Łukęcin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łukęcin
	osada
	; Plaża w Łukęcinie
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kamieński
Gmina	Dziwnów
Wysokość	18 m n.p.m.
Liczba ludności (2019)	147
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-400
Tablice rejestracyjne	ZKA
SIMC	0774820
	Położenie na mapie gminy Dziwnów Łukęcin
	Położenie na mapie Polski Łukęcin
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Łukęcin
	Położenie na mapie powiatu kamieńskiego Łukęcin
	54°02′34″N 14°52′26″E/54,042778 14,873889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Łukęcin (niem. Lüchentin/Lüchenthin; do 31 grudnia 1951 Biskupin^[3]) – osada^[4] letniskowa w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów, położona między Dziwnówkiem a Pobierowem, na Wybrzeżu Trzebiatowskim^[5].

Według danych z 31 grudnia 2009 r. osada miała 146 stałych mieszkańców^[6].

Nad morzem przy wejściu na plażę w Łukęcinie wyznaczono letnie kąpielisko obejmujące 200 m linii brzegowej^[7]. Na wschód od miejscowości w 2017 utworzono rezerwat przyrody Klif w Łukęcinie^[8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Znajduje się w niej klasztor ojców paulinów (pierwsza część domu zakonnego została oddana do użytku w 2002^[9]), oraz kilka domów i ośrodków wczasowych. Przebiega tam też droga wojewódzka nr 102 z wydzielonym na niej DOL Łukęcin.

W latach 1974–2005 Łukęcin był uznany przez rząd za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa^[10]. W oparciu o właściwości warunków naturalnych ustalono dla zakładów lecznictwa w Łukęcinie pierwszoplanowe kierunki lecznicze: choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego. Kierunkiem drugoplanowym były choroby układu wydzielania wewnętrznego i przemiany materii oraz kierunek klimatyczno-usprawniający^[11]^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 74056
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 762 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. 1951, nr 18, poz. 116
↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2010-03-16].
↑ CzesławC. Piskorski CzesławC., Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 181, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
↑ Plan Odnowy Miejscowości Łukęcin na lata 2010–2017. Szczecin: Europejskie Centrum Doradcze, 2010-07, s. 7 (Uchwała Nr LXXXVII/572/2010 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 18 października 2010 r.)
↑ Uchwała Nr XXXVI/467/2013 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 27 marca 2013 r. ws. wykazu kąpielisk (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r. poz. 1821)
↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Klif w Łukęcinie”. szczecin.uw.gov.pl, 24 stycznia 2017. [dostęp 2019-01-04].
↑ Parafia. Dom Zakonny Ojców Paulinów w Łukęcinie. [dostęp 2014-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)].
↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. zmieniające rozporządzenie ws. rozciągnięcia niektórych przepisów o uzdrowiskach na inne miejscowości (Dz.U. z 1974 r. nr 16, poz. 89)
↑ Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1981 r. zmieniające (Dz.Urz.MZ z 1981 r. Nr 10, poz. 38)
↑ Atlas uzdrowisk polskich. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1990, s. 43. ISBN 83-7000-070-3.

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 74056

[2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 762 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[3] Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. 1951, nr 18, poz. 116

[4] Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2010-03-16].

[pomorze-5] CzesławC. Piskorski CzesławC., Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 181, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .

[6] Plan Odnowy Miejscowości Łukęcin na lata 2010–2017. Szczecin: Europejskie Centrum Doradcze, 2010-07, s. 7 (Uchwała Nr LXXXVII/572/2010 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 18 października 2010 r.)

[7] Uchwała Nr XXXVI/467/2013 Rady Miejskiej w Dziwnowie z dnia 27 marca 2013 r. ws. wykazu kąpielisk (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r. poz. 1821)

[8] Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Klif w Łukęcinie”. szczecin.uw.gov.pl, 24 stycznia 2017. [dostęp 2019-01-04].

[9] Parafia. Dom Zakonny Ojców Paulinów w Łukęcinie. [dostęp 2014-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)].

[10] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. zmieniające rozporządzenie ws. rozciągnięcia niektórych przepisów o uzdrowiskach na inne miejscowości (Dz.U. z 1974 r. nr 16, poz. 89)

[11] Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1981 r. zmieniające (Dz.Urz.MZ z 1981 r. Nr 10, poz. 38)

[ks1-12] Atlas uzdrowisk polskich. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1990, s. 43. ISBN 83-7000-070-3.

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]