Umberto Zanotti Bianco – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator dożywotni | |
Okres | od 1952 |
Umberto Zanotti Bianco pseud. Giorgio D'Acandia (ur. 22 stycznia 1889 w Chanii, zm. 28 sierpnia 1963 w Rzymie) – włoski archeolog, pisarz, publicysta, senator dożywotni.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kształcił się w kolegium w Moncalieri prowadzonym przez barnabitów. Od 1910 aktywnie uczestniczył w ANIMI, regionalnym stowarzyszeniu na rzecz interesów południa Włoch (Mezzogiorno), był m.in. jego prezesem. Należał do współzałożycieli grupy prowadzącej wykopaliska m.in. w Sant’Angelo Muxaro, Sybaris i innych miejscowościach Wielkiej Grecji, dokonując szeregu odkryć archeologicznych. W okresie reżimu faszystowskiego utrzymał działalność ANIMI, dzięki wsparciu swojej przyjaciółki, księżniczki Marii Józefy, która objęła nad nim patronat. W 1941 za swoje antyfaszystowskie poglądy został na pewien czas tymczasowo aresztowany.
W latach 1944–1949 stał na czele Włoskiego Czerwonego Krzyża.
17 września 1952 prezydent Włoch Luigi Einaudi w uznaniu zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Umberto Zanotti Bianco zasiadał w Senacie I, II, III i IV kadencji, tj. do czasu swojej śmierci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Umberto Zanotti Bianco na stronie Senatu IV kadencji. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zanotti-Bianco Umberto (Creta, 22/01/1889 – Roma, 11/1963). senato.it. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).
- Giovanni Russo: Un «santo laico» per il Sud Italia. La biografia di Umberto Zanotti Bianco. corriere.it, 31 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-11]. (wł.).
- ISNI: 0000000108984022
- VIAF: 49234043
- LCCN: n84056925
- GND: 119208377
- BnF: 11989166w
- SUDOC: 027961249
- SBN: CFIV053650
- NKC: js20211130268, js20211130267
- NTA: 074193171
- BIBSYS: 14027135
- CiNii: DA09365756
- Open Library: OL1091649A
- PLWABN: 9810604625805606
- NUKAT: n2004099352
- J9U: 987007277829605171
- ΕΒΕ: 174411
- WorldCat: lccn-n84056925