Wimbledon 2012 – Wikipedia, wolna encyklopedia

 Osobny artykuł: WTA Tour 2012.
 Osobny artykuł: ATP World Tour 2012.
Wimbledon 2012
ilustracja
Miejsce

 Wielka Brytania
Londyn

Obiekt

All England Lawn Tennis and Croquet Club

Nawierzchnia

Trawiasta

Data

25.06–08.07.2012

ATP Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Drabinka

128S/128QS/64D/16QD

Dyrektor

Richard Lewis

WTA Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Drabinka

128S/128QS/64D/16QD

Dyrektor

Richard Lewis

Zwycięzcy
Gra pojedyncza mężczyzn
Szwajcaria Roger Federer
Gra podwójna mężczyzn
Wielka Brytania Jonathan Marray
Dania Frederik Nielsen
Gra pojedyncza kobiet
Stany Zjednoczone Serena Williams
Gra podwójna kobiet
Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
Gra mieszana
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2011 2013
Strona internetowa
Serena Williams – triumfatorka turnieju singlowego kobiet
Roger Federer – zwycięzca turnieju singlowego mężczyzn

Wimbledon 2012 – trzeci w sezonie tenisowy turniej wielkoszlemowy, który odbywał się w dniach 18 czerwca–8 lipca, tradycyjnie na trawiastych kortach londyńskiego All England Lawn Tennis and Croquet Club. Była to 126. edycja rozgrywek.

W grze pojedynczej mężczyzn tytuł po raz siódmy zdobył Roger Federer, który w finale pokonał 4:6, 7:5, 6:3, 6:4 Andy'ego Murraya. W grze pojedynczej kobiet Serena Williams pokonała Agnieszkę Radwańską 6:1, 5:7, 6:2, co było jej piątym zwycięstwem na kortach Wimbledonu. W deblu mężczyzn biorący udział w zawodach z dziką kartą Jonathan Marray oraz Frederik Nielsen pokonali Roberta Lindstedta i Horię Tecău 4:6, 6:4, 7:6(5), 6:7(5), 6:3. W grze podwójnej kobiet zwyciężyły siostry Williams, które w finale pokonały Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 7:5, 6:4. W grze mieszanej Lisa Raymond oraz Mike Bryan pokonali w meczu o mistrzostwo Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa 6:3, 5:7, 6:4.

Filip Peliwo, po dwóch wielkoszlemowych finałach, zwyciężył w rozgrywkach singlowych chłopców z Lukiem Saville'em 7:5, 6:4. W rozrywkach dziewcząt Eugenie Bouchard pokonała Elinę Switolinę 6:2, 6:2. Andrew Harris i Nick Kyrgios wygrali 6:2, 6:2 z Matteo Donatim i Pietro Licciardim w grze podwójnej chłopców. Bouchard, obrończyni tytułu, wraz z Taylor Townsend, zwyciężyły w finale debla dziewcząt 6:4, 6:3 z Belindą Bencic i Aną Konjuh.

W deblu na wózkach mistrzami zostali Tom Egberink oraz Michaël Jeremiasz, którzy w ostatnim meczu pokonali Robina Ammerlaana i Ronalda Vinka 6:4, 6:2. W grze podwójnej kobiet na wózkach mistrzyniami zostały Jiske Griffioen i Aniek van Koot, dzięki wygranej nad Lucy Shuker i Jordanne Whiley 6:1, 6:2.

Greg Rusedski wraz z Fabrice'em Santoro wygrali w rozgrywkach legend mężczyzn z Thomasem Enqvistem i Markiem Philippoussisem 6:7(3), 6:4, 11-9. Broniący tytułu Pat Cash i Mark Woodforde pokonali w finale turnieju legend seniorów 6:3, 6:4 Jeremy'ego Batesa i Andersa Järryda. Lindsay Davenport i Martina Hingis pokonały 6:3, 6:2 Martinę Navrátilovą i Janę Novotną w turnieju legend kobiet, dzięki czemu obroniły tytuł z poprzedniego roku.

Turnieje seniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Wimbledon 2012 - gra mieszana.

Turnieje juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje zawodników na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje legend

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend seniorów

[edytuj | edytuj kod]

Rezygnacje

[edytuj | edytuj kod]

Dzikie karty

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

Wielka Brytania Jamie Baker[5]
Belgia David Goffin[5]
Wielka Brytania Oliver Golding[5]
Wielka Brytania Josh Goodall[5]
Niemcy Tommy Haas[5]
Australia Lleyton Hewitt[5]
Wielka Brytania James Ward[5]
Słowenia Grega Žemlja[5]

Gra pojedyncza kobiet

Wielka Brytania Naomi Broady[5]
Wielka Brytania Johanna Konta[5]
Francja Virginie Razzano[5]
Wielka Brytania Laura Robson[5]
Kazachstan Jarosława Szwiedowa[5]
Australia Ashleigh Barty[5]
Stany Zjednoczone Melanie Oudin[5]

Gra podwójna mężczyzn

Wielka Brytania Liam Broady / Wielka Brytania Oliver Golding[5]
Wielka Brytania Jamie Delgado / Wielka Brytania Ken Skupski[5]
Australia Chris Guccione / Australia Lleyton Hewitt[5]
Wielka Brytania Joshua Goodall / Wielka Brytania James Ward[5]
Wielka Brytania Jonathan Marray / Dania Frederik Nielsen[5]

Gra podwójna kobiet

Wielka Brytania Naomi Broady / Wielka Brytania Johanna Konta[5]
Wielka Brytania Tara Moore / Wielka Brytania Melanie South[5]
Wielka Brytania Laura Robson / Wielka Brytania Heather Watson[5]

Gra mieszana

Wielka Brytania Anne Keothavong / Wielka Brytania Jonathan Marray[5]
Wielka Brytania Laura Robson / Wielka Brytania Dominic Inglot[5]
Wielka Brytania Melanie South / Wielka Brytania Ken Skupski[5]
Wielka Brytania Heather Watson / Wielka Brytania Ross Hutchins[5]

Kwalifikanci

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Estonia Jürgen Zopp
  2. Hiszpania Adrián Menéndez-Maceiras
  3. Francja Guillaume Rufin
  4. Stany Zjednoczone Michael Russell
  5. Stany Zjednoczone Jesse Levine
  6. Francja Florent Serra
  7. Stany Zjednoczone Ryan Sweeting
  8. Niemcy Dustin Brown
  9. Włochy Simone Bolelli
  10. Jimmy Wang
  11. Stany Zjednoczone Brian Baker
  12. Francja Kenny de Schepper
  13. Belgia Ruben Bemelmans
  14. Hiszpania Íñigo Cervantes
  15. Polska Jerzy Janowicz
  16. Rosja Andriej Kuzniecow

Gra pojedyncza kobiet

  1. Węgry Melinda Czink
  2. Niemcy Annika Beck
  3. Włochy Maria Elena Camerin
  4. Francja Kristina Mladenovic
  5. Polska Sandra Zaniewska
  6. Serbia Wiesna Dołonc
  7. Słowacja Jana Čepelová
  8. Czechy Kristýna Plíšková
  9. Czechy Karolína Plíšková
  10. Włochy Camila Giorgi
  11. Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe
  12. Chorwacja Mirjana Lučić

Gra podwójna mężczyzn

  1. Niemcy Andre Begemann / Słowacja Igor Zelenay
  2. Niemcy Matthias Bachinger / Niemcy Tobias Kamke
  3. Stany Zjednoczone Bobby Reynolds / Południowa Afryka Izak van der Merwe
  4. Wielka Brytania Lewis Burton / Wielka Brytania George Morgan

Gra podwójna kobiet

  1. Chorwacja Darija Jurak / Węgry Katalin Marosi
  2. Chorwacja Mirjana Lučić / Rosja Walerija Sawinych
  3. Stany Zjednoczone Lindsay Lee-Waters / Stany Zjednoczone Megan Moulton-Levy
  4. Serbia Wiesna Dołonc / Ukraina Olha Sawczuk

Szczęśliwi przegrani

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Stany Zjednoczone Wayne Odesnik

Gra pojedyncza kobiet

  1. Japonia Misaki Doi

Gra podwójna mężczyzn

  1. Tajlandia Sanchai Ratiwatana
    Tajlandia Sonchat Ratiwatana
  2. Australia Colin Ebelthite
    Australia John Peers

Obrońcy tytułów

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Mistrzowie 2011 Mistrzowie 2012
gra pojedyncza mężczyzn Serbia Novak Đoković Szwajcaria Roger Federer
gra pojedyncza kobiet Czechy Petra Kvitová Stany Zjednoczone Serena Williams
gra podwójna mężczyzn Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Wielka Brytania Jonathan Marray
Dania Frederik Nielsen
gra podwójna kobiet Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
gra mieszana Czechy Iveta Benešová
Austria Jürgen Melzer
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Stany Zjednoczone Mike Bryan
gra pojedyncza chłopców Australia Luke Saville Kanada Filip Peliwo
gra pojedyncza dziewcząt Australia Ashleigh Barty Kanada Eugenie Bouchard
gra podwójna chłopców Wielka Brytania George Morgan
Chorwacja Mate Pavić