U-31 (1936) – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-31
ilustracja
Historia
Stocznia

Deutsche Schiff- und Maschinenbau-AG, Werk Weser, Brema

Położenie stępki

1 marca 1936

Wodowanie

25 września 1936

 Kriegsmarine
Wejście do służby

28 grudnia 1936

Zatopiony

2 listopada 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 626 t
w zanurzeniu 745 t

Długość

64,51 m

Szerokość

5,85 m

Zanurzenie

4,37 m

Napęd
na powierzchni 2310 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17 w.
w zanurzeniu 8 w.

Zasięg

na powierzchni 9200 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 90 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 11)
lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

42-46

U-31niemiecki okręt podwodny typu VII A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936, 16 września 1939 roku zatopił idący w konwoju frachtowiec SS „Aviemore”, który został pierwszym statkiem w konwoju zatopionym przez niemieckie U-Booty podczas bitwy o Atlantyk.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasie hiszpańskiej wojny domowej odbył dwa patrole na wodach terytorialnych Hiszpanii, zaś podczas II wojny światowej – 7 patroli bojowych. Spędził w morzu 124 dni.

Zatopił 11 jednostek o łącznym tonażu 27 751 BRT oraz na postawionych przez niego minach zatonęły 2 pomocnicze trałowceuzbrojone trawlery HMS „Glen Albyn” i HMS „Promotive”. 4 grudnia 1939 roku na minę postawioną przez U-31 wszedł brytyjski pancernik HMS „Nelson” (33 950 t) i został uszkodzony (remont trwał do sierpnia 1940).

Zatopiony podczas rejsu próbnego 11 marca 1940 roku w zatoce Jade przez brytyjski samolot Bristol Blenheim Mk IV z 82. Dywizjonu RAF[1]. Zginęła wówczas cała 48-osobowa załoga oraz 10 cywilnych specjalistów. Podniesiony 24 marca 1940 roku, po remoncie wcielony ponownie do służby 30 lipca 1940 roku. Ostatecznie zatopiony 2 listopada na północny zachód od Irlandii przez niszczyciel HMS „Antelope”. Zginęło 2 członków załogi; pozostałych 44 – w tym dowódca, dostało się do niewoli.

Przebieg służby[edytuj | edytuj kod]

  • 28.12.1936 – 12.03.1940 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (okręt bojowy)
  • 11.03.1940 – zatopiony podczas rejsu próbnego przez samolot
  • 24.03.1940 – podniesiony z dna
  • 30.07.1940 – wcielony ponownie do służby
  • 08.07.1940 – 02.11.1940 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven
  • 02.11.1940 – zatopiony przez niszczyciel HMS „Antelope”

Dowódcy[2]

  • 28.12.1936 – 08.11.1938 – Kptlt. Rolf Dau
  • 08.11.1938 – 11.03.1940† – Kptlt. Johannes Habekost
  • 08.07.1940 – 02.11.1940 – Oblt Wilfried Prellberg

Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki), Oblt – Oberleutnant zur See (porucznik marynarki)

Lista zatopionych i uszkodzonych jednostek[3]:

Data Nazwa Państwo Pojemność BRT Patrol
1. 16.09.1939 Aviemore  Wielka Brytania 4060 II
2. 24.09.1939 Hazelside  Wielka Brytania 4646 II
3. 1.12.1939 Arcturus  Norwegia (neutr.) 1277 IV
4. 3.12.1939 Ove Toft  Dania (neutr.) 2135 IV
5. 4.12.1939 Gimle  Norwegia (neutr.) 1271 IV
- 4.12.1939 HMS Nelson (mina – uszkodzenie) Royal Navy Royal Navy 33 950 t IV
6. 4.12.1939 Primula  Norwegia (neutr.) 1024 IV
7. 6.12.1939 Agu  Estonia (neutr.) 1575 IV
8. 6.12.1939 Vinga  Szwecja (neutr.) 1974 IV
9. 23.12.1939 HMS Glen Albyn (mina) Royal Navy Royal Navy 82 IV
10. 23.12.1939 HMS Promotive (mina) Royal Navy Royal Navy 78 IV
11. 22.09.1940 Union Jack Wyspy Owcze Wyspy Owcze 81 VI
12. 27.09.1940 Vestvard  Norwegia 4319 VI
13. 29.10.1940 Matina  Wielka Brytania 5389 VII

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiesław Bączkowski: Samolot bombowy Bristol Blenheim Mk.I-IV, Typy Broni i Uzbrojenia nr 171, Bellona, Warszawa: 1995, ISBN 83-11-08512-9, s. 22
  2. Podano stopień podczas sprawowania funkcji.
  3. Na podstawie Ships hit by U-31 w serwisie Uboat.net [dostęp 28-8-2010]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.uboat.net: U-31. [dostęp 2008-09-16]. (ang.).