Kontuzja koszykarza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kontuzja koszykarza – chwilowy lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu zawodnika uzyskany w wyniku gry w koszykówkę. Gdy dojdzie do kontuzji, sędzia koszykarski ma prawo przerwać grę[1]. Jeżeli konieczne jest ochronienie kontuzjowanego, może zrobić to natychmiast[2]. Jeśli nie jest to konieczne, powinien poczekać do momentu, gdy piłka stanie się martwa lub drużyna posiadająca piłkę straci ją lub odda rzut[2]. Jeżeli zawodnik nie jest zdolny do gry w ciągu 15 sekund, krwawi lub posiada otwartą ranę, musi zostać zmieniony[3]. Zmieniony musi zostać również, jeśli została mu udzielona pomoc medyczna[3]. Wyjątek stanowi sytuacja, w której po zmianie zawodnika drużyna musiałaby grać w mniej niż pięciu zawodników[3].

Jeśli w ocenie lekarza, kontuzjowany zawodnik wymaga natychmiastowej pomocy medycznej, lekarz może wejść na boisko bez zezwolenia sędziego[4]. Osoby przebywające na ławce drużyny mogą wejść na boisko w celu pomocy kontuzjowanemu wyłącznie za pozwoleniem sędziego[5].

Kontuzja sędziego[edytuj | edytuj kod]

Jeśli podczas meczu sędzia dozna kontuzji, która uniemożliwi mu dalsze sędziowanie, w ciągu pięciu minut może zastąpić go inny wykwalifikowany sędzia[6]. Gdy nie będzie to możliwe, pozostali sędziowie muszą sędziować sami[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. FIBA 2012 ↓, przepis 5.1.
  2. a b FIBA 2012 ↓, przepis 5.2.
  3. a b c FIBA 2012 ↓, przepis 5.3.
  4. FIBA 2012 ↓, przepis 5.5.
  5. FIBA 2012 ↓, przepis 5.4.
  6. a b FIBA 2012 ↓, przepis 47.5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]