Jaszkotle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaszkotle

przysiółek wsi
Kościół Wniebowstąpienia Pana Jezusa w Jaszkotlu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wrocławski
Gmina	Kąty Wrocławskie
Część miejscowości	Gądów
Liczba ludności (31.12.2019)	124[2]
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-080[3]
Tablice rejestracyjne	DWR
SIMC	0874934
Położenie na mapie gminy Kąty Wrocławskie Jaszkotle
Położenie na mapie Polski Jaszkotle
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Jaszkotle
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego Jaszkotle
51°03′25″N 16°54′08″E/51,056944 16,902222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Jaszkotle (niem. Jäschgüttel^[4]) – przysiółek należący do wsi Gądów położonej w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie, niecałe 3 km na zachód od Wrocławia.

Na koniec 2017 r. Jaszkotle liczyły 124 mieszkańców^[2].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana w dokumentach po raz pierwszy w 1155 r. jako Iascotele. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie villa Jescocel oraz Jescoczil^[5][6]. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie "Yeskotel" wymienia spisany ok. 1300 roku średniowieczny łaciński utwór opisujący żywot świętej Jadwigi Vita Sanctae Hedwigis^[7].

Później występuje do XVI w. jako Iascorle (1245), Jascotel (1309), Jescotil (1314), Jeskutil (1318, 1350), Jeschoczel (1335), Jescotel (1350), Jeschkittel (1485). Przed II wojną światową niemiecka nazwa Jäschgüttel.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XII-XIII w. należała do posiadłości biskupstwa wrocławskiego. W 1293 r. zakupiona od biskupa Jana Romki przez wrocławskiego mieszczanina Heydenricusa de Mulnheim i lokowana na prawie niemieckim. Co najmniej od tegoż roku okoliczne ziemie były własnością alodialną rodziny Reste von der Wede. W latach 1339-1354 majątek poświadczony jako własność mieszczanina wrocławskiego Konrada Uhlenbrucha, a w latach 1354-1362 innego mieszczanina z Wrocławia Sidelinusa Scheitlera. Później, do 1810 r., folwark należał do katedry wrocławskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[8]:

• kościół parafialny Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Pierwszy kościół we wsi poświadczony od 1309 r. Obecny, został wzniesiony w 1473 r. - XV w. (data 1473 i znak kamieniarski na zworniku w prezbiterium), a rozbudowany na początku XVI w. W 1573 r. został przejęty przez protestantów, a w 1653 r. ponownie przez katolików. Kościół ma charakter gotycki, położony jest na warownym cmentarzu. Murowany z cegły, orientowany
• mur obronny cmentarza, z pierwszej poł. XVIII w., 1893 r.
• toskańska kolumna morowa z 1668 r. przed murem cmentarza kościelnego^[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]