Elżbieta Szulc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Szulc
Data urodzenia

1959

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
złoto Zabrze 1981 sztafeta 4 x 100 m
złoto Lublin 1982 sztafeta 4 x 100 m
złoto Bydgoszcz 1983 sztafeta 4 x 100 m
złoto Lublin 1984 sztafeta 4 x 100 m
srebro Bydgoszcz 1977 sztafeta 4 x 100 m
srebro Lublin 1984 bieg na 100 m ppł
srebro Bydgoszcz 1985 sztafeta 4 x 100 m
brąz Bydgoszcz 1976 sztafeta 4 x 100 m
brąz Warszawa 1978 sztafeta 4 x 100 m
brąz Bydgoszcz 1983 bieg na 100 m ppł
brąz Bydgoszcz 1985 bieg na 100 m ppł
brąz Grudziądz 1986 sztafeta 4 x 100 m
brąz Poznań 1987 sztafeta 4 x 100 m

Elżbieta Szulc, ur. 23 maja 1959[1] – polska lekkoatletka, płotkarka, specjalizująca się w biegu na 100 metrów przez płotki, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką Legii Warszawa.

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie wywalczyła trzynaście medali, w tym dziesięć w sztafecie 4 x 100 metrów - cztery złote: w 1981, 1982, 1983 i 1984, dwa srebrne: w 1977 i 1985 oraz cztery brązowe: w 1976, 1978, 1986 i 1987 oraz trzy w biegu na 100 m ppł - srebrny w 1984, brązowe w 1983 i 1985[2].

W 1977 wystąpiła na mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 5. miejsce w biegu na 100 m ppł, z czasem 14,00[3].

Rekordy życiowe[4]:

  • 200 m: 24,23 (27.08.1978)
  • 100 m ppł: 13,31 (5.08.1978)
  • 400 m ppł: 61,41 (11.06.1981)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 191
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 450
  3. World Junior Athletics History: EJC 1977. [dostęp 2013-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
  4. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 175, 191, 196