Bob Hayes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bob Hayes
Ilustracja
Bob Hayes w 1962 roku
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1942
Jacksonville

Data i miejsce śmierci

18 września 2002
Jacksonville

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)

Robert Lee „Bob” Hayes (ur. 20 grudnia 1942 w Jacksonville, zm. 18 września 2002 tamże) – amerykański lekkoatleta, sprinter, a także zawodnik futbolu amerykańskiego.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1962 podczas studiów na Florida Agricultural and Mechanical University pobił rekord świata w biegu na 100 jardów wynikiem 9,2 s, a w 1963 poprawił go na 9,1 s, co pozostało rekordem świata przez 11 lat. W 1963 ustanowił także rekord świata na 220 jardów z czasem 20,6 s. Jako pierwszy człowiek na świece przebiegł dystans 60 jardów w hali poniżej 6 sekund (osiągnął 5,9 s). Był mistrzem USA (AAU) na 100 jardów w latach 1962-1964 oraz mistrzem akademickim (NCAA) na 220 jardów w 1964.

Na Igrzyskach Olimpijskich w 1964 w Tokio Hayes zdobył złote medale na 100 m i w sztafecie 4 × 100 m. Wyrównał rekord świata na 100 m (10,0 s, elekr. 10,05 s), mimo że biegł na 1. torze, który był w złym stanie po rozegranym poprzedniego dnia finale biegu na 10 000 m. W sztafecie ustanowił rekord świata wynikiem 39,0 s (ze startu lotnego przebiegł 100 m w czasie 8,6 s, co do dziś jest rekordem).

Po Igrzyskach Hayes zaczął zawodowo uprawiać futbol amerykański. Dołączył do zespołu Dallas Cowboys[1], gdzie grał jako wide receiver. Dwa pierwsze lata jego futbolowej kariery były najbardziej udane. Zaliczył w nich najwięcej przyłożeń (touchdown) w NFL w tych sezonach. Zdobył wraz z Dallas Cowboys Super Bowl w 1971. Przeszedł do San Francisco 49ers w 1974, Zagrał tam jeden sezon, po czym zakończył karierę zawodniczą.

W późniejszych latach miał kłopoty z prawem: był skazany za nielegalne posiadanie narkotyków i handel nimi. Zmarł na niewydolność nerek. Cierpiał także na raka prostaty i chorobę wątroby.

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

źródło[2]:

  • 100 m – 10,06 s. (1964)
  • 200 m – 20,4 s. (1963)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hayes Robert (Bob) Lee, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-14].
  2. Olympedia – Bob Hayes [online], www.olympedia.org [dostęp 2021-11-28].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]