Zofia Staruszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zofia Staruszkiewicz
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1918
Deper

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1996
Grudziądz

Informacje klubowe
Klub

Sokół Grudziądz (1933–1939)
Grudziądzki Klub Sportowy (1947–1949)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Łódź 1936 bieg na 200 m
złoto Łódź 1936 sztafeta 4 × 100 m
złoto Bydgoszcz 1937 bieg na 200 m
złoto Bydgoszcz 1937 sztafeta 4 × 100 m
złoto Bydgoszcz 1937 sztafeta 4 × 200 m
złoto Katowice 1947 sztafeta 4 × 100 m
złoto Katowice 1947 sztafeta 4 × 200 m
srebro Bydgoszcz 1937 bieg na 60 m
srebro Bydgoszcz 1937 bieg na 100 m
brąz Łódź 1936 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Przemyśl 1937 bieg na 50 m
złoto Przemyśl 1937 sztafeta 4 × 50 m
złoto Olsztyn 1947 sztafeta 4 × 50 m
złoto Poznań 1949 sztafeta 4 × 50 m
brąz Olsztyn 1947 pchnięcie kulą

Zofia Staruszkiewicz (ur. 15 maja 1918 w Deper w Stanach Zjednoczonych, zm. 19 kwietnia 1996 w Grudziądzu[1]) – polska lekkoatletka, sprinterka, wielokrotna mistrzyni kraju.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była absolwentką Koedukacyjnej Szkoły Handlowej w Grudziądzu w 1934, następnie pracowała jako księgowa[1].

Była mistrzynią Polski w biegu na 200 metrów w 1936 i 1937, w sztafecie 4 × 100 metrów w 1936, 1937 i 1947 oraz w sztafecie 4 × 200 metrów w 1937 i 1947, a także wicemistrzynią w biegu na 60 metrów i biegu na 100 metrów w 1937 oraz brązową medalistką w biegu na 100 metrów w 1936[2]. Była również halową mistrzynią Polski w biegu na 50 metrów w 1937 oraz w wahadłowej sztafecie 4 × 50 metrów w 1937, 1947 i 1949, a także brązową medalistką w pchnięciu kulą w 1947[3].

Jeden raz wystąpiła w meczu reprezentacji Polski (z Litwą, 10–11 czerwca 1939 w Warszawie) w sztafecie 4 × 100 metrów[4].

Była zawodniczką Sokoła Grudziądz (1933–1939) i Grudziądzkiego Klubu Sportowego (1947–1949)[1].

Rekordy życiowe[1]:

  • bieg na 60 metrów – 8,0 s (12 lipca 1936, Bydgoszcz)
  • bieg na 100 metrów – 12,9 s (1937)
  • bieg na 200 metrów – 27,4 s (1937)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Henryk Kurzyński i inni, Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym, wyd. 2, Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2019, s. 331.
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 21, 24, 25, 39, 40, 283, 284, 307 i 308. ISBN 978-83-934369-0-3.
  3. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 95, 122 i 132. ISBN 978-83-64544-00-2.
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski. Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1979, s. 48.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]