French
DeutschAlberta Brianti – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(14420648227).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1980 |
| Wzrost | 165 cm |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1999 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Laura Golarsa i Matteo Cecchetti |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 55 (13 czerwca 2011) |
| Australian Open | 3R (2010) |
| Roland Garros | 1R (2006, 2007, 2010–2012) |
| Wimbledon | 2R (2010) |
| US Open | 1R (2007, 2010, 2011) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 69 (4 kwietnia 2011) |
| Australian Open | 2R (2012) |
| Roland Garros | 2R (2010) |
| Wimbledon | 1R (2009–2012) |
| US Open | 1R (2010, 2012) |
| Strona internetowa | |
Alberta Brianti (ur. 5 kwietnia 1980 w San Secondo Parmense) – włoska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W swojej karierze wygrała jeden turniej WTA w grze pojedynczej – Grand Prix de SAR La Princesse Lalla Meryem w Fez, pokonując w finale Simonę Halep. Doszła do finału w Kantonie w 2009 roku. Przegrała w nim z Szachar Pe’er.
Podczas Australian Open 2010 po pokonaniu Varvary Lepchenko w pierwszej rundzie i Sabine Lisicki w drugiej, w trzecim meczu przegrała z Samanthą Stosur.
W grze podwójnej odniosła dwa turniejowe zwycięstwa – w Internazionali Femminili di Tennis w Palermo (w parze z Sarą Errani) oraz w Texas Tennis Open w Dallas (wraz z Soraną Cîrsteą).
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 2 (1-1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 20 września 2009 | Kanton | Twarda |  Szachar Pe’er | 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 24 kwietnia 2011 | Fez | Ceglana |  Simona Halep | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna 4 (2-2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 23 września 2007 | Kolkata | Twarda (hala) |  Marija Korytcewa |  Ałła Kudriawcewa Vania King | 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 17 lipca 2010 | Palermo | Ceglana |  Sara Errani | Jill Craybas Julia Görges | 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 27 sierpnia 2011 | Dallas | Twarda | Sorana Cîrstea |  Alizé Cornet Pauline Parmentier | 7:5, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 28 lipca 2012 | Baku | Twarda |  Eva Birnerová | Iryna Buriaczok Walerija Sołowjowa | 3:6, 2:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-19] (ang.).