Wereldkampioenschap voetbal 1998 (kwalificatie CONMEBOL)

WK voetbal kwalificatie 1998
Kwalificatie CONMEBOL
Landen van de CONMEBOL
Toernooi-informatie
Datum 24 april 1996 – 16 november 1997
Teams (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 72
Doelpunten 184  (2,56 per wedstrijd)
Topscorer(s) Iván Zamorano (Chili)
12 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Namens de Zuid-Amerikaanse bond CONMEBOL deden negen landen mee aan de kwalificatieronde voor vier plaatsen voor het wereldkampioenschap voetbal 1998. In dit kwalificatietoernooi treden die negen landen in één groep aan, in een gewone competitie waar elk land uit en thuis speelt. De vier hoogst geklasseerde landen kwalificeerden zich voor de WK-eindronde. Als titelverdediger was Brazilië al geplaatst.

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Kwal.
datum
Aantal dln.
(inclusief 1998)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1998)
Beste
prestatie
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Titelverdediger 17 juli 1994 16 16 1930 1994 4 Wereldkampioen
Vlag van Argentinië Argentinië CONMEBOL Nr. 1 CONMEBOL 10 september 1997 12 7 1930 1994 2 Wereldkampioen
Vlag van Paraguay Paraguay CONMEBOL Nr. 2 CONMEBOL 10 september 1997 6 2 1930 1986 0 Achtste finale
Vlag van Colombia Colombia CONMEBOL Nr. 3 CONMEBOL 10 september 1997 4 3 1962 1994 0 Achtste finale
Vlag van Chili Chili CONMEBOL Nr. 4 CONMEBOL 10 september 1997 7 1 1930 1982 0 Halve finale

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
Team Wed W G L DV DT DS Ptn
Vlag van Argentinië Argentinië 16 8 6 2 23 13 +10 30
Vlag van Paraguay Paraguay 16 9 2 5 21 14 +7 29
Vlag van Colombia Colombia 16 8 4 4 23 15 +8 28
Vlag van Chili Chili 16 7 4 5 32 18 +14 25
Vlag van Peru Peru 16 7 4 5 19 20 –1 25
Vlag van Ecuador Ecuador 16 6 3 7 22 21 +1 21
Vlag van Uruguay Uruguay 16 6 3 7 18 21 –3 21
Vlag van Bolivia Bolivia 16 4 5 7 18 21 –3 17
Vlag van Venezuela Venezuela 16 0 3 13 8 41 –33 3

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijddag 1 t/m 5[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijddag 1[bewerken | brontekst bewerken]

De beste start was van Colombia en Ecuador, Ecuador had wel het voordeel, dat het van de eerste vijf wedstrijden vier thuiswedstrijden speelde. Mooiste overwinning was een duidelijke 2-0 zege op Argentinië, dat een moeizame start beleefde. De wedstrijd tussen Ecuador en Colombia ging om de eerste plaats na vijf speeldagen, Colombia won door een doelpunt van aanvaller Faustino Asprilla en nam afstand van de andere ploegen met vier punten voorsprong. Een team om serieus rekening mee te houden was Paraguay, dat alle zware uitwedstrijden had gespeeld en daarin ook succes had, 0-2 in Uruguay, 1-1 in Argentinië. Meeste opzien in die laatste wedstrijd baarde doelman José Luis Chilavert, die raak schoot uit een vrije trap.


24 april
«onderlinge duels»
21:10 uur
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 1 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 49.750
Scheidsrechter: Mario Sánchez (CHI)
Ariel Ortega Goal 8'
Ariel Ortega Goal 18'
Gabriel Batistuta Goal 49'
Goal 42' Julio César Baldivieso



24 april
«onderlinge duels»
Venezuela Vlag van Venezuela 0 – 2[1] Vlag van Uruguay Uruguay[2] Estadio Brígido Iriarte, Caracas
Toeschouwers: 6.839
Scheidsrechter: Alberto Tejada (PER)
Goal 54' Marcelo Otero
Goal 71' Gustavo Poyet



24 april
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 1 – 0 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Javier Castrilli (ARG)
Faustino Asprilla Goal 55'



24 april
«onderlinge duels»
20:45 uur
Ecuador Vlag van Ecuador[3] 4 – 1 Vlag van Peru Peru Estadio Monumental, Guayaquil
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Julio Alcide Matto (URU)
Eduardo Hurtado Goal 54'
Maximo Tenório Goal 65'
José Gavica Goal 78'
Eduardo Hurtado Goal 88'
Goal 62' Roberto Palacios
Wedstrijddag 2[bewerken | brontekst bewerken]

2 juni
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador 2 – 0 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Olímpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 41.500
Scheidsrechter: Armando Pérez Hoyos (COL)
Alberto Montaño Goal 51'
Eduardo Hurtado Goal 89'



2 juni
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay[4] 0 – 2 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 44.127
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Goal 10' Francisco Arce
Goal 88' Aristides Rojas



2 juni
«onderlinge duels»
Venezuela Vlag van Venezuela 1 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio La Carolina, Barinas
Toeschouwers: 8.074
Scheidsrechter: Epifanio González (PAR)
Diony Guerra Goal 8' Goal 89' Javier Margas



2 juni
«onderlinge duels»
Peru Vlag van Peru 1 – 1 Vlag van Colombia Colombia Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 43.345
Scheidsrechter: Alfredo Rodas (ECU)
Juan Reynoso Goal 47' Goal 60' Víctor Aristizábal
Wedstrijddag 3[bewerken | brontekst bewerken]

7 juli
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 4 – 1[5] Vlag van Ecuador Ecuador Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 69.000
Scheidsrechter: Pablo Peña (BOL)
Iván Zamorano Goal 25'
Marcelo Salas Goal 75'
Fabián Estay Goal 83'
Iván Zamorano Goal 86'
Goal 73' Álex Aguinaga



2 juni
«onderlinge duels»
15:30 uur
Peru Vlag van Peru 0 – 0 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 43.675
Scheidsrechter: Wilson Mendonça (BRA)



7 juli
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 3 – 1 Vlag van Uruguay Uruguay Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 36.169
Scheidsrechter: Roberto Ruscio (ARG)
Faustino Asprilla Goal 7'
Carlos Valderrama Goal 20'
Antony de Ávila Goal 78'
Goal 57' Gabriel Cedrés



7 juli
«onderlinge duels»
16:00 uur
Bolivia Vlag van Bolivia 6 – 1 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Hernándo Siles, La Paz
Toeschouwers: 43.822
Scheidsrechter: José Luis da Rosa (URU)
Marco Sandy Goal 4'
Marco Etcheverry Goal 41' (pen.)
Julio César Baldivieso Goal 61'
Milton Coimbra Goal 67'
Juan Berthy Suárez Goal 78'
Roly Paniagua Goal 85'
Goal 42' Julio César Baldivieso
Goal 65' (pen.) Edson Tortolero
Wedstrijddag 4[bewerken | brontekst bewerken]

1 september
«onderlinge duels»
18:10 uur
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 65.500
Scheidsrechter: Antônio Pereira (BRA)
Gabriel Batistuta Goal 27' Goal 47' José Luis Chilavert



1 september
«onderlinge duels»
15:00 uur
Bolivia Vlag van Bolivia 0 – 0 Vlag van Peru Peru Estadio Hernándo Siles, La Paz
Toeschouwers: 48.304
Scheidsrechter: Oscar Velazquez (PAR)



1 september
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia[6] 4 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 34.000
Scheidsrechter: Sidrack Marinho (BRA)
Faustino Asprilla Goal 3'
Faustino Asprilla Goal 31'
Jorge Bermúdez Goal 43'
Faustino Asprilla Goal 47'
Goal 56' (pen.) Iván Zamorano



1 september
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador 1 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Olímpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 36.889
Scheidsrechter: Carlos Robles (CHI)
Álex Aguinaga Goal 4'
Wedstrijddag 5[bewerken | brontekst bewerken]

8 oktober
«onderlinge duels»
20:30 uur
Uruguay Vlag van Uruguay 1 – 0[7] Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Paolo Borgosano (VEN)
Juan Manuel Peña Goal 64' (e.d.)



9 oktober
«onderlinge duels»
20:00 uur
Venezuela Vlag van Venezuela 2 – 5 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Pueblo Nuevo, San Cristobál
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Eduardo Dluzniewski (URU)
Giovanni Savarese Goal 7'
Rafael Dudamel Goal 87'
Goal 35' Ariel Ortega
Goal 65' Juan Pablo Sorín
Goal 77' Diego Simeone
Goal 86' Hugo Morales
Goal 90+1' José Albornoz



9 oktober
«onderlinge duels»
11:30
Ecuador Vlag van Ecuador 0 – 1 Vlag van Colombia Colombia Estadio Olímpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Horacio Elizondo (ARG)
Goal 72' Faustino Asprilla



9 oktober
«onderlinge duels»
21:00 uur
Paraguay Vlag van Paraguay 2 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Óscar Ruiz (COL)
Carlos Gamarra Goal 24'
Catalino Rivarola Goal 63'
Goal 22' Javier Margas

Wedstrijddag 6 t/m 9[bewerken | brontekst bewerken]

Colombia bleef goed presteren met vier punten uit twee uitwedstrijden en kon een gat slaan met Argentinië, aangezien het verschil in punten liefst zeven was. Argentinië bleef matig presteren met gelijke spelen tegen Chili en Uruguay en er was veel kritiek op bondscoach Daniel Passarella, omdat de middenvelder van Real Madrid Fernando Redondo niet werd geselecteerd vanwege zijn lange haren. In de wedstrijd tegen Colombia zat alles mee, Claudio López profiteerde van geblunder van doelman Faryd Mondragón, die naar de bal wandelde in plaats van te stoppen. Colombia miste kansen, inclusief een strafschop. Colombia kwam nu gelijk in punten met Paraguay en beiden hadden een gat geslagen met de rest. Het verschil tussen nummer drie en nummer acht was slechts vier punten

Wedstrijddag 6[bewerken | brontekst bewerken]

10 november
«onderlinge duels»
15:00 uur
Bolivia Vlag van Bolivia 2 – 2 Vlag van Colombia Colombia Estadio Hernándo Siles, La Paz
Toeschouwers: 43.173
Scheidsrechter: José Arana (PER)
Marco Antonio Sandy Goal 16'
Jaime Moreno Goal 44'
Goal 39' (pen.) Mauricio Serna
Goal 54' Freddy Rincón



10 november
«onderlinge duels»
Paraguay Vlag van Paraguay 1 – 0 Vlag van Ecuador Ecuador Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 31.002
Scheidsrechter: Daniel Giménez (ARG)
Miguel Benítez Goal 24'



10 november
«onderlinge duels»
15:30 uur
Peru Vlag van Peru 4 – 1 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 31.036
Scheidsrechter: René Ortubé (BOL)
Juan Reynoso Goal 4'
Julinho Goal 21'
Roberto Palacios Goal 49'
Roberto Palacios Goal 83'
Goal 78' Gerson Díaz



12 november
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 1 – 0 Vlag van Uruguay Uruguay Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 73.547
Scheidsrechter: Ángel Guevara (ECU)
Marcelo Salas Goal 58'
Wedstrijddag 7[bewerken | brontekst bewerken]

15 december
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 59.970
Scheidsrechter: Ubaldo Aquino (PAR)
Gabriel Batistuta Goal 70' (pen.) Goal 52' Fernando Cornejo



15 december
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay[8] 2 – 0[9] Vlag van Peru Peru Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 42.630
Scheidsrechter: Felipe Russi (COL)
Paolo Montero Goal 2'
Pablo Bengoechea Goal 38'



15 december
«onderlinge duels»
Venezuela Vlag van Venezuela 0 – 2 Vlag van Colombia Colombia Estadio Pueblo Nuevo, San Cristobál
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Eduardo Gamboa (CHI)
Goal 7' Jorge Bermúdez
Goal 50' Iván Valenciano



15 december
«onderlinge duels»
15:00 uur
Bolivia Vlag van Bolivia 0 – 0 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Hernándo Siles, La Paz
Toeschouwers: 41.076
Scheidsrechter: Jorge Nieves (URU)
Wedstrijddag 8[bewerken | brontekst bewerken]

12 januari
«onderlinge duels»
Venezuela Vlag van Venezuela 0 – 2 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Guillermo Soto Rosa, Mérida
Toeschouwers: 7.981
Scheidsrechter: Ángel Sánchez (ARG)
Goal 6' Miguel Ángel Benítez
Goal 62' Julio Cesar Enciso



12 januari
«onderlinge duels»
Bolivia Vlag van Bolivia 2 – 0 Vlag van Ecuador Ecuador[10] Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 39.968
Scheidsrechter: Óscar Ruiz (COL)
Jaime Moreno Goal 7'
Marco Etcheverry Goal 12'



12 januari
«onderlinge duels»
Peru Vlag van Peru 2 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 35.373
Scheidsrechter: José Luis da Rosa (URU)
Flavio Maestri Goal 15'
Roberto Palacios Goal 34'
Goal 88' Iván Zamorano



12 januari
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay 0 – 0 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 62.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Wedstrijddag 9[bewerken | brontekst bewerken]

12 februari
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 0 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Antônio Pereira (BRA)
Goal 10' Claudio López



12 februari
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador 4 – 0[11] Vlag van Uruguay Uruguay Estadio Olimpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Javier Castrilli (ARG)
Álex Aguinaga Goal 6'
Agustín Delgado Goal 69'
Agustín Delgado Goal 76'
Cléber Chalá Goal 86'



12 februari
«onderlinge duels»
22:00 uur
Paraguay Vlag van Paraguay 2 – 1 Vlag van Peru Peru Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Mario Sánchez (CHI)
Catalino Rivarola Goal 12'
Aristides Rojas Goal 40'
Goal 33' José Pereda



12 februari
«onderlinge duels»
Bolivia Vlag van Bolivia 1 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 41.908
Scheidsrechter: Alberto Tejada (PER)
Vladimir Soria Goal 28' Goal 44' Pedro González

Wedstrijddag 10 t/m 14[bewerken | brontekst bewerken]

In de tiende speeldag ging de wedstrijd tussen Colombia en Paraguay om het voorlopige leiderschap, in de eerste helft kwam Paraguay op voorsprong door slecht timen van Mondragón bij een hoekschop. Vervolgens kreeg Colombia de beste kansen, maar Carlos Valderrama schoot op de lat. In de tweede helft sloegen de stoppen volledig door, Faustino Asprilla tacklede in het strafschopgebied een verdediger, waarna José Luis Chilavert wraak nam en ter aarde stortte. Zowel Chilavert en Asprilla werden uit het veld gestuurd en Colombia kreeg een strafschop. Het duurde minuten, voordat Chilavert uit het veld stapte en de reservekeeper kwam het veld op, terwijl Paraguay al drie wissels had verbruikt. De Colombianen gingen door het lint, waarbij zelfs de politie inhakte op de Colombianen. Met name aanvoerder Carlos Valderrama was volledig over de kook en moest in bedwang worden gehouden door zijn eigen spelers. De aandacht ging naar het tumult en daarom ging Chilavert naar de lege reserve-bank van Colombia, waar alleen Asprilla zat, waar hij een vuistslag uitdeelde op de neus van Asprilla. De strafschop werd uiteindelijk benut door Mauricio Serna, waarbij de "vierde wissel" van Paraguay in het doel bleef staan, maar vlak daarna scoorde Derlis Soto de winnende treffer voor Paraguay. Dat land nam de koppositie over en Colombia kwam in een vrije val terecht. Het verloor met 0-1 van Peru, wist op het laatste moment gelijk te spelen in Uruguay en werd weggespeeld in Chili. Chili was bezig aan een goede serie en met name de aanvallers Marcelo Salas en Iván Zamorano waren op dreef: Zamorano (bijgenaamd "Iván de Verschrikkelijke") scoorde vijf doelpunten tegen Venezuela en Salas scoorde drie doelpunten in de eerste helft tegen Colombia. Argentinië begon deze serie met een 2-1 nederlaag tegen Bolivia, Argentinië had problemen met wedstrijden in het hoge Andes-gebergte, want de eerste nederlaag was in het hoog gelegen Quito en de tweede in La Paz. Ook deze wedstrijd liep uit de hand met vermeende en rake kopstoten en een rel langs de zijlijn, waarbij een begeleider van Bolivia de spits van Argentinië aanviel en de politie een veldslag uitvocht met de complete Argentijnse selectie. Argentinië hervond zich en boekte opnieuw een overwinning op de leider in het klassement, Argentinië won door doelpunten van Marcelo Gallardo en Juan Sebastián Verón met 1-2 van Paraguay. Argentinië kwam zelfs op de eerste plaats terecht na een nieuwe nederlaag van Paraguay tegen Chili, Zamorano scoorde twee doelpunten. Opvallend was de achtste positie van Uruguay, dat met vijf punten achterstand op Chili bijna uitgeschakeld was, aanvoerder Enzo Francescoli was definitief gestopt met interland-voetbal.

Wedstrijddag 10[bewerken | brontekst bewerken]

2 april
«onderlinge duels»
16:10 uur
Bolivia Vlag van Bolivia 2 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 44.372
Scheidsrechter: Sidrack Marinho (BRA)
Marco Antonio Sandy Goal 8'
Fernando Ochoaizpur Goal 48'
Goal 41' Néstor Gorosito



2 april
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay 3 – 1[12] Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 38.000
Scheidsrechter: René Ortubé (BOL)
Gonzalo de los Santos Goal 29'
Paolo Montero Goal 46'
Marcelo Otero Goal 79'
Goal 75' Rafael Castellín



2 april
«onderlinge duels»
Paraguay Vlag van Paraguay 2 – 1 Vlag van Colombia Colombia Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 37.297
Scheidsrechter: Wilson Mendonça (BRA)
Carlos Gamarra Goal 6'
Derlis Soto Goal 57'
Goal 55' (pen.) Mauricio Serna



2 april
«onderlinge duels»
Peru Vlag van Peru 1 – 1 Vlag van Ecuador Ecuador[13] Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: John Toro Rendón (COL)
Roberto Palacios Goal 59' Goal 79' (pen.) Álex Aguinaga
Wedstrijddag 11[bewerken | brontekst bewerken]

29 april
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 6 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Monumental, Santiago
Toeschouwers: 42.034
Scheidsrechter: Gilberto Alcalá (MEX)
Iván Zamorano Goal 19'
Iván Zamorano Goal 27'
Iván Zamorano Goal 32'
Iván Zamorano Goal 47'
Pedro Reyes Goal 66'
Iván Zamorano Goal 85'



30 april
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 1 Vlag van Ecuador Ecuador Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 62.300
Scheidsrechter: Félix Benegas (PAR)
Ariel Ortega Goal 18'
Hernán Crespo Goal 30'
Goal 73' Álex Aguinaga



30 april
«onderlinge duels»
Paraguay Vlag van Paraguay 3 – 1[14] Vlag van Uruguay Uruguay Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 34.101
Scheidsrechter: Antônio Pereira (BRA)
Aristides Rojas Goal 37'
José Cardozo Goal 73'
Derlis Soto Goal 83' (pen.)
Goal 87' Darío Silva



30 april
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia[15] 0 – 1 Vlag van Peru Peru Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 22.172
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Goal 62' José Pereda
Wedstrijddag 12[bewerken | brontekst bewerken]

8 juni
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 0 Vlag van Peru Peru Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 56.069
Scheidsrechter: Claudio Vinicius (BRA)
Hernán Crespo Goal 30'
Diego Simeone Goal 46'



8 juni
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador 1 – 1 Vlag van Chili Chili Estadio Olimpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 42.225
Scheidsrechter: Benito Archundia (MEX)
Ariel Graziani Goal 43' Goal 53' Marcelo Salas



8 juni
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay 1 – 1 Vlag van Colombia Colombia[16] Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 37.200
Scheidsrechter: Francisco Dacildo (BRA)
Darío Silva Goal 6' Goal 47' Hamilton Ricard



8 juni
«onderlinge duels»
16:00 uur
Venezuela Vlag van Venezuela 1 – 1 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Luis Loreto Lira, Valera
Toeschouwers: 3.352
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Giovanni Savarese Goal 70' Goal 80' Ramiro Castillo
Wedstrijddag 13[bewerken | brontekst bewerken]

5 juli
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 4 – 1 Vlag van Colombia Colombia Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 70.647
Scheidsrechter: Paolo Borgosano (VEN)
Marcelo Salas Goal 16'
Marcelo Salas Goal 26'
Marcelo Salas Goal 41'
Iván Zamorano Goal 90'
Goal 52' Hamilton Ricard



6 juli
«onderlinge duels»
15:15 uur
Paraguay Vlag van Paraguay 1 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Roberto Acuña Goal 59' Goal 30' Marcelo Gallardo
Goal 41' Juan Sebastián Verón



6 juli
«onderlinge duels»
15:30 uur
Peru Vlag van Peru 2 – 1[17] Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 31.489
Scheidsrechter: Wilson Mendonça (BRA)
Germán Carty Goal 9'
Jorge Soto Goal 53'
Goal 56' Luis Cristaldo



6 juli
«onderlinge duels»
Venezuela Vlag van Venezuela 1 – 1 Vlag van Ecuador Ecuador[18] Estadio Pachenricho Romero, Maracaibo
Toeschouwers: 4.729
Scheidsrechter: Arturo Angeles (USA)
Gabriel Miranda Goal 75' Goal 55' Iván Hurtado

Wedstrijddag 14[bewerken | brontekst bewerken]


20 juli
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Wilson Mendonça (BRA)
Hernán Crespo Goal 31'
Pablo Paz Goal 58'



20 juli
«onderlinge duels»
Bolivia Vlag van Bolivia 1 – 0 Vlag van Uruguay Uruguay[19] Estadio Hernando Siles, La Paz
Toeschouwers: 27.874
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (MEX)
Marco Etcheverry Goal 75'



20 juli
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 1 – 0 Vlag van Ecuador Ecuador Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Antony de Ávila Goal 87'



20 juli
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 2 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 75.143
Scheidsrechter: Rafael Torrealba (VEN)
Iván Zamorano Goal 8' (pen.)
Iván Zamorano Goal 51'
Goal 61' Hugo Brizuela

Wedstrijddag 15 t/m 18[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijddag 15[bewerken | brontekst bewerken]

Uruguay pakte zijn laatste kans door met 1-0 van Chili te winnen, Chili was niet in staat gebleken een uitwedstrijd in deze kwalificatie te winnen, maar zou de laatste drie wedstrijden thuis spelen, de eerste vijf werden allemaal gewonnen. Ook Peru en Ecuador pakten hun laatste kans, waardoor de spanning om de vierde plaats groot was: Chili en Peru 19 punten, Ecuador 18 en Bolivia en Uruguay 17 punten. Bovenaan leidde Argentinië met 25 punten, gevolgd door Colombia (24) en Paraguay (23).


20 augustus
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay 1 – 0 Vlag van Chili Chili Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Antônio Pereira (BRA)
Marcelo Otero Goal 20'



20 augustus
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 3 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 25.912
Scheidsrechter: Cláudio Vinícius (BRA)
Antony de Ávila Goal 1'
Carlos Valderrama Goal 30'
Faustino Asprilla Goal 76'



20 augustus
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador 2 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Olimpico Atahualpa, Quito
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Rodrigo Badilla (CRC)
Álex Aguinaga Goal 53'
Ariel Graziani Goal 78'
Goal 5' Richart Báez



20 augustus
«onderlinge duels»
18:00
Venezuela Vlag van Venezuela 0 – 3 Vlag van Peru Peru Estadio La Carolina, Barinas
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Peter Prendergast (JAM)
Goal 14' Manuel Marengo
Goal 54' Julinho
Goal 81' Flavio Maestri

Wedstrijddag 16[bewerken | brontekst bewerken]

Argentinië, Colombia en Paraguay plaatsten zich voor de eindronde door alle drie te winnen, Argentinië won door een doelpunt van Claudio López vijf minuten voor tijd in Chili, de eerste thuisnederlaag van de Chilenen. Colombia en Parguay wonnen respectievelijk met 1-0 en 2-1 van Venezuela en Bolivia. In de strijd om de vierde plaats pakte Peru zijn kans door Uruguay met 2-1 te verslaan, na een 0-1 achterstand voor rust sloegen de Peruanen in de tweede helft toe: 2-1. Peru had nu drie punten voorsprong op Chili, op de voorlaatste speeldag ontmoetten de beide kanshebbers elkaar in Santiago.


10 september
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 1 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 80.000
Scheidsrechter: Francisco Dacildo (BRA)
Marcelo Salas Goal 34' Goal 25' Marcelo Gallardo
Goal 85' Claudio López



10 september
«onderlinge duels»
Peru Vlag van Peru 2 – 1[20] Vlag van Uruguay Uruguay[21] Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast (USA)
Roberto Palacios Goal 56'
Germán Carty Goal 59'
Goal 45' Álvaro Recoba



10 september
«onderlinge duels»
Colombia Vlag van Colombia 1 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Metropolitano, Barranquilla
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Carlos Elias Pimentel (BRA)
Wilmer Cabrera Goal 67'



10 september
«onderlinge duels»
21:00 uur
Paraguay Vlag van Paraguay 2 – 1 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 40.341
Scheidsrechter: Benito Archundia (MEX)
Miguel Ángel Benítez Goal 26'
Carlos Gamarra Goal 37'
Goal 58' Juan Berthy Suárez

Wedstrijddag 17[bewerken | brontekst bewerken]

Chili liet er geen gras over groeien en verpulverde concurrent Peru in een directe confrontatie: 4-0, Marcelo Salas scoorde drie doelpunten. Beide landen hadden nu evenveel punten, alleen het doelsaldo van Chili was veel beter. Ecuador hield nog hoop met één punt achterstand, Uruguay en Boliva waren definitief uitgeschakeld.


12 oktober
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 0 – 0[22] Vlag van Uruguay Uruguay[23] Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 52.000
Scheidsrechter: Claudio Cerdeira (BRA)



12 oktober
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 4 – 0 Vlag van Peru Peru Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Marcelo Salas Goal 13'
Pedro Reyes Goal 57'
Marcelo Salas Goal 82'
Marcelo Salas Goal 87'



12 oktober
«onderlinge duels»
18:00 uur
Paraguay Vlag van Paraguay 1 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela Estadio Defensores del Chaco, Asunción
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Esfandiar Baharmast (USA)
Félix Torres Goal 68'



12 oktober
«onderlinge duels»
Ecuador Vlag van Ecuador[24] 1 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Monumental, Guayaquil
Toeschouwers: 14.568
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (MEX)
Ariel Graziani Goal 26'

Wedstrijddag 18[bewerken | brontekst bewerken]

Dankzij een 3-0 zege op Bolivia plaatste Chili zich voor de eerste keer sinds 1982 voor het WK. Belangrijkste troeven van de ploeg waren het aanvalskoppel, Ivàn Zamorano scoorde twaalf keer, Marcelo Salas elf keer. In de strijd om de eerste plaats behield Argentinië de koppositie in een directe confrontatie met Colombia, na de openingstreffer van Carlos Valderrama scoorde Fernando Cáceres in de 79e minuut de gelijkmaker. Paraguay profiteerde niet van de have misstap van Argentinië, het verloor van Peru en eindigde op de tweede plaats met één punt achterstand.


16 november
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vlag van Colombia Colombia Estadio Alberto J. Armando, Buenos Aires
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Márcio Rezende (BRA)
Fernando Cáceres Goal 79' Goal 20' Carlos Valderrama



16 november
«onderlinge duels»
Chili Vlag van Chili 3 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 74.777
Scheidsrechter: Wilson Mendonça (BRA)
Rodrigo Barrera Goal 23'
Marcelo Salas Goal 40'
Juan Carreño Goal 83'



16 november
«onderlinge duels»
15:00 uur
Peru Vlag van Peru 1 – 0 Vlag van Paraguay Paraguay Estadio Nacional, Lima
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Francisco Dacildo (BRA)
Jorge Soto Goal 37'



16 november
«onderlinge duels»
Uruguay Vlag van Uruguay 5 – 3 Vlag van Ecuador Ecuador[25] Estadio Domingo Burgueño, Maldonado
Toeschouwers: 4.000
Scheidsrechter: Antonio Marrufo (MEX)
Marcelo Saralegui Goal 3'
Marcelo Saralegui Goal 12'
Sebastián Abreu Goal 48'
Sebastián Abreu Goal 52'
Carlos Aguilera Goal 63'
Goal 2' Ariel Graziani
Goal 59' Ariel Graziani
Goal 68' Ariel Graziani

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]