Witold Marczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witold Marczuk
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1953
Lublin

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Okres

od 3 listopada 2005
do 12 września 2006

Poprzednik

Andrzej Barcikowski

Następca

Bogdan Święczkowski

Szef Służby Wywiadu Wojskowego
Okres

od 4 października 2006
do 16 stycznia 2008

Następca

Maciej Hunia

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Witold Tomasz Marczuk (ur. 16 sierpnia 1953 w Lublinie) – polski polityk i urzędnik państwowy, generał brygady SWW, w latach 2005–2006 szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w latach 2006–2008 szef Służby Wywiadu Wojskowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego (1977). Pracował jako kierownik ośrodka Polskiego Związku Łowieckiego w Gradowie (1979–1980) i asystent w Akademii Medycznej w Gdańsku (1981–1984). W latach 80. działał w NSZZ „Solidarność”[1]. Po wprowadzeniu stanu wojennego został wraz z Izabellą Lipniewicz tymczasowo aresztowany za wręczenie niezależnego wydawnictwa milicjantom[2]. Był następnie więziony od grudnia 1981 do kwietnia 1983. Po zwolnieniu kontynuował działalność opozycyjną m.in. jako łącznik RKK w Regionie Gdańskim, organizator lokali i kolportażu[1].

Po 1989 pracował w Kancelarii Senatu. Związał się z Porozumieniem Centrum. W 1991 pełnił funkcję dyrektora departamentu w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego kierowanym wówczas przez Lecha Kaczyńskiego.

W 1992 stanął objął kierownictwo nowo powołanego Generalnego Inspektoratu Celnego. Po pół roku został zdymisjonowany przez premier Hannę Suchocką. W 1995 postawiono mu zarzut zaniedbania, na skutek którego Skarb Państwa miał ponieść stratę w wysokości 8 mln zł, jednak w 1999 prokurator umorzył śledztwo przeciwko niemu w tej sprawie[3].

W latach 1993–1994 doradzał prezesowi Najwyższej Izby Kontroli Lechowi Kaczyńskiemu. Pełnił również funkcję dyrektora Biura Kontroli Telewizji Polskiej. W 1998 ponownie został generalnym inspektorem celnym, zajmował to stanowisko przez okres około pół roku. Po raz trzeci funkcję tę pełnił w 2001. W tym samym roku bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości[4].

Po wyborze Lecha Kaczyńskiego na stanowisko prezydenta m.st. Warszawy został mianowany komendantem stołecznej straży miejskiej. 3 listopada 2005 powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego[5]. 30 listopada 2005 został szefem tej służby. 12 września 2006 złożył dymisję z zajmowanego stanowiska, a 4 października 2006 powołano go na stanowisko szefa Służby Wywiadu Wojskowego. 16 stycznia 2008 przestał pełnić tę funkcję. W 2007 prezydent Lech Kaczyński mianował go generałem brygady SWW[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Prezydent RP Andrzej Duda w 2016 odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][8] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności[9][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Arkadiusz Kazański, Witold Marczuk [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-06-03].
  2. Arkadiusz Kazański, Izabella Lipniewicz [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-06-02].
  3. Witold Marczuk, „Ludzie Wprost” [zarchiwizowane 2014-09-16].
  4. Wybory parlamentarne 2001 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2010-12-24].
  5. Marczuk na czele ABW [online], wprost.pl, 3 listopada 2005 [dostęp 2010-12-24].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 listopada 2007 r. nr 112-67-07 o nadaniu stopnia generała brygady (M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 893).
  7. Postanowienie nr rej. 389/2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 sierpnia 2016 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2016 r. poz. 1032).
  8. Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości, prezydent.pl, 11 listopada 2017 [zarchiwizowane 2017-11-12].
  9. Postanowienie nr rej. 368/2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 2016 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2016 r. poz. 1020).
  10. Witold Tomasz Marczuk [online], ipn.gov.pl [dostęp 2023-06-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Arkadiusz Kazański, Witold Marczuk [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-06-03].