Lars Hörmander – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lars Hörmander (1969)

Lars Valter Hörmander (ur. 24 stycznia 1931 w Mjällby[1], Blekinge, zm. 25 listopada 2012 w Malmö) − szwedzki matematyk, jeden z twórców nowoczesnej teorii równań różniczkowych cząstkowych. Zdobywca medalu Fieldsa w 1962, nagrody Wolfa w 1988 oraz nagrody Steele’a w 2006.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Hörmander obronił doktorat na Uniwersytecie w Lund w 1955. Pracował na uniwersytetach w Sztokholmie, Stanforda oraz w Institute for Advanced Study w Princeton. W 1968 roku powrócił na uniwersytet w Lund, gdzie przeszedł na emeryturę.

Autor podręczników i monografii:

  • Linear Partial Differential Operators (Springer-Verlag, 1963)
  • The Analysis of Linear Partial Differential Operators I: Distribution Theory and Fourier Analysis (Springer-Verlag, ISBN 978-3-540-00662-6)
  • The Analysis of Linear Partial Differential Operators II: Differential Operators with Constant Coefficients (Springer-Verlag, ISBN 978-3-540-22516-4)
  • The Analysis of Linear Partial Differential Operators III: Pseudo-Differential Operators (Springer-Verlag, ISBN 978-3-540-49937-4)
  • The Analysis of Linear Partial Differential Operators IV: Fourier Integral Operators (Springer-Verlag, ISBN 978-3-642-00117-8)
  • An Introduction to Complex Analysis in Several Variables. (1966, revisions in 1973 and 1990)
  • Notions of Convexity (Birkhäuser Verlag, 1994, ISBN 0-8176-3799-0)
  • Lectures on Nonlinear Hyperbolic Differential Equations, Springer, 1997

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hörmander Lars, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]