Bogusława Kaniecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogusława Kaniecka

Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1953 Gorzów Wielkopolski
Wzrost	163 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Uniwersjada brąz Sofia 1977 sztafeta 4 x 100 m Mistrzostwa Polski złoto Bydgoszcz 1977 sztafeta 4 x 100 m srebro Warszawa 1974 sztafeta 4 x 100 m srebro Bydgoszcz 1975 sztafeta 4 x 100 m srebro Bydgoszcz 1976 sztafeta 4 x 100 m srebro Bydgoszcz 1977 bieg na 200 m srebro Bydgoszcz 1978 sztafeta 4 x 100 m brąz Bydgoszcz 1977 bieg na 100 m Halowe mistrzostwa Polski brąz Zabrze 1974 bieg na 60 m brąz Zabrze 1978 bieg na 60 m

Bogusława Elżbieta Kaniecka, z d. Wojsz (ur. 19 grudnia 1953 w Gorzowie Wielkopolskim^[1]) – polska lekkoatletka, sprinterka, medalistka Uniwersjady (1977), mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką Warty Gorzów i Górnika Zabrze.

Jej największym sukcesem w karierze międzynarodowej był brązowy medal Letniej Uniwersjady w 1977 w sztafecie 4 x 100 metrów (z Heleną Fliśnik, Ewą Witkowską (później Kasprzyk) i Ewą Długołęcką), z wynikiem 44,79^[2]. Reprezentowała także Polskę w finale A Pucharu Europy w lekkoatletyce w 1977, zajmując w sztafecie 4 x 100 metrów 4. miejsce, z czasem 43,74^[3].

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła siedem medali, w tym jeden złoty w sztafecie 4 x 100 metrów w 1977, jeden srebrny w biegu na 200 metrów w 1977, cztery srebrne w sztafecie 4 x 100 metrów (1974, 1975, 1976, 1976) i jeden brązowy w biegu na 100 metrów w 1977^[4]. Na halowych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła dwa brązowe medale w biegu na 60 m (1974, 1978)^[5].

Rekordy życiowe^[6]:

• 100 m: 11,69 (25.07.1977)
• 200 m: 24,05 (21.08.1977)
• 60 m (hala): 7,45 (20.02.1977)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]