Agnieszka Zwierko-Wiercioch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Agnieszka Zofia Zwierko-Wiercioch
Ilustracja
Agnieszka Zwierko-Wiercioch
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1963
Warszawa

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka operowa

Aktywność

od 1990

Powiązania

Opera Bałtycka

Strona internetowa

Agnieszka Zofia Zwierko-Wiercioch[1] (Agnes Zwierko) (ur. 16 stycznia 1963 w Warszawie) – polska śpiewaczka, mezzosopranistka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stryjeczna wnuczka kompozytora i dyrygenta Artura Malawskiego. W 1987 r. ukończyła studia magisterskie na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej na kierunku Informatyka.

Po zdobyciu wykształcenia technicznego rozpoczęła studia muzyczne. Ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. Józefa Elsnera w klasie śpiewu solowego. W 1994 r. zdobyła dyplom magistra sztuki Akademii Muzycznej w Warszawie na Wydziale Wokalno-Aktorskim, a w roku 2015, na tymże wydziale, tytuł doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej wokalistyka[2]. W 2024 otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych[1].

Na scenie operowej zadebiutowała w 1990 roku jako Matka w jednoaktówce Gian Carlo Menottiego Amahl i nocni goście w warszawskim Teatrze Wielkim (Scena Kameralna)[3], rozpoczęła także współpracę ze scenami filharmonicznymi w Polsce i za granicą wykonując dzieła muzyki oratoryjno-kantatowej od okresu baroku po muzykę XX wieku.

Od 1998 roku jest solistką gościnną Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie występując tam w Raju utraconym Krzysztofa Pendereckiego, Nabucco, Rigoletto, Balu maskowym, Aidzie i Don Carlosie Giuseppe Verdiego, Madame Butterfly Giacomo Pucciniego, Zamku Księcia Sinobrodego Béli Bartóka, Królu Rogerze Karola Szymanowskiego, Strasznym dworze Stanisława Moniuszki, Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego. Występuje również na innych scenach operowych i filharmonicznych w Polsce: Teatr Wielki w Łodzi, Teatr Wielki w Poznaniu, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Filharmonia Krakowska oraz Opera i Filharmonia Podlaska.

Za granicą zadebiutowała w roku 2000. Śpiewała w Teatro Regio w Turynie, Operze Królewskiej w Kopenhadze, Leipziger Oper, Słowackim Teatrze Narodowym w Bratysławie, Państwowej Operze w Pradze, Teatrze Antonína Dvořáka w Ostrawie, Teatro Massimo Vincenzo Bellini w Catanii, Teatro Massimo Vittorio Emanuele w Palermo, Semperoper w Dreźnie, Teatro alla Scala w Mediolanie (debiut w 2007 – rola Kostelniczki w operze Jenufa Leosa Janacka[4]), Palacio Euskalduna w Bilbao, Teatro Cervantes w Maladze, Opera de Oviedo, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opera Lyra w Ottawie, Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie, Musashino Concert Hall w Tokio, Teatro Colón w Buenos Aires, Komische Oper Berlin, Staatsoper Unter den Linden w Berlinie, Royal Opera House Covent Garden w Londynie[5]. Brała również udział w festiwalach operowych: Wexford Opera Festival, Aphrodite Opera Festival, Beijing Music Festival.

W repertuarze ma wszystkie ważniejsze w swoim głosie partie verdiowskie[6], a także muzykę kompozytorów XIX i XX wieku.

W 2024 kandydatka Prawa i Sprawiedliwości w wyborach samorządowych do rady Warszawy[7].

Role operowe[edytuj | edytuj kod]

Kompozytor Tytuł opery Partia Pierwszy występ
Pál Ábrahám Bal w Savoyu Tangolita 2013
Samuel Barber Vanessa Baronowa 2006
Béla Bartók Zamek Sinobrodego Judyta 1999
Georges Bizet Carmen Carmen 2007
Piotr Czajkowski Dama pikowa Hrabina 1998
Piotr Czajkowski Eugeniusz Oniegin Łarina 2000
Piotr Czajkowski Mazepa Lubov 2013
Piotr Czajkowski Czarodziejka Eupraxia 2014
Luigi Cherubini Medea Neris 2008
Francesco Cilea Adriana Lecouvreur Księżna de Bouillon 2009
Antonín Dvořák Rusałka Ježibaba 2005
Leoš Janáček Katia Kabanowa Kabanicha 2010
Leoš Janáček Jenůfa Kostelniczka 2004
Pietro Mascagni Rycerskość wieśniacza Santuzza 2003
Jules Massenet Werther Charlotte 2005
Stanisław Moniuszko Straszny dwór Cześnikowa 2000
Stanisław Moniuszko Straszny dwór Jadwiga 1997
Krzysztof Penderecki Raj utracony Grzech 1998
Giacomo Puccini Madame Butterfly Suzuki 1999
Giacomo Puccini Siostra Angelica Księżna 2008
Giacomo Puccini Płaszcz Frugola 2011
Giacomo Puccini Gianni Schicchi Zita 2011
Richard Strauss Salome Herodiada 1997
Richard Strauss Elektra Klytämnestra 2015
Igor Strawiński Król Edyp Jocasta 2013
Karol Szymanowski Król Roger Diakonissa 2000
Richard Wagner Der Fliegende Hollander Mary 2013
Richard Wagner Parsifal Kundry 2013
Giuseppe Verdi Rigoletto Magdalena 1999
Giuseppe Verdi Nabucco Fenena 1998
Giuseppe Verdi Bal maskowy Ulryka 1999
Giuseppe Verdi Trubadur Azucena 2000
Giuseppe Verdi Aida Amneris 2003
Giuseppe Verdi Don Carlos Księżniczka Eboli 2001
Giuseppe Verdi Falstaff Mrs Quickly 2005
Riccardo Zandonai Conchita Matka Conchity 2000

Repertuar koncertowy[edytuj | edytuj kod]

Kompozytor Utwór
Johann Sebastian Bach Magnificat
Jan Sebastian Bach Wielka msza h-moll
Ludwig van Beethoven Msza C-dur
Ludwig van Beethoven IX symfonia
Ludwig van Beethoven Missa Solemnis
Antonín Dvořák Stabat Mater
Antonín Dvořák Requiem
Leoš Janáček Msza głagolicka
Gustav Mahler Symfonie
Gustav Mahler Pieśni
Wolfgang Amadeus Mozart Msza koronacyjna C-dur
Wolfgang Amadeus Mozart Requiem
Wolfgang Amadeus Mozart Wielka msza c-moll
Wolfgang Amadeus Mozart Litaniae de venerabili altaris sacramento B-dur
Krzysztof Penderecki Te Deum
Giovanni Battista Pergolesi Stabat Mater
Siergiej Prokofjew Aleksander Newski
Gioacchino Rossini Stabat Mater
Gioacchino Rossini Petite Messe Solennelle
Franz Schubert Msza nr 6 Es-dur
Igor Strawinski Wesele
Igor Strawinski Pulcinella
Karol Szymanowski Stabat Mater
Giuseppe Verdi Requiem
Antonio Vivaldi Gloria

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2003 – Straszny Dwór, Soliści, chór i orkiestra Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, EMI Music Poland

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 2024 r. poz. 189
  2. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. Doktoraty i habilitacje. [dostęp 2015-04-12].
  3. W wieku 95 lat zmarł Gian Carlo Menotti. maestro.net, 4.02.2007.
  4. Spektakularny polski debiut w Mediolanie - Polska [online], iap.pl, 28 sierpnia 2007 [dostęp 2023-07-16].
  5. Juliusz Multarzyński: Agnieszka Zwierko – Rusałka stała się moją kartą wizytową. meastro.net.
  6. Wilfried Górmy: Agnieszka Zwierko – jestem verdiowską śpiewaczką. maestro.net.
  7. Wybory Samorządowe 2024 [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-03-19] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]