Magnus Moan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Magnus Moan

Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1983 Lillehammer
Klub	Byåsen IL
Wzrost	189 cm
Debiut w PŚ	1.01 2003, Oberhof, (35. - sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	29.11 2003, Ruka (19. - Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	2.01 2004, Reit im Winkl (1. - sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 Sztafeta srebro Turyn 2006 Sprint srebro Soczi 2014 Gundersen HS140 brąz Turyn 2006 Gundersen HS106 Mistrzostwa świata złoto Oberstdorf 2005 Sztafeta srebro Oberstdorf 2005 Sprint srebro Sapporo 2007 Sprint srebro Val di Fiemme 2013 Sztafeta srebro Falun 2015 Sztafeta srebro Lahti 2017 Sztafeta srebro Lahti 2017 Sprint drużynowy brąz Sapporo 2007 Sztafeta brąz Liberec 2009 Sztafeta brąz Oslo 2011 Sztafeta HS106 brąz Oslo 2011 Sztafeta HS134 brąz Falun 2015 Sprint drużynowy Mistrzostwa świata juniorów srebro Sollefteå 2003 Drużynowo brąz Schonach 2002 Drużynowo Puchar świata 2. miejsce 2005/2006 2. miejsce 2008/2009 3. miejsce 2006/2007 3. miejsce 2009/2010 Puchar świata (sprint) 2. miejsce 2005/2006 2. miejsce 2006/2007 Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2002/2003 Letnie Grand Prix 2. miejsce 2010
Strona internetowa

Magnus Hovdal Moan (ur. 26 sierpnia 1983 w Lillehammer) – norweski kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, dwunastokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Pucharu Kontynentalnego.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Magnus Moan pojawił się 8 grudnia 2001 roku, kiedy wystartował w konkursie Pucharu Świata B. Zajął wtedy 39. miejsce w zawodach metodą Gundersena w Bardu. Miesiąc później, na mistrzostwach świata juniorów w Schonach wspólnie z kolegami z drużyny zdobył brązowy medal w sztafecie, a indywidualnie zajął 25. miejsce w Gundersenie. W sezonie 2002/2003 Pucharu Kontynentalnego wystartował dziewięciokrotnie, w każdym ze startów zajmując miejsca w czołowej dziesiątce. Na podium stawał pięciokrotnie, w tym 15 marca 2003 roku wygrał zawody metodą Gundersena w Stryn. Wyniki te pozwoliły mu na triumf w klasyfikacji generalnej. W międzyczasie zadebiutował Pucharze Świata 1 stycznia 2003 roku Oberhofie, zajmując 35. miejsce w sprincie. Na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå w konkursie drużynowym Norwegowie z Moanem w składzie zdobyli srebrny medal, a indywidualnie Magnus był między innymi piąty w Gundersenie.

Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył w pierwszym konkursie sezonu 2003/2004 po tym, jak 29 listopada 2003 roku w Ruce zajął 19. miejsce w Gundersenie. Niedługo później Moan po raz pierwszy stanął na podium zawodów PŚ, wygrywając sprint 2 stycznia 2004 roku w Reit im Winkl. Ponadto jeszcze sześciokrotnie znajdował się w pierwszej dziesiątce, ale na podium już nie stanął. W klasyfikacji generalnej zajął wysokie, ósme miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był piąty. Podobnie spisywał się w kolejnym sezonie, który ukończył na piątej pozycji. Tym razem trzykrotnie stawał na podium: 29 stycznia 2005 roku w Sapporo był trzeci w starcie masowym, 12 marca w Oslo wygrał Gundersena, a dzień później był drugi w sprincie. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w lutym 2005 roku indywidualnie wywalczył srebrny medal, ulegając tylko reprezentantowi gospodarzy Ronny’emu Ackermannowi, a w Gundersenie był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal z Austriakiem Felixem Gottwaldem o zaledwie 0.8 sekundy. Ponadto w konkursie drużynowym wspólnie z Petterem Tande, Håvardem Klemetsenem i Kristianem Hammerem sięgnął po złoty medal.

Najważniejszym punktem sezonu 2005/2006 były igrzyska olimpijskie w Turynie. Po skokach do sprintu Norweg zajmował 13. pozycję i do biegu przystąpił ze stratą 56 sekund do prowadzącego Niemca Georga Hetticha. Na trasie biegu był drugim najszybszym zawodnikiem po Gottwaldzie, który zdobył złoty medal. Moan zdołał wyprzedzić wszystkich rywali oprócz Austriaka, do którego na mecie stracił 5.4 sekundy. Zdobył tym samym srebrny medal, wyprzedzając trzeciego Hetticha o 4.2 sekundy. W zawodach metodą Gundersena po skokach zajmował dziewiąte miejsce i przed biegiem tracił 1 minutę i 40 sekund do Hetticha. Jednak dzięki bardzo dobrej postawie w biegu zdołał awansować aż na trzecie miejsce. Nie zdołał wyprzedzić tylko Hetticha oraz Gottwalda, który był drugi i o 6.4 sekundy wyprzedził Norwega. W rywalizacji pucharowej Moan siedmiokrotnie stawał na podium, w tym 18 grudnia w Ramsau był najlepszy w sprincie, a 4 marca w Lahti wygrał Gundersena. Piętnaście razy meldował się w czołowej dziesiątce, jednak w klasyfikacji generalnej wyraźnie uległ Hannu Manninenowi z Finlandii. Norweg zajął drugie miejsce także w klasyfikacji sprintu.

W sezonie 2006/2007 tylko trzykrotnie nie zmieścił się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych. Na podium znalazł się cztery razy, z czego wygrał Gundersena 2 grudnia w Lillehammer, a 17 grudnia 2006 roku w Ramsau był najlepszy w sprincie. W klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, za Manninenem i Francuzem Jasonem Lamy-Chappuis. W klasyfikacji sprinterskiej był drugi, ustępując tylko reprezentantowi Francji. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku Norweg zdobył srebrny medal w sprincie, chociaż po skokach zajmował ósme miejsce. Triumfował Manninen, który był szybszy tylko o 0.3 sekundy. Ponadto wraz z Tande, Klemetsenem i Espenem Rianem zdobył brązowy medal w sztafecie. Najsłabiej wypadł w Gundersenie, w którym zajął dziesiąte miejsce.

Nieco słabsza forma w sezonie 2007/2008 dała mu dziewiątą pozycję w klasyfikacji generalnej. Trzy razy plasował się na podium: 30 grudnia 2007 roku w Oberhofie zwyciężył w Gundersenie, 5 stycznia w Schonach był trzeci, a 26 stycznia 2008 roku w Seefeld drugi w sprincie. Jak dotąd najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2008/2009, który ukończył na drugiej pozycji, za Anssim Koivurantą z Finlandii. Tylko cztery razy znalazł się poza czołową dziesiątką, a dziesięciokrotnie stawał na podium. Wygrał aż siedem konkursów: 6 grudnia w Trondheim, 27 grudnia w Oberhofie, 11 stycznia w Val di Fiemme, 17 stycznia w Whistler, 31 stycznia w Chaux-Neuve, 8 lutego w Seefeld oraz 7 marca w Lahti. Do mistrzostw świata w Libercu w lutym 2009 roku przystępował jako wicelider Pucharu Świata. W biegach indywidualnych jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w Gundersenie na dużej skoczni. W biegu sztafetowym zdobył jednak brązowy medal razem z Mikko Kokslienem, Petterem Tande i Janem Schmidem. Na mecie Norwegowie stracili nieco ponad 3 sekundy do wyprzedzających ich Japończyków oraz Niemców.

Dobrą formę Moan prezentował także w sezonie 2009/2010. Siedmiokrotnie stawał na podium, zwyciężając 16 i 17 stycznia w Chaux-Neuve oraz 5 marca 2010 roku w Lahti. Wszystkie zwycięstwa odniósł w zawodach metodą Gundersena. Dało mu to trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej za Jasonem Lamy-Chappuis i Felixem Gottwaldem. Podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver nie wywalczył medalu. Indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie zajął 15. pozycję. W zawodach drużynowych Norwegowie piąte miejsce. W lecie 2010 roku startował w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Z czterech konkursów indywidualnych tego cyklu Moan wygrał dwa, raz był trzeci i raz dwunasty. W klasyfikacji końcowej zajął drugiej miejsce, wyprzedził go tylko Niemiec Johannes Rydzek.

Sezon 2010/2011 był wyraźnie słabszy w wykonaniu Norwega. Tylko cztery razy znalazł się w czołowej dziesiątce, przy czym dwukrotnie stawał na podium: 15 stycznia 2011 roku w Seefeld był drugi w Gundersenie, a dzień później zwyciężył w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej zajął jednak dopiero dwunastą pozycję. Na przełomie lutego i marca 2011 roku brał udział w mistrzostwach świata w Oslo. W obu konkursach drużynowych Norwegowie w składzie: Jan Schmid, Magnus Moan, Mikko Kokslien i Håvard Klemetsen zdobyli brązowe medale. Indywidualnie wypadł jednak słabo. W Gundersenie na normalnej skoczni był czternasty, a na dużym obiekcie po skokach zrezygnował z rywalizacji. W sezonie 2011/2012 Moan spisywał się podobnie jak w poprzednim. Tylko jedno podium: drugie miejsce w Oberstdorfie 8 stycznia 2012 roku pozwoliło na ponowne zajęcie 12. miejsca w klasyfikacji generalnej.

W marcu 2019 zakończył karierę sportową^[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	11 lutego	2006	Turyn	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+16,2	Georg Hettich
2.	21 lutego	2006	Turyn	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+5,4	Felix Gottwald
9.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+35,6	Jason Lamy Chappuis
5.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[2]	49:31,6	+54,3	Austria
15.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+1:37,0	Bill Demong
5.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2	+12,7	Eric Frenzel
2.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5	+0,6	Jørgen Gråbak
1.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km[3]	47:13,5	—	—

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
4.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+4,0	Ronny Ackermann
1.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[4]	49:45,5	-	-
2.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+11,1	Ronny Ackermann
2.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+0,3	Hannu Manninen
3.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[5]	49:14,9	+1:12,0	Finlandia
10.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+1:58,7	Ronny Ackermann
28.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276,0 pkt	-59,8 pkt	Todd Lodwick
17.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+2:22,6	Todd Lodwick
3.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km[6]	48:32,3	+3,6	Japonia
5.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+55,1	Bill Demong
14.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+1:02,7	Eric Frenzel
3.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[7]	48:07,8	+40,6	Austria
DNF	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	-	Jason Lamy Chappuis
3.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[8]	48:07,8	+40,6	Austria
17.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13,2	+1:16,8	Jason Lamy Chappuis
2.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km[9]	57:34,0	+0,4	Francja
8.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22,8	+57,7	Eric Frenzel
5.	2 marca	2013	Val di Fiemme	Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[10]	35:37,9	+1:03,3	Francja
26.	20 lutego	2015	Falun	Gundersen HS100/10 km	26:38,9	+1:58,3	Johannes Rydzek
2.	22 lutego	2015	Falun	Sztafeta HS100/4x5 km[11]	44:20,7	+23,1	Niemcy
4.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45,8	+15,1	Bernhard Gruber
2.	26 lutego	2017	Lahti	Sztafeta HS100/4x5 km[12]	47:57,3	+41,7	Niemcy
13.	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6	+1:00,1	Johannes Rydzek
2.	3 marca	2017	Lahti	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[13]	28:45,8	+1,0	Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
25.	23 stycznia	2002	Schonach	Gundersen K90/10 km	30:54,2	+5:11,0	Björn Kircheisen
3.	25 stycznia	2002	Schonach	Sztafeta K90/4x5 km[14]	844,0 pkt	-101,3 pkt	Niemcy
5.	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K107/10 km	31:43,2	+1:51,5	Björn Kircheisen
2.	7 lutego	2003	Sollefteå	Sztafeta K107/4x5 km[15]	793,9 pkt	-15,9 pkt	Niemcy
14.	9 lutego	2003	Sollefteå	Sprint K107/5 km	14.02,6	+1:52,8	Björn Kircheisen

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 2002/2003: 41.
• sezon 2003/2004: 8.
• sezon 2004/2005: 5.
• sezon 2005/2006: 2.
• sezon 2006/2007: 3.
• sezon 2007/2008: 9.
• sezon 2008/2009: 2.
• sezon 2009/2010: 3.
• sezon 2010/2011: 12.
• sezon 2011/2012: 12.
• sezon 2012/2013: 5.
• sezon 2013/2014: 4.
• sezon 2014/2015: 8.
• sezon 2015/2016: 15.
• sezon 2016/2017: 26.
• sezon 2017/2018: 30.
• sezon 2018/2019: 34.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	2 stycznia 2004	Reit im Winkl	Sprint K90/7,5 km	20:32.1 min	1.	-	-
2.	29 stycznia 2005	Sapporo	Start masowy HS134/10 km	226.8 pkt	3.	-5.5 pkt	Hannu Manninen
3.	12 marca 2005	Oslo	Gundersen HS128/15 km	36:29.6 min	1.	-	-
4.	13 marca 2005	Oslo	Sprint HS128/7,5 km	18:04.3 min	2.	+1.3 s	Hannu Manninen
5.	17 grudnia 2005	Ramsau	Start masowy HS100/10 km	251.5 pkt	3.	-14.5 pkt	Petter Tande
6.	18 grudnia 2005	Ramsau	Sprint HS100/7,5 km	20:21.4 min	1.	-	-
7.	30 grudnia 2005	Oberhof	Gundersen HS140/15 km	37:59.7 min	3.	+1:14.8 min	Hannu Manninen
8.	6 stycznia 2006	Schonach	Gundersen HS96/15 km	35:18.1 min	2.	+23.7 s	Hannu Manninen
9.	28 stycznia 2006	Seefeld	Sprint HS100/7,5 km	19:47.1 min	2.	+15.7 s	Hannu Manninen
10.	4 marca 2006	Lahti	Gundersen HS130/15 km	42:52.8 min	1.	-	-
11.	12 marca 2006	Oslo	Sprint HS128/7,5 km	18:55.1 min	2.	+3.7 s	Björn Kircheisen
12.	2 grudnia 2006	Lillehammer	Gundersen HS138/15 km	38:20.3 min	1.	-	-
13.	17 grudnia 2006	Ramsau	Sprint HS98/7,5 km	16:53.3 min	1.	-	-
14.	20 stycznia 2007	Seefeld	Sprint HS100/7,5 km	21:03.2 min	3.	+34.2 s	Felix Gottwald
15.	4 lutego 2007	Zakopane	Sprint HS134/7,5 km	20:14.3 min	3.	+23.5 s	Björn Kircheisen
16.	30 grudnia 2007	Oberhof	Gundersen HS140/15 km	40:08.8 min	1.	-	-
17.	5 stycznia 2008	Schonach	Sprint HS96/7,5 km	17:29.6 min	3.	+0.7 s	Jason Lamy Chappuis
18.	26 stycznia 2008	Seefeld	Sprint HS100/7,5 km	19:33.9 min	2.	+7.1 s	Christoph Bieler
19.	6 grudnia 2008	Trondheim	Gundersen HS140/10 km	24:49.6 min	1.	-	-
20.	27 grudnia 2008	Oberhof	Gundersen HS140/10 km	25:22.8 min	1.	-	-
21.	11 stycznia 2009	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:33.1 min	1.	-	-
22.	17 stycznia 2009	Whistler	Gundersen HS140/10 km	25:18.7 min	1.	-	-
23.	31 stycznia 2009	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	26:06.8 min	1.	-	-
24.	1 lutego 2009	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	27:29.4 min	3.	+6.0 s	Anssi Koivuranta
25.	8 lutego 2009	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	29:18.8 min	1.	-	-
26.	14 lutego 2009	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	27:16.7 min	3.	+15.4 s	Anssi Koivuranta
27.	7 marca 2009	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:34.5 min	1.	-	-
28.	14 marca 2009	Vikersund	Gundersen HS117/10 km	26:03.9 min	3.	+13.2 s	Anssi Koivuranta
29.	18 grudnia 2009	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	22:03.6 min	3.	+7.1 s	Jason Lamy Chappuis
30.	20 grudnia 2009	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	23:29.7 min	2.	+0.4 s	Björn Kircheisen
31.	9 stycznia 2010	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	24:44.5 min	2.	+0.8 s	Felix Gottwald
32.	16 stycznia 2010	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	23:30.7 min	1.	-	-
33.	17 stycznia 2010	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	24:10.8 min	1.	-	-
34.	5 marca 2010	Lahti	Gundersen HS130/10 km	25:20.3 min	1.	-	-
35.	14 marca 2010	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:58.3 min	3.	+30.8 s	Jason Lamy Chappuis
36.	15 stycznia 2011	Seefeld	Gundersen HS109/10 km	25:33.2 min	2.	+29.3 s	Jason Lamy Chappuis
37.	16 stycznia 2011	Seefeld	Gundersen HS109/10 km	24:36.8 min	1.	-	-
38.	8 stycznia 2012	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:06.5 min	2.	+0.5 s	Mikko Kokslien
39.	24 listopada 2012	Lillehammer	Gundersen HS100/10 km	24:46.2 min	1.	-	-
40.	25 listopada 2012	Lillehammer	Penalty Race HS138/10 km	26:54.4 min	1.	-	-
41.	15 grudnia 2012	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	22:53.6 min	1.	-	-
42.	6 stycznia 2013	Schonach	Gundersen HS106/10 km	26:00.0 min	3.	+4.9 s	Jason Lamy Chappuis
43.	19 stycznia 2013	Seefeld	Gundersen HS109/10 km	25:59.1 min	2.	+20.4 s	Eric Frenzel
44.	21 grudnia 2013	Schonach	Gundersen HS106/10 km	24:58.5 min	1.	-	-
45.	17 stycznia 2014	Seefeld	Gundersen HS109/5 km	12:37.4 min	2.	+8.4 s	Eric Frenzel
46.	18 stycznia 2014	Seefeld	Gundersen HS109/10 km	24:49.9 min	3.	+27.6 s	Eric Frenzel
47.	19 stycznia 2014	Seefeld	Gundersen HS109/15 km	38:26.2 min	3.	+29.1 s	Eric Frenzel
48.	6 marca 2014	Trondheim	Gundersen HS140/10 km	25:29.0 min	3.	+10.2 s	Johannes Rydzek
49.	8 marca 2014	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:40.6 min	2.	+0.6 s	Johannes Rydzek
50.	10 stycznia 2015	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	27:31.9 min	3.	+8,3 s	Eric Frenzel
51.	11 stycznia 2015	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	28:46.8 min	1.	-	-
52.	12 marca 2015	Trondheim	Gundersen HS140/10 km	24:22.9 min	1.	-	-
53.	19 grudnia 2015	Ramsau	Gundersen HS118/10 km	22:17,3 min	1.	-	-
54.	13 stycznia 2017	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	29:19.4 min	3.	+25.9 s	Eric Frenzel

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2003/2004
																					punkty
19	23	5	-[16]	11	12	18	1	13	4	6	18	14	22	11	-[16]	6	6	15	5	18	552
Sezon 2004/2005
																			punkty
16	30	15	14	-[16]	11	8	11	4	20	-[16]	5	3	16	-	4	7	1	2	577
Sezon 2005/2006
																					punkty
5	5	11	15	3	1	3	7	3	14	15	-	-	2	5	1	5	5	2	4	7	961
Sezon 2006/2007
																			punkty
4	-[16]	1	4	9	1	12	8	5	3	-[16]	-[16]	-[16]	4	3	6	25	-[16]	6	684
Sezon 2007/2008
																								punkty
15	10	11	19	8	5	1	3	4	-	-	16	20	2	4	-[16]	9	-[16]	-[16]	23	9	-[16]	6	6	667
Sezon 2008/2009
																									punkty
25	4	1	6	-[16]	-[16]	16	6	1	5	11	7	1	5	1	1	3	9	1	2	4	4	1	3	13	1350
Sezon 2009/2010
																			punkty
26	28	11	9	3	15	2	-	-	2	5	1	1	-	-	-	1	5	3	747
Sezon 2010/2011
													punkty
-	26	26	10	17	32	9	2	1	15	14	-	-	293
Sezon 2011/2012
																							punkty
6	11	12	4	16	14	19	21	2	18	5	dns	9	25	dq	14	-	-	23	21	6	11	5	509
Sezon 2012/2013
																			punkty
1	1	18	-[16]	-[16]	1	21	3	26	2	6	12	9	-	-	-	-	20	12	592
Sezon 2013/2014
																	punkty
-	7	q	19	1	12	-	-	5	2	3	3	-	-	3	2	10	571
Sezon 2014/2015
																	punkty
-	4	6	dns	19	3	1	5	12	15	-	-	7	5	15	1	10	553
Sezon 2015/2016
																			punkty
9	21	1	23	15	8	dq	-	-	23	11	30	15	15	23	10	13	13	12	356
Sezon 2016/2017
																							punkty
-	-	q	41	-	-	22	29	3	-	10	7	dns	-	-	-	-	-	-	8	7	dns	11	225
Sezon 2017/2018
																						punkty
21	23	14	32	6	12	11	dns	-	29	dns	-	14	dns	38	33	21	28	-	-	29	26	161
Sezon 2018/2019
																					punkty
7	33	22	18	-	-	12	29	-	-	-	-	-	33	27	dns	26	-	42	-	-	91
Legenda
1 2 3 4–10 11–30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 2001/2002: -
• sezon 2002/2003: 1.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	13 grudnia 2002	Steamboat Springs	Sprint K114/7,5 km	?	2.	+3.5 s	Kenneth Braaten
2.	15 grudnia 2002	Steamboat Springs	Gundersen K114/15 km	?	3.	+37.9 s	Kenneth Braaten
3.	20 grudnia 2002	Park City	Gundersen K90/15 km	?	3.	+2:47.6 min	Bernhard Gruber
4.	11 marca 2003	Trondheim	Sprint K120/7,5 km	?	1.	-	-
5.	15 marca 2003	Stryn	Gundersen K90/15 km	?	3.	+25.5 s	Matthias Mehringer

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• 2004: niesklasyfikowany
• 2005: 10.
• 2006: niesklasyfikowany
• 2007: nie brał udziału
• 2008: 22.
• 2009: nie brał udziału
• 2010: 2.
• 2011: nie brał udziału
• 2012: 13
• 2013: 9.
• 2014: nie brał udziału
• 2015: nie brał udziału
• 2016: 23.
• 2017: (4.)^[17]
• 2018: (37.)^[18]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	20 sierpnia 2006	Bischofshofen	Start masowy HS140/10 km	22:33.8 min	3.	+39.3 s	Felix Gottwald
2.	7 sierpnia 2010	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:15.3 min	3.	+50.4 s	Eric Frenzel
3.	13 sierpnia 2010	Oberwiesenthal	Gundersen HS106/10 km	28:30.0 min	1.	-	-
4.	14 sierpnia 2010	Oberwiesenthal	Gundersen HS106/10 km	26:05.3 min	1.	-	-
5.	30 września 2017	Planica	Gundersen HS139/10 km	24:21.3 min	1.	-	-
6.	1 października 2017	Planica	Gundersen HS139/10 km	23:42.2 min	1.	-	-

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona zawodnika (norw.)
• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).