Carl-Uwe Steeb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carl-Uwe Steeb
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

1 września 1967
Aalen

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1986

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

14 (15 stycznia 1990)

Australian Open

4R (1988)

Roland Garros

4R (1992)

Wimbledon

2R (1989)

US Open

4R (1991)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

41 (15 maja 1989)

Australian Open

2R (1989)

Roland Garros

2R (1987, 1993)

Wimbledon

1R (1989)

US Open

2R (1989)

Carl-Uwe Steeb (ur. 1 września 1967 w Aalen) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Steeb rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał 3 turnieje kategorii ATP World Tour i osiągnął 5 finałów.

W grze podwójnej Niemiec zwyciężył w 3 turniejach z cyklu ATP World Tour i awansował do 2 finałów.

W latach 1988–1993 Steeb reprezentował Niemcy w Pucharze Davisa, rozgrywając dwadzieścia meczów singlowych, z których dziesięć wygrał. W 1988, 1989 i 1993 roku był w składzie zespołu, który wywalczył końcowe trofeum (w 1993 roku nie wystąpił w finale, lecz w jednej z wcześniejszych rund).

Steeb 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988) i Barcelonie (1992). Podczas turnieju singlowego w Seulu dotarł do ćwierćfinału, natomiast w Barcelonie do 3 rundy. W stolicy Korei Południowej wystąpił w rywalizacji gry podwójnej, a partnerował mu Eric Jelen[1].

W rankingu gry pojedynczej Steeb najwyżej był na 14. miejscu (15 stycznia 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 41. pozycji (15 maja 1989).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (3–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 lipca 1989 Gstaad Ceglana Szwecja Magnus Gustafsson 6:7, 3:6, 6:2, 6:4, 6:2
Finalista 1. 23 października 1989 Tokio Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Aaron Krickstein 2:6, 2:6
Finalista 2. 14 stycznia 1990 Sydney Twarda Francja Yannick Noah 7:5, 3:6, 4:6
Finalista 3. 18 lutego 1990 Bruksela Dywanowa (hala) Boris Becker 5:7, 2:6, 2:6
Zwycięzca 2. 23 czerwca 1991 Genua Ceglana Hiszpania Jordi Arrese 6:3, 6:4
Finalista 4. 15 listopada 1992 Moskwa Dywanowa (hala) Szwajcaria Marc Rosset 2:6, 2:6
Finalista 5. 17 stycznia 1993 Dżakarta Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 6:2, 2:6, 1:6
Zwycięzca 3. 12 listopada 1995 Moskwa Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek 7:6(5), 3:6, 7:6(6)

Gra podwójna (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 października 1988 Brisbane Twarda (hala) Eric Jelen Kanada Grant Connell
Kanada Glenn Michibata
6:4, 6:1
Zwycięzca 2. 25 sierpnia 1991 Long Island Twarda Niemcy Eric Jelen Stany Zjednoczone Doug Flach
Włochy Diego Nargiso
0:6, 6:4, 7:6
Zwycięzca 3. 10 listopada 1991 Moskwa Dywanowa (hala) Niemcy Eric Jelen Andriej Czerkasow
Aleksandr Wołkow
6:4, 7:6
Finalista 1. 11 maja 1992 Hamburg Ceglana Niemcy Michael Stich Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:4, 7:6
Finalista 2. 2 maja 1993 Monachium Ceglana Czechy Karel Nováček Czechy Martin Damm
Szwecja Henrik Holm
0:6, 6:3, 5:7

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Carl-Uwe Steeb Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-11] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]