Aniela Mitan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aniela Mitan

Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1923 Kraków
Data i miejsce śmierci	23 lipca 1980 Kraków
Wzrost	164 cm
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Łódź 1945 bieg na 60 m złoto Łódź 1945 bieg na 200 m złoto Łódź 1945 skok wzwyż złoto Łódź 1945 skok w dal złoto Warszawa 1947 bieg na 80 m przez płotki złoto Warszawa 1947 trójbój złoto Poznań 1948 bieg na 80 m przez płotki złoto Gdańsk 1949 bieg na 80 m przez płotki srebro Kraków 1946 bieg na 80 m przez płotki srebro Poznań 1948 bieg na 60 m brąz Kraków 1946 bieg na 60 m brąz Kraków 1946 skok w dal Halowe mistrzostwa Polski złoto Olsztyn 1947 bieg na 80 m przez płotki złoto Olsztyn 1947 skok wzwyż złoto Poznań 1951 bieg na 80 m przez płotki srebro Olsztyn 1947 bieg na 60 m srebro Olsztyn 1947 sztafeta 4 × 50 m srebro Przemyśl 1950 bieg na 50 m przez płotki brąz Olsztyn 1947 skok w dal

Aniela Mitan z domu Figuła (ur. 14 lutego 1923 w Krakowie, zm. 23 lipca 1980 tamże^[1]) – polska lekkoatletka, wielokrotna mistrzyni Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową była 4. w finale biegu na 80 metrów przez płotki podczas mistrzostw Polski w 1939. Po wojnie na pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zdobyła cztery tytuły mistrzowskie: w biegu na 60 metrów, biegu na 200 metrów, skoku wzwyż i skoku w dal.

Startowała na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo, gdzie odpadła w przedbiegach na 80 metrów przez płotki. Na akademickich mistrzostwach świata (UIE) w 1947 w Pradze zdobyła złoto w biegu na 80 metrów przez płotki i srebrny medal w skoku wzwyż^[2].

Odnosiła dalsze sukcesy na mistrzostwach Polski: w 1946 była wicemistrzynią na 80 m przez płotki i brązową medalistką na 60 m i w skoku w dal, w 1947 zdobyła złote medale na 80 m przez płotki i w trójboju, w 1948 zwyciężyła na 80 m przez płotki i była druga na 60 m, a w 1949 była ponownie pierwsza na 80 m przez płotki^[1].

Aniela Mitan odniosła również wiele sukcesów w halowych mistrzostwach Polski. W 1947 była mistrzynią na 80 m przez płotki i w skoku wzwyż, wicemistrzynią na 60 m i w sztafecie 4 × 50 m oraz brązową medalistką w skoku w dal. W 1950 zdobyła srebrny medal w biegu na 50 metrów przez płotki, a w 1951 złoty na 80 m przez płotki^[1]

W latach 1946-1950 wystąpiła w sześciu meczach reprezentacji Polski (11 startów), odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne^[3].

Rekordy życiowe^[1]:

• bieg na 60 metrów – 7,9 s (10 lipca 1948, Bydgoszcz)
• bieg na 100 metrów – 12,9 s (30 czerwca 1948, Katowice)
• bieg na 200 metrów – 27,8 s (4 sierpnia 1946, Katowice)
• bieg na 80 metrów przez płotki – 12,5 s (27 maja 1948, Gdańsk)
• skok wzwyż – 1,49 m (1952)
• skok w dal – 5,98 m (27 października 1946, Wrocław)

Była zawodniczką klubów: Legia Kraków (1936-1939 i 1945-1948), Związkowiec Kraków (1949-1950), Włókniarz Kraków (1951-1955) i Korona Kraków (1956-1962).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 300-301.
• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.brak strony w książce
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979.brak strony w książce