Magnus Gustafsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Magnus Gustafsson

Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1967 Lund
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1991
Zakończenie kariery	2001
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	14
Najwyżej w rankingu	10 (29 lipca 1991)
Australian Open	QF (1994)
Roland Garros	4R (1988, 1990)
Wimbledon	4R (1996)
US Open	2R (1996, 1997)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	77 (6 listopada 1989)
Australian Open	2R (1988)
Roland Garros	1R (1988, 1989)
Wimbledon	1R (1988, 1989)
US Open	1R (1989)

Magnes Nils Gustafsson (ur. 3 stycznia 1967 w Lund) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w roku 1991, a zakończył w 2001.

W grze pojedynczej Szwed wygrał 14 turniejów z cyklu ATP World Tour, z czego większość sukcesów odniósł na nawierzchni ziemnej. Ponadto Gustafsson był uczestnikiem 12 finałów zawodów ATP World Tour.

W grze podwójnej odniósł 1 turniejowe zwycięstwo oraz 7 razy grał w deblowych finałach.

W latach 1991–1994, 1998, 1999 reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa. Podczas rozgrywek z 1998 roku triumfował wraz z kadrą w zawodach. W finale Szwedzi pokonali Włochów 4:1, a Gustafsson zdobył wówczas dla drużyny dwa punkty pokonując w swoich obydwu spotkaniach najpierw Davida Sanguinetti'ego, a potem Gianlucę Pozziego.

W 1992 i 1996 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W Barcelonie odpadł z zawodów w II rundzie, po porażce z późniejszym srebrnym medalistą, Jordim Arresem. W Atlancie również doszedł do 2 rundy, tym razem przegrywając z Gregiuem Rusedskim.

W sezonie 1991 zwyciężył w Drużynowym Pucharze Świata. W finale Szwedzi pokonali Jugosławię 2:1.

W rankingu gry pojedynczej Gustafsson najwyżej był na 10. miejscu (29 lipca 1991), a w klasyfikacji gry podwójnej na 77. pozycji (6 listopada 1989).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (14–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	16 lipca 1989	Gstaad	Ceglana	Carl-Uwe Steeb	7:6(6), 6:3, 2:6, 4:6, 2:6
Finalista	2.	12 listopada 1989	Sztokholm	Dywanowa (hala)	Ivan Lendl	5:7, 0:6, 3:6
Zwycięzca	1.	5 maja 1991	Monachium	Ceglana	Guillermo Pérez Roldán	3:6, 6:3, 4:3 krecz
Finalista	3.	12 maja 1991	Hamburg	Ceglana	Karel Nováček	3:6, 3:6, 7:5, 6:0, 1:6
Zwycięzca	2.	14 lipca 1991	Båstad	Ceglana	Alberto Mancini	6:1, 6:2
Zwycięzca	3.	28 lipca 1991	Hilversum	Ceglana	Jordi Arrese	5:7, 7:6(2), 2:6, 6:1, 6:0
Finalista	4.	4 sierpnia 1991	Kitzbühel	Ceglana	Karel Nováček	6:7(2), 6:7(4), 2:6
Finalista	5.	4 sierpnia 1991	Praga	Ceglana	Karel Nováček	6:7(5), 2:6
Finalista	6.	12 kwietnia 1992	Barcelona	Ceglana	Carlos Costa	4:6, 6:7(3), 4:6
Zwycięzca	4.	12 lipca 1992	Båstad	Ceglana	Tomás Carbonell	5:7, 7:5, 6:4
Finalista	7.	20 czerwca 1993	Genua	Ceglana	Carlos Costa	6:7(3), 4:6
Zwycięzca	5.	25 lipca 1993	Stuttgart	Ceglana	Michael Stich	6:3, 6:4, 3:6, 4:6, 6:4
Finalista	8.	1 sierpnia 1993	Hilversum	Ceglana	Carlos Costa	1:6, 2:6, 3:6
Finalista	9.	14 listopada 1993	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Pete Sampras	1:6, 4:6
Zwycięzca	6.	16 stycznia 1994	Auckland	Twarda	Patrick McEnroe	6:4, 6:0
Zwycięzca	7.	6 lutego 1994	Dubaj	Twarda	Sergi Bruguera	6:4, 6:2
Zwycięzca	8.	24 marca 1996	Petersburg	Dywanowa (hala)	Jewgienij Kafielnikow	6:2, 7:6(4)
Zwycięzca	9.	14 lipca 1996	Båstad	Ceglana	Andrij Medwediew	6:1, 6:3
Finalista	10.	10 sierpnia 1997	San Marino	Ceglana	Félix Mantilla	4:6, 1:6
Finalista	11.	5 października 1997	Pekin	Twarda (hala)	Jim Courier	6:7(10), 6:3, 3:6
Zwycięzca	10.	12 października 1997	Singapur	Dywanowa (hala)	Nicolas Kiefer	4:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca	11.	15 marca 1998	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	David Prinosil	3:6, 6:1, 6:1
Zwycięzca	12.	15 marca 1998	Båstad	Ceglana	Andrij Medwediew	6:2, 6:3
Zwycięzca	13.	7 marca 1999	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	Fabrice Santoro	6:4, 6:1
Finalista	12.	14 listopada 1999	Sztokholm	Twarda (hala)	Thomas Enqvist	3:6, 4:6, 2:6
Zwycięzca	14.	23 lipca 2000	Amsterdam	Ceglana	Raemon Sluiter	6:7(4), 6:3, 7:6(5), 6:1

Gra podwójna (1–7)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	14 lutego 1988	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Diego Nargiso	Patrik Kühnen Tore Meinecke	6:7, 6:7
Finalista	2.	31 lipca 1988	Hilversum	Ceglana	Guillermo Pérez Roldán	Sergio Casal Emilio Sánchez	6:7, 6:7
Finalista	3.	12 lutego 1989	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Jan Gunnarsson	Miloslav Mečíř Milan Šrejber	6:7, 0:6
Finalista	4.	14 lipca 1991	Båstad	Ceglana	Anders Järryd	Ronnie Båthman Rikard Bergh	4:6, 4:6
Finalista	5.	28 lipca 1991	Hilversum	Ceglana	Francisco Clavet	Richard Krajicek Jan Siemerink	5:7, 4:6
Finalista	6.	12 lipca 1992	Båstad	Ceglana	Christian Bergström	Tomás Carbonell Christian Miniussi	4:6, 5:7
Finalista	7.	13 lipca 1997	Båstad	Ceglana	Magnus Larsson	Nicklas Kulti Mikael Tillström	0:6, 3:6
Zwycięzca	1.	12 lipca 1998	Båstad	Ceglana	Magnus Larsson	Lan Bale Piet Norval	6:4, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25]  (ang.).