Urszula Włodarczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Urszula Włodarczyk

Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1965 Wałbrzych
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Europy srebro Budapeszt 1998 siedmiobój brąz Helsinki 1994 siedmiobój Halowe mistrzostwa świata srebro Toronto 1993 pięciobój brąz Maebashi 1999 pięciobój Halowe mistrzostwa Europy brąz Genua 1992 pięciobój brąz Paryż 1994 pięciobój srebro Sztokholm 1996 pięciobój złoto Walencja 1998 pięciobój brąz Gandawa 2000 pięciobój Uniwersjada srebro Sheffield 1991 siedmiobój złoto Buffalo 1993 siedmiobój

Urszula Włodarczyk (ur. 22 grudnia 1965 w Wałbrzychu) – polska lekkoatletka, w latach 1991–2000 czołowa wieloboistka świata (w tym czasie zdobywała medale na wszystkich kolejnych mistrzostwach Europy w hali i na stadionie). Trzykrotna olimpijka (Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000), dwukrotna medalistka mistrzostw świata w hali (Toronto 1993 – srebro, Maebashi 1999 - brąz).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była rekordzistka Polski w trójskoku (13.98, Kielce 1993), była rekordzistka Polski w halowym pięcioboju (4.808, Walencja 1998). 12-krotna mistrzyni Polski (100 m pł - 1991, trójskok - 1991 - 1994, siedmiobój - 1988, 1990–1993, 1996-1997), 33-krotna medalistka (w 7 konkurencjach)^[1], w tym 16-krotna mistrzyni Polski w hali (60 m pł - 1991, 1994-1995, 1999, skok wzwyż - 1997, skok w dal - 1991, 1998, trójskok - 1991–1993, 1995–1996, pięciobój - 1989, 1992, 1995, 2000).

Startowała w barwach Górnika Wałbrzych (trener Wojciech Węcławowicz) oraz AZS-AWF Wrocław (trenerzy: Paweł Kowalski, później przez wiele lat Marek Kubiszewski). Pięciokrotnie zdobywała Złote Kolce - nagrodę dla najlepszej polskiej lekkoatletki sezonu (1993, 1994, 1996, 1997, 1998).

Po ukończeniu studiów została asystentem w Katedrze Lekkoatletyki Wrocławskiej AWF, przez kilka lat umiejętnie łącząc sport wyczynowy z pracą naukowo-dydaktyczną. W 2004 obroniła pracę doktorską pt. Związki wybranych parametrów morfo funkcjonalnych z wynikami w siedmioboju kobiet.

W 2005 została wybrana prezesem Dolnośląskiego Związku Lekkiej Atletyki ([1]). Funkcję tę pełniła do listopada 2008.

W wyborach parlamentarnych w 2011 r. była kandydatką Prawa i Sprawiedliwości do Sejmu w okręgu wrocławskim^[2].

W lutym 2015 otrzymała statuetkę Stokrotki i tytuł Ambasadora Wałbrzycha^[3].

W lutym 2016 została dyrektorem Departamentu Sportu Wyczynowego w Ministerstwie Sportu i Turystyki^[4].

Od 1 marca 2017 do 14 lipca 2023 była dyrektorem Instytutu Sportu, następnie została zastępcą dyrektora tej instytucji^[5].

W lutym 2018 została uznana zawodnikiem 25-lecia wrocławskiej AWF^[6].

Siostra piłkarza Piotra Włodarczyka.

Najważniejsze osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

• Igrzyska olimpijskie
  • Barcelona 1992 - 8. miejsce (siedmiobój, 6.333)
  • Atlanta 1996 - 4. miejsce (siedmiobój, 6.484)
  • Sydney 2000 - 4. miejsce (siedmiobój, 6.470)
• Mistrzostwa Świata
  • Tokio 1991 - 6. miejsce (siedmiobój, 6.391)
  • Stuttgart 1993 - 5. miejsce (siedmiobój, 6.394), 8. miejsce (trójskok, 13.80)
  • Ateny 1997 - 4. miejsce (siedmiobój, 6.542)
  • Sewilla 1999 - 7. miejsce (siedmiobój, 6.287)
• Mistrzostwa Europy
  • Helsinki 1994 - 3. miejsce (siedmiobój, 6.322)
  • Budapeszt 1998 - 2. miejsce (siedmiobój, 6.460)
• Halowe Mistrzostwa Świata
  • Toronto 1993 - 2. miejsce (pięciobój, 4.667)
  • Paryż 1997 - 4. miejsce (pięciobój, 4.613)
  • Maebashi 1999 - 3. miejsce (pięciobój, 4.596)
• Halowe Mistrzostwa Europy
  • Genua 1992 - 3. miejsce (pięciobój, 4.651)
  • Paryż 1994 - 3. miejsce (pięciobój, 4.668)
  • Sztokholm 1996 - 2. miejsce (pięciobój, 4.597)
  • Walencja 1998 - 1. miejsce (pięciobój, 4.808)
  • Gandawa 2000 - 3. miejsce (pięciobój, 4.590)
• Puchar Europy w siedmioboju (Superliga)
  • Oulu 1993 - 3. miejsce (6.121)
  • Oulu 1997 - 2. miejsce (6.236)
  • Tallinn 1998 - 3. miejsce (6.144)
• Puchar Europy w siedmioboju (I liga)
  • Tallinn 1996 – 1. miejsce (6.416)
• IAAF Combined Events Challenge
  • 1998 - 1. miejsce (19.235)
  • 2000 - 3. miejsce (19.047)
• Uniwersjada
  • Sheffield 1991 - 2. miejsce (siedmiobój, 6.319)
  • Buffalo 1993 - 1. miejsce (siedmiobój, 6.127)
• Ranking światowy Track & Field News ([2]) (siedmiobój)
  • 1991 - 4. miejsce
  • 1992 - 9. miejsce
  • 1993 - 6. miejsce
  • 1994 - 6. miejsce
  • 1996 - 4. miejsce
  • 1997 - 6. miejsce
  • 1998 - 3. miejsce
  • 1999 - 8. miejsce
  • 2000 - 6. miejsce

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

• 100 m - 11.94 (1991)
• 200 m - 24.02 (1995)
• 800 m - 2:09.59 (1997)
• 60 m pł (hala) - 8.27 (1998)
• 100 m pł - 13.19 (1994)
• skok wzwyż - 1.86 (1995)
• skok w dal - 6.63 (1997)
• trójskok - 13.98 (1993)
• pchnięcie kulą - 15.48 (2000)
• rzut oszczepem - 46.51 (1998)
• siedmiobój - 6.542 (1997)
• pięciobój (hala) - 4.808 (1998) były rekord Polski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Polski Komitet Olimpijski: Urszula Włodarczyk – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2024-02-28]. (pol.).
• Urszula Włodarczyk w bazie World Athletics (ang.).
• Wyniki olimpijskie Włodarczyk w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.)
• Urszula Włodarczyk, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26]  (ang.).