Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia tramwajowa
ul. Bytomska – Elewator Ewa
	tramwaj
	; Tereny portowe przed II wojną światową. Przyszła linia tramwajowa zlokalizowana między magazynem portu wolnocłowego (ze spadzistym dachem) a dwoma parterowymi magazynami za nim.
Państwo	Polska
Lokalizacja	Szczecin–Łasztownia
Operator	Zarząd portu
Liczba linii	1
Lata funkcjonowania	1955–1963/1964
	Infrastruktura
Rozstaw szyn	1435 mm
Napięcie zasilania	400 V
Liczba przystanków	2
	Tabor
Liczba pojazdów	4

Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa – służbowa linia tramwajowa, która funkcjonowała od 1955 r. do przełomu lat 1963 i 1964 r. na terenie Portu morskiego Szczecin, na wyspie Łasztownia, na dzisiejszym osiedlu Międzyodrze-Wyspa Pucka. Infrastruktura linii była w pełni niezależna od szczecińskiego systemu tramwajowego. Operatorem linii był zarząd portu^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W związku z koniecznością zapewnienia transportu pracowników portu z ulicy Bytomskiej (na południu wyspy Łasztownia) do elewatora Ewa (zlokalizowanego w północnej części wyspy), zarząd szczecińskiego portu podjął decyzję o uruchomieniu linii tramwajowej^[1]. W tym celu postanowiono wykorzystać istniejącą infrastrukturę kolejową. Zarząd portu wybrał jeden z niezelektryfikowanych torów kolejowych i wydzierżawił go od jego zarządcy, PKP. W ramach przygotowań do otwarcia linii tramwajowej unieruchomiono wszystkie zwrotnice na trasie i odkupiono od szczecińskiego MPK trzy wagony tramwajowe typu Herbrand^[2]. Nie zdecydowano się na montaż nad torem sieci trakcyjnej. Problem zasilania taboru rozwiązano poprzez montaż w każdym z tramwajów baterii 250 akumulatorów o napięciu 400 V^[2]. Ładowanie akumulatorów odbywało się co 4-6 godzin na przystanku końcowym przy elewatorze Ewa. W 1961 r., z powodu trudności związanych z awariami akumulatorów i koniecznością ich częstego ładowania, tramwaje typu Herbrand wycofano i zastąpiono jednym tramwajem typu L, otrzymanym od MPK^[2]. Tramwaj zasilany był z umieszczonej w przyczepce prądnicy, napędzanej silnikiem spalinowym o mocy 60 kW^[1]. Na przełomie lat 1963/1964 linia tramwajowa została zlikwidowana z powodu problemów z układem hamulcowym tramwaju.

Linia[edytuj | edytuj kod]

Linia	Trasa	Częstotliwość [min]	Przystanki
–	ulica Bytomska ↔ Elewator Ewa Magazyn nr 44 – Nabrzeże Czechosłowackie	10^[1] lub 20 min^[2] (szczyt) 60 min (poza szczytem)^[2]	2

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Typ	Lata eksploatacji	Opis	Liczba wagonów
Herbrand	1955–1961	Wagony zakupione jako używane od MPK Szczecin. Wyposażone w napęd akumulatorowy.	3
L	1961–1963/1964	Wagon otrzymany od MPK Szczecin jako używany. Wyposażony w napęd spalinowy.	1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d RemigiuszR. Grochowiak RemigiuszR., Tramwaj w porcie, „Biuletyn informacyjny MZK Szczecin”, 10-11, Szczecin 1996 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e KajetanK. Szmuciński KajetanK., Tramwaje w Szczecinie. Historyja ulicznego omnibusu we 13 księgach prozą., Szczecin, Pasewalk 2017, s. 82 .

[:0-1] RemigiuszR. Grochowiak RemigiuszR., Tramwaj w porcie, „Biuletyn informacyjny MZK Szczecin”, 10-11, Szczecin 1996 .

[:1-2] KajetanK. Szmuciński KajetanK., Tramwaje w Szczecinie. Historyja ulicznego omnibusu we 13 księgach prozą., Szczecin, Pasewalk 2017, s. 82 .

[1]

[2]

tramwaj
Tereny portowe przed II wojną światową. Przyszła linia tramwajowa zlokalizowana między magazynem portu wolnocłowego (ze spadzistym dachem) a dwoma parterowymi magazynami za nim.
Państwo	Polska
Lokalizacja	Szczecin–Łasztownia
Operator	Zarząd portu
Liczba linii	1
Lata funkcjonowania	1955–1963/1964
Infrastruktura
Rozstaw szyn	1435 mm
Napięcie zasilania	400 V
Liczba przystanków	2
Tabor
Liczba pojazdów	4