aandringen en vergaderen besloot ook die club om zich op 2 augustus 1967 bij de drie anderen te voegen. De naam Trabzonspor bleef bewaard, maar de clubkleuren veranderden in bordeaux en blauw.

1976–1984: Professionalisering[bewerken | brontekst bewerken]

In de loop der jaren kon Trabzonspor zich zelfs opwerken tot de Süper Lig en in 1976 schreef de club zelfs geschiedenis. Op dat moment werd de Süper Lig al jaren gedomineerd door de drie clubs uit Istanboel, namelijk Galatasaray, Fenerbahçe en Beşiktaş. Maar Trabzonspor maakte daar een einde aan door als eerste club, die niet uit Istanboel kwam, de landskampioen te worden. De club kon het succes een jaar later zelfs nog eens overdoen.

1996: Eerste competitiesuccessen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1996 kwam Trabzonspor heel dicht bij een zevende landskampioenschap, maar gaf het in de laatste weken weg aan Fenerbahce. Trabzonspor wachtte toen alweer 12 jaar op een nieuw landskampioenschap. Trabzonspor moest in de voorlaatste week thuis tegen Fenerbahce spelen en stond met twee punten verschil bovenaan. Een gelijkspel was voldoende voor een nieuw kampioenschap. In een kolkend Avni Aker kwam Trabzonspor door een doelpunt van Abdullah Ercan in de 20ste minuut op 1-0-voorsprong. Heel Trabzon ontplofte met dat doelpunt en iedereen begon zich voor te bereiden op het behalen van hun zevende landskampioenschap. Trabzonspor speelde beter dan ooit, maar Rüştü Reçber, destijds keeper bij Fenerbahce, groeide uit tot superheld. In de 84e minuut stortte het leven van menig Trabzonspor supporter inéén, toen Aykut Kocaman namens Fenerbahce de 1-2 op het scorebord zette. Met 82 punten eindigde Trabzonspor dat seizoen op de tweede plaats. Deze wedstrijd heeft veel teweeggebracht in het voortbestaan van Trabzonspor. Na dat jaar is nooit meer de kracht van de echte Trabzonspor teruggekomen (op de twee seizoenen 2004 en 2005 na). Heel Trabzon was teleurgesteld dat het landskampioenschap op zo een manier is weggegeven aan aartsrivaal Fenerbahce.

2003–2009[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in de seizoenen 2003/2004 en 2004/2005 eindigde Trabzonspor op het nippertje achter Fenerbahce. In het seizoen 2007/2008 hield het Fenerbache op de laatste speeldag van de titel af door van die club te winnen. Daardoor kon Fenerbache het gat van drie punten op Galatasaray niet meer dichten.

Trabzonspor heeft in het seizoen 2008/2009 genoegen moeten nemen met een derde plaats in de ranglijst. Na een reeks van overwinningen verloor Trabzonspor op de laatste speeldag van de competitie van Fenerbahçe. Hierdoor liep de club plaatsing voor de Champions League mis.

2009–2010[bewerken | brontekst bewerken]

Trabzonspor begon verrassend goed aan het nieuwe seizoen door de runner-up van vorig seizoen, Sivasspor in Sivas met 1-2 te verslaan. Trabzonspor begon het nieuwe seizoen met Hugo Broos als hoofdtrainer. Na de goede start ging het echter bergafwaarts met Trabzonspor, na een reeks van slechte resultaten werd na het schandalige verlies tegen Kaşımpaşa SK besloten om de coach te ontslaan. Na onderling overleg heeft de coach zijn functie als hoofdtrainer neergelegd. Op 1 december 2009 heeft het bestuur bekendgemaakt dat Şenol Güneş per direct de functie als hoofdtrainer op zich heeft genomen. Niet veel later heeft Şenol Güneş na overleg met het bestuur de vijf spelers die buiten de selectie werden gelaten als gevolg van slechte prestaties opnieuw opgenomen in de selectie.

In het seizoen 2009/2010 stond Trabzonspor in de finale van de Turkse beker. Hier trof het, voor het eerst in een finale van de Turkse beker, aartsrivaal Fenerbahçe. Opvallend detail is dat deze finale op 5 mei 2010 werd gespeeld. In Trabzon stond de wedstrijd van 5 mei 1996 nog vers in het geheugen en wilde men deze mogelijkheid gebruiken tot het nemen van revanche. Trabzonspor won de finale met 3-1. Aan het begin van het volgend seizoen werd ten koste van landskampioen Bursaspor de Super Cup gewonnen.

2010–heden[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2010/2011 werd Trabzonspor tweede achter Fenerbahçe. Die club kwam vlak na het behalen van de titel in opspraak. De politie arresteerde diens voorzitter Aziz Yıldırım op beschuldiging van manipulatie en omkoping van voetbalwedstrijden tijdens het seizoen 2010/2011. Doordat de Turkse voetbalbond, vanwege het lopende onderzoek, beperkte inzage kreeg in de stukken van justitie, besloot de bond Fenerbahçe (nog) niet te straffen met degradatie. Eind augustus stelde de UEFA de Turkse bond een ultimatum: Fenerbahçe terugtrekken uit de Champions League of een lange schorsing riskeren van Turkije en Turkse teams aan internationale wedstrijden.[2] Een dag later voldeed de bond aan dit verzoek en verving Fenerbahçe door Trabzonspor, dat eerder in de voorronde van de Champions League was uitgeschakeld.[3] Fenerbahçe tekende zonder succes bezwaar aan.[4] Trabzonspor heeft per 29 januari 2017 met de 4-0 gewonnen wedstrijd tegen Gaziantepspor zijn intrek genomen in het nieuwe stadion, de Medical Park Arena. De Colombiaanse international Fabian Castillo scoorde in de 15e minuut het allereerste doelpunt in het nieuwe stadion. In het seizoen 2018/2019 eindigde Trabzonspor op de vierde plaats en behaalde hiermee een ticket voor de voorrondes van de Europa League 2019/20. Nadat de club uit Trabzon in de derde kwalificatie ronde had afgerekend met Sparta Praag en vervolgens in de Play-off ronde AEK Athene versloeg, stroomde ze door naar de groepsfase van de Europa League. De Turken eindigde hierin als laatste met slechts één punt. In de competitie en beker ging het in het seizoen 19/20 voortvarender. De club was namelijk tot het einde van het seizoen in de race voor het landskampioenschap. Trabzonspor eindigde uiteindelijk op de 2e plaats in de competitie, met vier punten achterstand op Istanbul Başakşehir. In de beker werd de finale behaald, waarin Alanyaspor met 2-0 werd verslagen. De club kwalificeerde zich ondanks de successen niet voor Europees voetbal. De Europese federatie UEFA legde Trabzonspor begin juni 2019 een schorsing op, omdat de club zijn financiële zaken nog steeds niet op orde had. Trabzonspor had de UEFA vier jaar geleden beloofd dat het in 2019 de in- en uitgaven in balans zou hebben. Het lukte de club echter opnieuw niet te voldoen aan de regels van Financial Fair Play, met een schorsing tot gevolg. Dit had tot gevolg dat Trabzonspor een seizoen lang geen Europees voetbal mocht spelen en de club dus niet mee mocht doen aan de voorrondes van de Champions League 20/21.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Records[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het eerste team buiten Istanboel dat kampioen wist te worden.
  • Het wereldrecord van meeste thuiswedstrijden zonder verlies staat op naam van Trabzonspor: 99 opeenvolgende wedstrijden. Er werd voor het laatst verloren in de 7e week van het seizoen 1975/1976. Pas in het seizoen 1981/1982, in de 18e week om precies te zijn, verloor Trabzonspor weer een thuiswedstrijd.
  • De eerste club die 5 doelpunten wist te maken in het Ali Sami Yenstadion van de rivaal Galatasaray SK. Er werd met 3-5 gewonnen van Galatasaray in het seizoen 1998/1999.
  • In het seizoen 1976/1977, toen Liverpool FC een van zijn legendarische jaren had en alle bekers won die er te winnen vielen, verloren ze met 1-0 van Trabzonspor. Liverpool had het gehele seizoen maar 2 keer verloren: 1x in de competitie en 1x van Trabzonspor.
  • Het enige Turkse team dat al zijn kampioenschappen won onder een Turkse trainer. Ahmet Suat Özyazici won de competitie 4 maal met Trabzon en ook Özkan Sümer die het 2 maal won.
  • Het team dat de Turkse competitie won, met een selectie die alleen bestond uit spelers van de eigen regio.
  • Het team dat 9 jaar op rij in de top 2 wist te eindigen in de Turkse competitie, waarvan 6 maal als kampioen en 3 maal als nummer 2.
  • Trabzonspor verkocht aan het eind van het seizoen 2005/2006 Fatih Tekke voor €7,4 miljoen. Dit was de grootste transfersom ooit door een Turkse voetbalclub geïnd. Dit is inmiddels in het seizoen 2010/2011 verbroken door de transfer van Arda Turan van Galatasaray SK naar Atlético Madrid voor €12 miljoen (excl. bonussen).
  • Het enige Turkse team dat het seizoen na promotie uit tweede klasse kampioen in eerste is geworden.
  • De legendarische keeper van Trabzonspor, Senol Günes, heeft tijdens zijn carrière velen records verbroken. Maar een van de belangrijkste records is toch wel het record dat hij 1129 minuten geen goal heeft tegen gekregen. Dit zijn 13 opeenvolgende wedstrijden.
  • Het eerste Turkse team dat ook meteen haar eerste CL-duel wist te winnen.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Süper Lig 7x 1976, 1977, 1979, 1980, 1981, 1984, 2022
Turkse Beker 9x 1977, 1978, 1984, 1992, 1995, 2003, 2004, 2010, 2020
Super Cup 10x 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1983, 1995, 2010, 2021, 2022

Trabzonspor in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Trabzonspor voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trabzonspor speelt sinds 1976 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

2004/05, 2005/06, 2011/12, 2022/23
1976/77, 1977/78, 1979/80, 1980/81, 1981/82, 1984/85
2009/10, 2010/11, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2019/20, 2022/23
2021/22, 2022/23
1990/91, 1992/93, 1995/96
1982/83, 1983/84, 1991/92, 1993/94, 1994/95, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 2003/04, 2004/05, 2006/07
1999, 2007

Bekende (ex-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Trainer-coaches[bewerken | brontekst bewerken]

Van Tot Naam D W G V
05.04.2023 heden Vlag van Turkije İhsan Derelioğlu (interim)
08.03.2023 04.04.2023 Vlag van Turkije Orhan Ak (interim)
17.08.2021 08.03.2023 Vlag van Turkije Abdullah Avci
20.07.2020 17.08.2021 Vlag van Engeland Eddie Newton
02.01.2020 20.07.2020 Vlag van Turkije Hüseyin Çimşir
01.06.2018 30.12.2019 Vlag van Turkije Ünal Karaman
18.06.2017 31.05.2018 Vlag van Turkije Rıza Çalımbay
01.06.2016 16.10.2017 Vlag van Turkije Ersun Yanal
21.01.2016 13.05.2016 Vlag van Turkije Hami Mandıralı
16.11.2015 21.01.2016 Vlag van Turkije Şadi Tekelioğlu (interim)
03.06.2015 16.11.2015 Vlag van Georgië Shota Arveladze
12.11.2014 30.06.2015 Vlag van Turkije Ersun Yanal
01.07.2014 09.11.2014 Vlag van Bosnië en Herzegovina Vahid Halilhodžić
11.02.2014 30.06.2014 Vlag van Turkije Hami Mandıralı
01.07.2013 10.02.2014 Vlag van Turkije Mustafa Akçay
28.01.2013 28.05.2013 Vlag van Turkije Tolunay Kafkas
02.12.2009 27.01.2013 Vlag van Turkije Şenol Güneş
23.11.2009 30.11.2009 Vlag van Turkije Ünal Karaman
22.06.2009 22.11.2009 Vlag van België Hugo Broos
28.04.2009 21.06.2009 Vlag van Turkije Ahmet Özen
24.10.2007 27.04.2009 Vlag van Turkije Ersun Yanal
07.09.2006 23.10.2007 Vlag van Turkije Ziya Doğan
01.07.2006 07.09.2006 Vlag van Brazilië Sebastião Lazaroni
01.10.2005 30.06.2006 Vlag van Bosnië en Herzegovina Vahid Halilhodžić
26.12.2004 27.09.2005 Vlag van Turkije Şenol Güneş
05.02.2004 30.11.2004 Vlag van Turkije Ziya Doğan
06.12.2003 02.02.2004 Vlag van Turkije Turgay Semercioğlu
01.07.2002 30.11.2003 Vlag van Turkije Samet Aybaba
07.11.2001 30.06.2002 Vlag van Duitsland Hans-Peter Briegel
01.01.2001 06.11.2001 Vlag van Turkije Şadi Tekelioğlu
01.07.1999 31.12.1999 Vlag van Duitsland Jürgen Wähling
01.07.1998 30.06.1999 Vlag van Engeland Gordon Milne
01.07.1997 30.06.1998 Vlag van Turkije Yılmaz Vural
01.07.1993 30.06.1997 Vlag van Turkije Şenol Güneş
01.07.1992 30.06.1993 Vlag van België Georges Leekens
01.07.1991 30.06.1992 Vlag van België Urbain Braems
01.07.1990 30.06.1991 Vlag van Turkije Özkan Sümer
01.07.1989 30.06.1990 Vlag van België Urbain Braems
01.07.1988 30.06.1989 Vlag van Turkije Şenol Güneş
01.07.1987 30.06.1988 Vlag van Duitsland Werner Biskup
01.07.1987 30.06.1988 Vlag van Turkije Metin Türel
18.03.1986 30.06.1987 Vlag van Turkije Ahmet Özyazıcı
11.03.1986 17.03.1986 Vlag van Turkije Şenol Güneş
01.07.1985 10.03.1986 Vlag van Duitsland Jürgen Sundermann
01.07.1984 30.06.1985 Vlag van Turkije Özkan Sümer
01.07.1981 30.06.1984 Vlag van Turkije Ahmet Özyazıcı
01.07.1980 30.06.1981 Vlag van Turkije Özkan Sümer
01.07.1979 30.06.1980 Vlag van Turkije Ahmet Özyazıcı
01.07.1978 30.06.1979 Vlag van Turkije Özkan Sümer
01.01.1976 30.06.1978 Vlag van Turkije Ahmet Özyazıcı
01.07.1975 31.12.1975 Vlag van Turkije Şükrü Ersoy
01.07.1974 30.06.1975 Vlag van Turkije Ahmet Özyazıcı
01.07.1972 30.06.1973 Vlag van Turkije Mustafa Ertan

Selectie 2021/2022[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Rugnummer Nationaliteit*
Keepers
Uğurcan Çakır 1 Vlag van Turkije Turkije
Erce Kardeşler 16 Vlag van Turkije Turkije
Muhammet Taha Tepe 54 Vlag van Turkije Turkije
Arda Akbulut 59 Vlag van Turkije Turkije
Verdedigers
Hüseyin Türkmen 4 Vlag van Turkije Turkije
Vitor Hugo 13 Vlag van Brazilië Brazilië
Anders Trondsen 15 Vlag van Noorwegen Noorwegen
İsmail Köybaşı 23 Vlag van Turkije Turkije
Stefano Denswil 24 Vlag van Nederland Nederland
Bruno Peres 33 Vlag van Brazilië Brazilië
Ahmetcan Kaplan 70 Vlag van Turkije Turkije
Tymoteusz Puchacz 72 Vlag van Polen Polen
Serkan Asan 99 Vlag van Turkije Turkije
Middenvelders
Berat Özdemir 5 Vlag van Turkije Turkije
Manolis Siopis 6 Vlag van Griekenland Griekenland
Dorukhan Toköz 8 Vlag van Turkije Turkije
Abdülkadir Ömür 10 Vlag van Turkije Turkije
Anastasios Bakasetas 11 Vlag van Griekenland Griekenland
Anders Trondsen 15 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Marek Hamšík 17 Vlag van Slowakije Slowakije
Edin Višća 18 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Yunus Mallı 29 Vlag van Turkije Turkije
Murat Cem Akpınar 41 Vlag van Turkije Turkije
Aanvallers
Anthony Nwakaeme 9 Vlag van Nigeria Nigeria
Andreas Cornelius 14 Vlag van Denemarken Denemarken
Fodé Koita 19 Vlag van Guinee Guinee
Yusuf Erdoğan 20 Vlag van Turkije Turkije
Djaniny 21 Vlag van Kaapverdië Kaapverdië
Gervinho 27 Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Salih Kavrazli 28 Vlag van Turkije Turkije
Jean Evrard Kouassi 77 Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Enis Destan 94 Vlag van Turkije Turkije
  • Aanvoerder = Aanvoerder

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Seizoen Goals
1. Vlag van Turkije Necmi Perekli 1976–1977 18 goals
2. Vlag van Georgië Shota Arveladze 1995–1996 25 goals
3. Vlag van Turkije Fatih Tekke 2004–2005 31 goals
4. Vlag van Turkije Burak Yılmaz 2011–2012 33 goals
5. Vlag van Noorwegen Alexander Sørloth 2019–2020 24 goals

Meest opgesteld[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Carrière Jaar Aantal keer opgesteld Goals
1 Vlag van Turkije Hami Mandıralı 1984–2002 469 218
2 Vlag van Turkije Şenol Güneş 1972–1987 424 0
3 Vlag van Turkije Gökdeniz Karadeniz 1998–2008 277 78
4 Vlag van Turkije Fatih Tekke 1994–2006 197 88
5 Vlag van Guinee Ibrahim Yattara 2003–2011 193 25

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Het vrouwenelftal nam na het kampioenschap in 2009/10 voor het eerst deel aan de UEFA Women's Champions League. Hiermee is het vrouwenelftal van Trabzonspor het eerste vrouwenelftal uit Turkije dat heeft deelgenomen aan de UEFA Women's Champions League. Deze voetbalclub is pas opgericht in 2007 en spelen net zoals de mannenploeg in het Avni Akerstadion.

In Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Competitie Ronde Land Club Uitslagen
2009/10 UEFA Women's Champions League 1e Vlag van Slovenië ŽNK Krka 2-0
toernooi in Krško en Gorica Vlag van Italië ASD Torres Calcio 0-9
Vlag van Slowakije Slovan Duslo Šaľa 1-2

Andere branches[bewerken | brontekst bewerken]

Naast voetbal houdt de club zich ook bezig met andere sporten zoals onder meer: