Stanisław Ryszard Burzyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Burzyński
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Ryszard Burzyński

Data i miejsce urodzenia

19 października 1948
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1991
Gdynia

Wzrost

182 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1969 Lechia Gdańsk
1969–1975 Arka Gdynia 166 (0)
1975–1980 Widzew Łódź 133 (0)
1982–1983 Bałtyk Gdynia 21 (0)
1983–1985 Arka Gdynia 21 (0)
1986–1988 MOSiR Gdańsk
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976  Polska 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Ryszard Burzyński (ur. 19 października 1948 w Gdańsku, zm. 5 listopada 1991 w Gdyni) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, reprezentant Polski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Burzyński karierę piłkarską rozpoczął w 1965 roku w Lechii Gdańsk. Następnie w 1969 roku przeszedł do Arki Gdynia, z którą w sezonie 1973/1974 awansował do ekstraklasy na sezon 1974/1975. Potem w 1975 roku przeszedł do Widzewa Łódź, z którym odnosił największe sukcesy w karierze piłkarskiej: trzykrotne wicemistrzostwo Polski (1977, 1979, 1980) oraz finał Pucharu Ligi (1977). Do 1980 roku rozegrał w barwach Widzewa Łódź 133 mecze w ekstraklasie.

W 1980, będąc pod wpływem alkoholu, prowadził samochód i potrącił ze skutkiem śmiertelnym przechodzącego w niedozwolonym miejscu, 86-letniego mężczyznę[1]. Bramkarz został skazany na karę pozbawienia wolności i wyrok odbywał w więzieniu w okolicach Opola, co mu przekreśliło transfer do angielskiego Ipswich Town[2]. Na wolność wyszedł pod koniec 1981 roku.

Potem grał w klubach: Bałtyk Gdynia (1982–1983), Arka Gdynia (1983–1985) i MOSiR Gdańsk, gdzie w 1988 roku zakończył piłkarską karierę.

5 listopada 1991 roku w Gdyni w wieku 43 lat popełnił samobójstwo, skacząc z balkonu ze swojego mieszkania na dziewiątym piętrze. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon X, kwatera V-7-22)[3].

Grób Stanisława Burzyńskiego na Cmentarzu Srebrzysko

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Burzyński w 1976 roku dwukrotnie wystąpił w reprezentacji Polski. Debiut zaliczył dnia 24 marca 1976 roku w Chorzowie w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Argentyny. Ostatni mecz rozegrał dnia 24 kwietnia 1976 roku w Lens, w którym reprezentacja Polski przegrała 0:2 z reprezentacją Francji.

lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 24 marca 1976 Chorzów  Argentyna 1:2 towarzyski 90'
2. 24 kwietnia 1976 Lens  Francja 0:2 towarzyski 90'

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Arka Gdynia[edytuj | edytuj kod]

Widzew Łódź[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tragiczna historia Stanisława Burzyńskiego. Był pijany, zabił człowieka [online], sportowefakty.wp.pl, 25 kwietnia 2016 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  2. Czarna seria samobójstw wśród polskich piłkarzy. sport.fakt.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)]. [dostęp 2013-27-06].
  3. Stanisław Burzyński. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2021-01-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Gowarzewski, Widzew, oraz dawni łódzcy ligowcy, ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring, wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (5. część cyklu Kolekcja Klubów).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]