French
Deutsch5 Pułk Moździerzy – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr Danił Gusiew |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
5 Pułk Moździerzy – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w rejonie wsi Kisielany-Kuce i Kisielany-Żmichy na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 8 listopada 1944 pod Kisielanami[1].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy pułku
- mjr Danił Gusiew
- mjr Aleksander Dedow
Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]
żołnierzy – 631 (oficerów – 74, podoficerów – 179, kanonierów – 378)
sprzęt:
- 120 mm moździerz wz. 1938 – 36
- rusznice przeciwpancerne – 36
- samochody – 97
Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]
Pułk wchodził w skład 1 Brygady Moździerzy[3]. Podczas walk o Berlin pułk wspierał działania piechoty radzieckiej dążącej do opanowania Poczdamu[4]. W nocy z 26 na 27 kwietnia polscy moździerzyści przeprawili się przez jezioro Jungfern i przed nastaniem świtu wszystkie baterie były na stanowiskach ogniowych na południowym brzegu jeziora[4]. W ramach artyleryjskiego przygotowania natarcia moździerzyści prowadzili półgodzinny ogień. Po wdarciu się piechoty i czołgów do Poczdamu baterie przesuwały się do przodu nie przerywając ognia na rzecz piechoty[4]. Ponieważ siły jednostek radzieckich były osłabione, mjr. Aleksandr Dedow do walki skierował kierowców, pisarzy i gońców[4].
W Poczdamie hitlerowcy ustawili działa u wylotu ulic do strzelania na wprost[5]. Polscy moździerzyści towarzyszyli radzieckiej piechocie strzelając do wykrytych punktów ogniowych[5]. Około południa 27 kwietnia centrum Poczdamu zostało opanowane. Miasto, w którym został wkrótce podpisany układ pomiędzy wielkimi mocarstwami, zostało zdobyte przez oddziały radzieckie przy współudziale polskich moździerzystów[6].
Po opanowaniu Poczdamu pułk został skierowany przez Gross Glienicke, Kladow, Gatow pod Spandau[7]. Podczas przemarszu likwidował niedobitki wroga. Po przybyciu na miejsce, baterie pułku rozmieszczono w ogrodach Spandau. 29 kwietnia 1945 pułk częścią sił uczestniczył w walkach ulicznych przy oczyszczaniu przedmieścia Berlina – Pichelsdorfu[7]. 2 maja pułk wspierał radziecki oddział piechoty w rejonie Klosterfelde[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 100.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 64.
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
- ↑ a b c d Kaczmarek 1980 ↓, s. 54.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 56.
- ↑ Kaczmarek 1980 ↓, s. 57.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 62.
- ↑ Kaczmarek 1980 ↓, s. 63.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 48-68.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
