1942 w Wojsku Polskim – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kalendarium Wojska Polskiego 1942 - strona przedstawia wydarzenia w Wojsku Polskim w roku 1942.

1942[edytuj | edytuj kod]

polscy piloci myśliwscy w PSP na Zachodzie zestrzelili 90 samolotów niemieckich na pewno, 96 prawdopodobnie, a polskie załogi bombowców zrzuciły na wroga 3300 ton bomb i min. Piloci polscy w oddziałach transportowych w Afryce i na Bliskim Wschodzie przeprowadzili 1438 samolotów[1]

Styczeń[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia

2 stycznia

3 stycznia

4 stycznia

9 stycznia

  • ORP Burza wizytowany przez szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej

Luty[edytuj | edytuj kod]

sformowano w Wielkiej Brytanii pierwszą polską jednostkę napraw sprzętu lotniczego przy 30 MU w Sealand pod nazwą Warsztatu Remontowego nr 1[1]
rząd brytyjski wyraził zgodę na utworzenie polskiej 1 Dywizji Pancernej w Wielkiej Brytanii[2]

14 lutego

18 lutego

  • pierwszy lot bojowy w Libii Polskiej Eskadry Myśliwskiej (samoloty Hawker „Hurricane”) z lotnisko Heliopolis, a działającej w składzie 112 Dywizjonu RAF (wkrótce na skutek dużych strat rozwiązana)[1]

22 lutego

  • wprowadzono tekst przysięgi AK[3]

25 lutego

27 lutego

Marzec[edytuj | edytuj kod]

16 marca

18 marca

  • Generał Władysław Anders wbrew układowi polsko-radzieckiemu rozpoczął ewakuację polskiej armii z ZSRR na Bliski Wschód (30 tys. żołnierzy i 14 tys. polskiej ludności cywilnej)[2].

Kwiecień[edytuj | edytuj kod]

5 kwietnia

9 kwietnia

  • Dowódca Armii Krajowej wydał rozkaz „Odtwarzanie Sił Zbrojnych w Kraju”[3].

2425 kwietnia

  • 14 załóg polskich Dywizjonów 304 i 305 brały udział w bombardowaniu Rostocku (Niemcy)[1].

Maj[edytuj | edytuj kod]

powstała Organizacja Specjalnych Akcji[3]

2 maja

3 maja

10 maja

  • Pierwszy oddział Gwardii Ludowej pod dowództwem Franciszka Zubrzyckiego „Mały Franek” wyruszył w lasy piotrkowskie[2].

18 maja

  • do walki w „Bitwie o Atlantyk” wszedł polski 304 Dywizjon Bombowy włączony do brytyjskiego Lotnictwa Obrony Wybrzeża (Coastal Commond)[1]

29 maja

3031 maja

  • 101 polskich załóg z Dywizjonów 300, 301 i 305 oraz z Ośrodka Wyszkolenia Załóg (OTU) brały udział w masowym nalocie bombowym na Kolonię (Niemcy)[1]

Czerwiec[edytuj | edytuj kod]

Na Lubelszczyźnie zorganizowano oddział Gwardii Ludowej im. Tadeusza Kościuszki, którym dowodził Grzegorz Korczyński[2].

2 czerwca

  • 101 polskich załóg brało udział w masowym nalocie bombowym na Essen w Zagłębiu Ruhry (Niemcy)[1]

16 czerwca

2627 czerwca

Lipiec[edytuj | edytuj kod]

29 lipca

na Komendanta Obozu Szkolnego w Glenholt (Wielka Brytania) - kmdr ppor. B. Karnicki
na Komendanta Stacji Zbornej w Glasgow (Wielka Brytania) - kpt. mar. A. Wacięga
na Komisarza Obozu Szkolnego - ppor. mar. J. Fijałkowski
na Kierownika Bazy Zaopatrzeniowej - kmdr ppor. P. Bukraba

Sierpień[edytuj | edytuj kod]

6 sierpnia

  • Pod Piotrkowem Trybunalskim w walce z żandarmerią niemiecką zginął Franciszek Zubrzycki, dowódca pierwszego oddziału partyzanckiego GL im. Stefana Czarnieckiego[2]

13 sierpnia

  • załoga por. nawigatora Adolfa Nowickiego z 304 Dywizjonu zniszczyła na Atlantyku Północnym niemiecki okręt podwodny[1]

15 sierpnia

  • rozkaz Naczelnego Wodza w sprawie podporządkowania dowódcy Armii Krajowej wszystkich organizacji wojskowych działających w kraju[3]

18 sierpnia

19 sierpnia

  • polskie dywizjony 302, 303, 306, 308 i 317 brały udział w operacji desantowo-morskiej (kryptonim „Jubilée”) w rejonie Dieppe (Francja)[1]

28 sierpnia

30 sierpnia

  • Ewakuacja ostatnich oddziałów armii gen. Andersa z ZSRR do Iranu, a następnie do Iraku i Palestyny (ok. 110 tys. ludzi)[2].

Wrzesień[edytuj | edytuj kod]

W Szkocji została zorganizowana 1 Samodzielna Kompania Komandosów polskich. Dowództwo lotnictwa brytyjskiego (RAF) w grudniu 1943 roku przydzieliło komandosów do odpowiednich jednostek brytyjskich stacjonujących w Torencie we Włoszech[2].

12 września

Październik[edytuj | edytuj kod]

7 października

11 października

24 października

Listopad[edytuj | edytuj kod]

1 listopada

  • W okupowanej Warszawie poświęcono sztandar dla 1 Polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej w Wielkiej Brytanii, a sztandar z rąk matek chrzestnych Marii Kann i Zofii Kossak-Szczuckiej odebrał specjalny 4-osobowy poczet żołnierzy ochotników PSBS przybyły z Wielkiej Brytanii[1].

4 listopada

16 listopada

  • Minister spraw wojskowych generał dywizji Marian Kukiel mianował p. Zofię Leśniowską komendantką główną, a p. Marię Leśniakową zastępczynią komendantki głównej Pomocniczej Służby Kobiet. Komendantka główna i jej zastępczyni podlegały ministrowi spraw wojskowych we wszystkich sprawach dotyczących tej służby za pośrednictwem szefa Wydziału Wojskowej Służby Pomocniczej i szefa Biura Ogólno Organizacyjnego. Sprawę nadania stopni i statutu Pomocniczej Służby Kobiet minister miał uregulować dodatkowo[7].

18 listopada

20 listopada

25 listopada

  • Polski Ośrodek Lotniczy w Blackpool (Wielka Brytania) został przemianowany na Delegaturę Inspektoratu PSP[1].

Grudzień[edytuj | edytuj kod]

akcje odwetowe za wysiedlenia ludności polskiej na Zamojszczyźnie[3]

7 grudnia

12 grudnia

30 grudnia

31 grudnia

  • piloci PSP na Zachodzie zestrzelili 500-ny samolot niemiecki Fw 190, dokonał tego ppor. pil. Henryk Pietrzak, natomiast 501-go FW-190 zestrzelił por. pil. Zdzisław Langhamer; obaj zostali odznaczeni Krzyżami Walecznych[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Jerzy Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945. s. 125-126.
  2. a b c d e f g h i j k l Kurkiewicz, Tatomir i Żurawski 1974 ↓, s. 272-276.
  3. a b c d e f g h i j k Andrzej Chmielarz: Armia Krajowa: 1939–1945. s. 167-174.
  4. Wykaz poległych 1952 ↓, s. 161.
  5. Spis oficerów 1921 ↓, s. 213, 959.
  6. a b Jarosław Krawczyk, Katarzyna Zientara-Majewski [red]. Polskie państwo podziemne 1939–1945 nr 5/10. „Gazeta Wyborcza”, s. 5. Warszawa: Agora S.A.. 
  7. Kukiel 1942 ↓, s. 31.
  8. Archiwum „Drapacza” ↓, s. 73.
  9. Jarosław Krawczyk, Katarzyna Zientara-Majewski [red]. Polskie państwo podziemne 1939–1945 nr 4/10. „Gazeta Wyborcza”, s. 5. Warszawa: Agora S.A.. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]