5 Pułk Ułanów Imienia Zamojskich – Wikipedia, wolna encyklopedia

5 Pułk Ułanów Imienia Zamojskich
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1830

Rozformowanie

1831

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stanisław Gawroński

Ostatni

ppłk Feliks Kleszczyński

Działania zbrojne
powstanie listopadowe
Organizacja
Dyslokacja

Warszawa

Rodzaj wojsk

Jazda

Ułan 5 p.uł.

5 Pułk Ułanów Imienia Zamojskich – pułk jazdy polskiej okresu zaborów.

Sformowany w grudniu 1830 w znacznej części kosztem hrabiego Konstantego Zamojskiego w Warszawie[1].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułkiem dowodzili[1]

  • ppłk / płk Stanisław Gawroński (od 24 XII 1830)
  • ppłk / płk Ignacy Marceli Kruszewski (od 4 VI 1831)
  • ppłk Feliks Kleszczyński (od 1 IX 1831)

Walki pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki[1]:

  • Kobierno (10 lutego)
  • Grochów (25 lutego)
  • Dębe Wielkie (31 marca)
  • Kałuszyn, Stanisławów (1 kwietnia)
  • Kołacz (21 kwietnia)
  • Mińsk (26 kwietnia)
  • Rudki (20 maja)
  • Ostrołęka (26 maja)
  • Radzymin (23 czerwca)
  • Koło (3 sierpnia)
  • Młynarze (15 sierpnia)
  • Gołaszyn, Siedlce (28 sierpnia)
  • Międzyrzec (29 sierpnia)
  • Łuków (11 września)
  • Kurów (12 września)
  • Opole (15 września)

Pułk otrzymał 15 krzyży złotych i 14 srebrnych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 83.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]