Dimityr Popow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dimityr Popow
Димитър Попов
Pełne imię i nazwisko	Dimityr Iliew Popow
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1927 ; Kuła
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 2015 ; Sofia
	Premier Bułgarii
Okres	od 7 grudnia 1990; do 8 listopada 1991
Poprzednik	Andrej Łukanow
Następca	Filip Dimitrow

Dimityr Iliew Popow, bułg. Димитър Илиев Попов (ur. 25 czerwca 1927 w Kule, zm. 5 grudnia 2015 w Sofii) – bułgarski prawnik i polityk, radca prawny i sędzia, pierwszy od 1946 niekomunistyczny premier Bułgarii (1990–1991)^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem prawa na Uniwersytecie Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy (1950). Początkowo był zatrudniony jako górnik^[2]. Następnie do 1990 pracował w zawodach prawniczych, w tym jako radca prawny (1955–1972), a następnie jako sędzia w sądzie rejonowym w Sofii (1972–1990). W 1990 został wiceprzewodniczącym tego sądu.

W 1990 funkcjonujący po pierwszych półdemokratycznych wyborach parlamentarnych rząd Andreja Łukanowa z postkomunistycznej Bułgarskiej Partii Socjalistycznej nie mógł sobie poradzić z falą strajków i manifestacji ulicznych, jaka miała miejsce w Bułgarii w październiku i listopadzie tegoż roku. Zagrożeni utratą władz dawni komuniści zgodzili się na propozycję prezydenta Żelu Żelewa, aby utworzyć wielką koalicję z udziałem BSP i opozycyjnego Związku Sił Demokratycznych. Po miesiącu rozmów przedstawicieli obu ugrupowań została podjęta decyzja o powołaniu nowego gabinetu, pierwszego od pięćdziesięciu lat, w którego składzie znaleźliby się przedstawiciele opozycji antykomunistycznej. Na premiera tego rządu wyznaczono bezpartyjnego prawnika Dimityra Popowa. W jego gabinecie znalazło się 7 członków BSP, 3 przedstawicieli SDS i 2 ministrów z BZNS, a także sześciu ministrów bezpartyjnych. Rząd rozpoczął proces przekształcania gospodarki centralnie sterowanej w wolnorynkową. M.in. minister finansów Iwan Kostow ogłosił uwolnienie cen, a także zainicjowano prywatyzację. Gabinet zakończył urzędowanie w listopadzie 1991 po wyborach parlamentarnych wygranych przez SDS.

Dimityr Popow w 1992 kandydował w pierwszych bezpośrednich wyborach prezydenckich, otrzymując w pierwszej turze około 0,6% głosów^[3]. Od tegoż roku prowadził prywatną praktykę prawniczą w Sofii, był członkiem kilku organizacji pozarządowych. W 2001 został doradcą ministra sprawiedliwości przy opracowywaniu reformy sądownictwa.

Był mężem Marii Popowej. Mieli dwoje dzieci.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Rząd Dimityra Popowa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Former Bulgarian PM Dimitar Popov Dies at 88. novinite.com, 5 grudnia 2015. [dostęp 2017-04-21]. (ang.).
↑ Почина бившият премиер Димитър Попов. blitz.bg, 5 grudnia 2015. [dostęp 2017-04-21]. (bułg.).
↑ ПРЕЗИДЕНТСКИ ИЗБОРИ 1992. president.bg. [dostęp 2021-01-16]. (bułg.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Димитър Попов. omda.bg. [dostęp 2017-04-21]. (bułg.).

[1] Former Bulgarian PM Dimitar Popov Dies at 88. novinite.com, 5 grudnia 2015. [dostęp 2017-04-21]. (ang.).

[blitz-2] Почина бившият премиер Димитър Попов. blitz.bg, 5 grudnia 2015. [dostęp 2017-04-21]. (bułg.).

[3] ПРЕЗИДЕНТСКИ ИЗБОРИ 1992. president.bg. [dostęp 2021-01-16]. (bułg.).

[1]

[2]

[3]

Księstwo Bułgarii (1878–1908)	Burmow (1879) metropolita Klemens (1879–1880) Cankow (1880) Karawełow (1880–1881) Ehrnrooth (1881) Sobolew (1882–1883) Cankow (1883–1884) Karawełow (1884–1886) metropolita Klemens (1886) Karawełow (1886) Radosławow (1886–1887) Stoiłow (1887) Stambołow (1887–1894) Stoiłow (1894–1899) Grekow (1899) Iwanczow (1899–1901) Petrow (1901) Karawełow (1901–1902) Danew (1902–1903) Petrow (1903–1906) Petkow (1906–1907) Stanczow (1907) Gudew (1907–1908)
Carstwo Bułgarii (1908–191946)	Malinow (1908–1911) Geszow (1911–1913) Danew (1913) Radosławow (1913–1918) Malinow (1918) Teodorow (1918–1919) Stambolijski (1919–1923) Cankow (1923–1926) Lapczew (1926–1931) Malinow (1931) Muszanow (1931–1934) Georgiew (1934–1935) Złatew (1935) Toszew (1935) Kjoseiwanow (1935–1940) Fiłow (1940–1943) Gabrowski (1943) Bożiłow (1943–1944) Bagrianow (1944) Murawiew (1944) Georgiew (1944–1946)
Ludowa Republika Bułgarii (1946–1990)	Dimitrow (1946–1949) Kołarow (1949–1950) Czerwenkow (1950–1956) Jugow (1956–1962) Żiwkow (1962–1971) Todorow (1971–1981) Filipow (1981–1986) Atanasow (1986–1990) Łukanow (1990)
Republika Bułgarii (od 1990)	Popow (1990–1991) Dimitrow (1991–1992) Berow (1992–1994) Indżowa (1994–1995) Widenow (1995–1997) Sofijanski (1997) Kostow (1997–2001) Sakskoburggotski (2001–2005) Staniszew (2005–2009) Borisow (2009–2013) Rajkow (2013) Oreszarski (2013–2014) Bliznaszki (2014) Borisow (2014–2017) Gerdżikow (2017) Borisow (2017–2021) Janew (2021) Petkow (2021–2022) Donew (2022–2023) Denkow (2023–2024) Gławczew (od 2024)