Cora van Nieuwenhuizen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cora van Nieuwenhuizen
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1963 ; Ridderkerk
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	Uniwersytet w Utrechcie
Partia	Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cornelia (Cora) van Nieuwenhuizen-Wijbenga (ur. 12 czerwca 1963 w Ridderkerk) – holenderska polityk, działaczka Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji, deputowana krajowa, posłanka do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, od 2017 do 2021 minister infrastruktury i gospodarki wodnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka geografii społecznej na Uniwersytecie w Utrechcie (1987), kształciła się również na prywatnym Nyenrode Business Universiteit oraz w szkole biznesu Tiasnimbas przy Uniwersytecie w Tilburgu. Pracowała m.in. w bankowości i jako asystentka ds. administracyjnych. Przystąpiła do centroprawicowej i liberalnej Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD). W latach 1994–2006 była radną miejską w Oisterwijku (w latach 2002–2003 kierowała partyjnym klubem radnych). Od 2003 do 2007 zasiadała w stanach prowincjonalnych Brabancji Północnej, przewodniczący frakcji VVD. Następnie do 2010 wchodziła w skład regionalnej egzekutywy.

W wyborach w 2010 uzyskała mandat posłanki do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. W 2012 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję. W 2014 z ramienia swojego ugrupowania została wybrana do Europarlamentu VIII kadencji^[1].

W październiku 2017 została ministrem infrastruktury i gospodarki wodnej w trzecim rządzie Marka Rutte^[2]. W styczniu 2021 dodatkowo wykonywała krótko obowiązki ministra spraw gospodarczych i polityki klimatycznej, gdy ze stanowiska zrezygnował Eric Wiebes^[3].

Z rządu odeszła w sierpniu 2021 w związku z powołaniem (od października tegoż roku) na przewodniczącą Energie-Nederland, branżowego zrzeszenia przedsiębiorstw energetycznych^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Overzicht Nederlandse leden Europees Parlement. zamanvandaag.nl, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-31]. (niderl.).
↑ Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2017-10-26]. (niderl.).
↑ Minister Van Nieuwenhuizen krijgt dubbelrol in demissionair kabinet. ovpro.nl, 15 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-15]. (niderl.).
↑ Cora van Nieuwenhuizen stapt op als minister van Infrastructuur. telegraaf.nl, 31 sierpnia 2021. [dostęp 2021-09-25]. (niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2013-12-18]. (niderl.).

[1] Overzicht Nederlandse leden Europees Parlement. zamanvandaag.nl, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-31]. (niderl.).

[2] Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2017-10-26]. (niderl.).

[3] Minister Van Nieuwenhuizen krijgt dubbelrol in demissionair kabinet. ovpro.nl, 15 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-15]. (niderl.).

[4] Cora van Nieuwenhuizen stapt op als minister van Infrastructuur. telegraaf.nl, 31 sierpnia 2021. [dostęp 2021-09-25]. (niderl.).

[1]

[2]

[3]

[4]

W dniu powstania	Mark Rutte (VVD) Hugo de Jonge (CDA) Kajsa Ollongren (D66) Carola Schouten (CU) Wouter Koolmees (D66) Halbe Zijlstra (VVD) Wopke Hoekstra (CDA) Ferdinand Grapperhaus (CDA) Eric Wiebes (VVD) Ank Bijleveld (CDA) Ingrid van Engelshoven (D66) Cora van Nieuwenhuizen (VVD) Sander Dekker (VVD) Bruno Bruins (VVD) Arie Slob (CU) Sigrid Kaag (D66)
Późniejsi członkowie	Stef Blok (VVD) Ben Knapen (CDA) Bas van ’t Wout (VVD) Henk Kamp (VVD) Barbara Visser (VVD) Raymond Knops (CDA) Martin van Rijn Tamara van Ark (VVD) Tom de Bruijn (D66) Stientje van Veldhoven (D66)