Jaskinia z Potokiem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaskinia z Potokiem
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Położenie

Niecka Nidziańska, Niecka Solecka, Skorocice

Właściciel

Skarb Państwa
(rezerwat przyrody)

Długość

46 m

Głębokość

4,5 m

Deniwelacja

4,5 m

Wysokość otworów

200 (główny), 200, 202, 202,5, 203, 203,5 i 204,5 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

0 m

Ekspozycja otworów

ku NE (główny)

Data odkrycia

znana od dawna

Ochrona
i dostępność

niedostępna turystycznie

Kod

(nr inwentarzowy PIG) N-2.26

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia z Potokiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia z Potokiem”
Ziemia50°25′13″N 20°40′20″E/50,420278 20,672222

Jaskinia z Potokiem (Schronisko z Potokiem) – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Ma dziewięć otworów wejściowych położonych w górnej części Doliny Skorocickiej (Niecka Solecka), na północny wschód od Skorocic, powyżej Jaskini Starej, na wysokościach 200, 202, 202,5, 203, 203,5 i 204,5 m n.p.m.[1][2]. Długość jaskini wynosi 46 metrów, a jej deniwelacja 4,5 metrów[3].

Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody „Skorocice” i jest nieudostępniona turystycznie.

Rezerwat przyrody Skorocice

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię stanowi kręty korytarz mający trzy poziomy. Do głównego (największego) otworu wejściowego wpływa Potok Skorocicki i płynie przez całą jaskinię najniższym poziomem. Na końcu jaskini (przy drugim głównym otworze) ginie w szczelinach nie do przejścia. aby ponownie pojawić się w położonej niżej Jaskini Starej. Górne poziomy jaskini są suche. Odchodzą od nich kominki i krótkie korytarzyki prowadzące do pozostałych, niewielkich otworów wejściowych[3].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini brak jest nacieków i roślinności[3].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy opis i plan sporządził B. W. Wołoszyn w 1990 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Głazek, Jan Urban, Jacek Gubała, Andrzej Kasza - Dolina Skorocicka - dolina krasowa i największy zespół jaskiń w gipsach Niecki Nidziańskiej, 36. Sympozjum Speleologiczne, Pińczów, 2002
  2. Jan Urban, Jacek Gubała , Andrzej Kasza - Jaskinie w gipsach Niecki Nidziańskiej, Przegląd Geologiczny, Vol. 51, Nr 1 (2003), ISSN 0033-2151
  3. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-01-03] (pol.).