Myrtle McAteer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Myrtle McAteer
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1878
Pittsburgh
Pensylwania

Data i miejsce śmierci

26 października 1952
Los Angeles

Gra pojedyncza
US Open

W (1900)

Gra podwójna
US Open

W (1899, 1901)

Myrtle McAteer (ur. 12 czerwca 1878 w Pittsburgh, Pensylwania, zm. 26 października 1952 w Los Angeles, Kalifornia), czołowa tenisistka amerykańska przełomu XIX i XX wieku.

Brak jest dokładnych danych biograficznych dotyczących McAtter. Pochodziła z Pittsburgha. Zdobyła trzy tytuły mistrzyni USA, w tym jeden w grze pojedynczej. W 1900 pokonała Edith Parker w finale turnieju pretendentek (All Comers), uważanym obecnie za finał właściwy, gdyż w obronie tytułu nie wystąpiła w tzw. challenge round Marion Jones. Rok później McAtter jako obrończyni tytułu uległa w challenge round w pięciu setach Elisabeth Moore.

W 1899 wygrała w mistrzostwach USA grę podwójną w parze z Jane Craven. Rok później wystąpiła w przegranym finale debla z Marie Wimer, a w 1901 odzyskała tytuł mistrzowski w parze z Juliette Atkinson. Ponadto w 1901 przegrała finał gry mieszanej w parze z Clyde Stevensem.

W 1899 w pierwszej edycji turnieju w Cincinnati pokonała w finale Juliette Atkinson. Imprezę tę wygrywała jeszcze w 1900 i 1904, była w finałach w 1903 i 1905. W deblu triumfowała w Cincinnati czterokrotnie (1899, 1900, 1904, 1905, ponadto finał w 1903). Ostatni jej znany występ turniejowy miał miejsce w mistrzostwach USA na kortach ziemnych w 1915, kiedy osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej.

Osiągnięcia w mistrzostwach USA:

Występy w challenge round na mistrzostwach USA:

Źródła:

  • Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
  • Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978