Zbigniew Szymczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Szymczak
Ilustracja
Zbigniew Szymczak, Barlinek 2006
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1952
Lublin

Data śmierci

11 września 2019

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

IM (1976)

Zbigniew Szymczak (ur. 4 stycznia 1952 w Lublinie, zm. 11 września 2019) – polski szachista i trener szachowy, mistrz międzynarodowy.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Zasady gry w szachy poznał dopiero w czasie nauki w szkole średniej. W roku 1967 podzielił I–VI miejsce na rozegranych w Białymstoku mistrzostwach Polski juniorów. W czasie studiów (w roku 1978 ukończył pedagogikę na UMCS) osiągnął pierwsze sukcesy międzynarodowe. W latach 1975–1976 wypełnił normy na tytuł mistrza międzynarodowego na turniejach pamięci PKWN w Lublinie, dzięki którym w roku 1976 został najmłodszym (wówczas) polskim zawodnikiem posiadającym ten tytuł. W roku 1974 zadebiutował w finale mistrzostw Polski, zajmując w Zielonej Górze VI miejsce. W roku 1977 zwyciężył w turnieju w Budapeszcie, zaś rok później podzielił I miejsce w Priewidzy. Kolejne zwycięstwo w międzynarodowym turnieju odniósł w roku 1982 w Karwinie. W tym samym roku wywalczył złoty medal na drużynowych mistrzostwach Polski, reprezentując klub "Avia" Świdnik. W 1983 roku odniósł największy sukces w karierze, zdobywając w Piotrkowie Trybunalskim tytuł mistrza Polski. W roku 1989 po raz ostatni wystąpił w finale mistrzostw Polski (łącznie w czasie trwania kariery w finałach zagrał 10 razy).

Reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.: dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata studentów (w latach 1976, 1977)[1] oraz na turnieju o Puchar Nordycki (Nordic Cup) (w roku 1983); medalista: wspólnie z drużyną – złoty (1983)[2].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1983 r., z wynikiem 2460 punktów dzielił wówczas 1. miejsce (wspólnie z Aleksandrem Sznapikiem) wśród polskich szachistów[3].

Od połowy lat 80. zaczął osiągać znaczące sukcesy jako trener szachowy. Wśród jego wychowanków znajdują się m.in.: arcymistrzyni Iweta Radziewicz (współpraca w latach 1996–1999) oraz arcymistrzowie Jacek Gdański (1987–1991), Robert Kempiński (1991–2001), Aleksander Miśta (1992–2002) i Radosław Wojtaszek (1995–1996 oraz 2001).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Szymczak był żonaty (od roku 1976), miał jedno dziecko (córkę Matyldę, ur. 1980).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]